– Najpierw porozmawiajmy o rangach – powiedziała do swojej uczennicy. – Co o nich wiesz?
– Jest przywódca, zastępca i wojownicy. Oni polują i walczą dla klanu, a ten pierwszy ma dar dziewięciu żyć. Daje imiona na ceremoniach i decyduje o tym, czy na przykład dany klan ma zaatakować inny. Naszym przywódcą jest Płomienna Gwiazda, a ty jesteś jego zastępczynią, czyli kotem, który po jego śmierci przejmie jego obowiązki.
– Zgadza się – kiwnęła głową na jej słowa. – Kontynuuj.
– Zadaniem wojowników jest polowanie i przekazywanie swojej wiedzy uczniom – dokończyła.
– Chodzą na patrole - ranne, południowe oraz wieczorne, a także dwoje z nich zawsze czuwa przed wejściem do obozu. Jak ukończysz swój trening to odbędziesz takie czuwanie przez jedną noc po ceremonii. Według kodeksu ma być ono milczące, to znaczy, że nie będziesz mogła nic mówić do rana.
– Rozumiem – odparła Zapomniana Łapa. – W naszym klanie medykiem jest Dryfująca Chmura, a jego uczennicą - Miodowa Łapa. Umieją leczyć koty z chorób i opatrywać ich rany.
– Dryfująca Chmura?
– Tak ma na imię ten szary kocur z dziwnymi uszami – wyjaśniła córka Świetlikowej Ścieżki.
– Miałaś na myśli Dryfujący Obłok, tak? – odpowiedziała jej z lekkim przekąsem czarna kocica.
Zapomniana Łapa ze zdziwieniem zamrugała swoimi żółtymi oczami.
– Rzeczywiście! - jej białe wąsy zadrgały z rozbawienia. – Mam nadzieję, że tego nie usłyszał.
– Jesteśmy za daleko od obozu, a Dryfujący Obłok idzie zbierać rośliny w inną stronę.
Czarne Piórko przestała iść przed siebie.
– Czujesz ten zapach?
Kotka o czarno-białym futrze zmarszczyła swój czarny nosek.
– To granica z Klanem Klifu – oznajmiła Czarne Piórko. – Kilka księżyców temu Krucza Gwiazda odebrał nam te tereny.
– Odzyskamy je? – zapytała ją uczennica.
Sierść na jej karku zjeżyła się, a w oczach pojawił się gniew. Miała w sobie determinację do działania i Czarne Piórko chciała to wykorzystać.
– Jeśli te koty o lisim sercu nie oddadzą nam ich w pokoju to na własnej skórze poznają gniew Klanu Nocy – wysunęła swoje pazury na samą myśl o wbiciu ich w przeciwnika. – Ale na razie jesteśmy zbyt osłabieni na ten atak, dlatego potrzebuję ciebie do tego, abyś polowała dla naszego klanu. Każda para łap jest ważna, rozumiesz?
Zapomniana Łapa kiwnęła głową.
– Dobrze. W takim razie popatrz na mnie, a następnie spróbuj zrobić to samo co ja.
< Zapomniana Łapo? Opisz jej naukę polowania i zrób jakiś timeskip o dwa księżyce >
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz