Kocur przetarł zmęczone oczy wlepiając tępe spojrzenie w przyjaciółkę. Jej mina zwiastowała jedno: solidny ochrzan. Kotka głośno prychnęła strosząc futro. Ostoja spokoju jaką była Lawendowy Płatek właśnie prysnęła pokazując jej gorszą stronę.
- Chyba kazałam ci iść się przespać?!- wypaliła jeszcze dość cicho jak na poziom zdenerwowania w którym aktualnie się znajdowała.
- No przecież się przespałem.
Ta odpowiedź, jakże prosta a zarazem wyzywająca, spowodowała wybuch Lawendowej. Wściekła złapała kocura za kark i postawiła do pionu. Zastępca jedynie syknął czując jak kły kotki wbijają się w jego skórę. Chciał protestować, ale zanim zdążył co kol wiek powiedzieć został wyrzucony z legowiska medyka. Wylądował na pysku ryjąc w ziemi śliczne koryto. Otrzepał się z błota ostatni raz rzucając okiem na miejsce w którym przebywała jego chora córeczka. Chciał przy niej być, nie mógł pozwolić jej odejść, a nawet jeśli, to chciał być obok. Wierzył w umiejętności lecznicze przyjaciółki ale nie chciał aby córka myślała, że rodzina ją porzuciła.
Późniejszą porą Różana Łapa chciała odwiedzić siostrę, o tyle ile medyczka wpuściła ją to idącego za nią ojca pogoniła z głośnym wrzaskiem: ,,Idź, wyjdź, przepadnij!" co najmniej jakby odganiała demona a nie swojego przyjaciela z dzieciństwa.
Trochę czasu minęło, Biegnąca odzyskała siły, jej rany zagoiły się a ona sama wróciła do swoich obowiązków. Niedługo po powrocie do zdrowia została przeprowadzona ceremonia na której zyskała ona nowe imię. Niestety zdarzenie jakie zostało poruszane na tymże samym zgromadzeniu zabiło prawie całą radosną atmosferę. Mimo to Borsuk patrzył z dumą na swoje dwie córki które uzyskały nowe imiona. Szczególnie drugi człon imienia Róży go zaintrygował. Różane Pole. Czyżby hołd w stronę jego poprzedniej uczennicy która zmarła w bardzo młodym wieku? Miał taką nadzieję. Mógł jedynie rzucić blady uśmiech w stronę liderki którą wyrzucił już ze swojego serca.
Po rozstaniu z byłą partnerką było mu naprawdę ciężko, pocieszenie znalazł jedynie przy Lawendowym Płatku, której i tak nie powiedział bezpośredniej przyczyny swego złego samopoczucia. Nie chciał aby ta wiadomość rozeszła się po całym klanie, wolał zachować to dla siebie, w sumie dla nich, Milczącej i jego. Tego właśnie dnia spotkał swoją córkę, Biegnący Strumień, jak wracała z polowania. Śnieg osiadł na jej ciemnym futerku przykrywając je, do złudzenia teraz przypominała Borsuka. Złapała wzrok ojca, odłożyła mizerną zdobycz po czym przyszła do niego. Razem udali się do legowiska gdzie było po prostu cieplej aby porozmawiać.
- Jak się miewasz kochanie?- zapytał siadając naprzeciw wojowniczki która właśnie otrzepywała swoje futro.
<<Biegnący Strumieniu?>>
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.W Klanie Klifu
Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.W Klanie Nocy
Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.W Klanie Wilka
Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.W Owocowym Lesie
Po długim oczekiwaniu nowym zastępcą Owocowego Lasu została ogłoszona Sówka. Niestety jest to jedyne pozytywne wydarzenie jakie spotkało społeczność w ostatnim czasie. Jakiś czas po mianowaniu zwiadowczyni stała się rzecz potworna! Cały Owocowy Las obudził się bez śladu głównej medyczki, jej ucznia oraz dwójki rodzeństwa kocura. Zdruzgotana Świergot zgodziła się przejąć rolę medyka, a wybrani stróże – Orzeszek i Puma – są zobowiązani do pomocy jej na tym stanowisku.Daglezjowa Igła w razie spotkania uciekinkerów wydała rozkaz przegonienia ich z terytorium Owocowego Lasu. Nie wie jednak, że szamanka za jej plecami dyskretnie prosi zaufanych wojowników i zwiadowców, aby każdy ewentualny taki przypadek natychmiastowo zgłaszać do niej. Tylko do niej.
Obóz Owocniaków huczy natomiast od coraz bardziej wstrząsających teorii, co takiego mogło stać się z czwórką zaginionych kotów. Niektórzy już wróżą własnej społeczności upadek.
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.MIOTY
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz