Głód dawał się we znaki wszystkim kotom, a w szczególności kociętom. One musiały dużo jeść, by rosnąc. A Wyderka mało jadła, więc mizerniała. I zamiast piąć się w górę, niczym duzi wojownicy, jakby malała. Dosłownie w oczach - z dnia na dzień była coraz mniejsza. Nie przypominała już kulki, takiej mięciutkiej i puchatej. Futerko zmatowiało, a oczy się zapadły. Cień dawnej, pulchnej Wyderki.
- N-nie l-lubię P-pory N-nagich D-drzew - wyszeptała słabym głosem, drżąc, jakby powiedzenie tych pięciu słów sprawiało jej ogromny wysiłek.
Szelest, leżący tuż obok niej, pokiwał w zgodzie łebkiem. Oni nie zasługiwali na miejsce obok Ziewającej Łasicy, która aktualnie opiekowała się Dąbkiem. Mamusia mówiła, że on jest lepszy i on zasługuje na jej ciepło. A Wyderka żałowała, że nie ma tak puszystej sierści jak braciszek. Wtuliła się w jego puchate futerko, cichutko pomrukując. Nagle wpadła na genialny pomysł!
- S-Szelest! - mruknęła, czując, jak siły witalne jej powracają - P-pójdę d-do s-s-stosiku z-zwierzyny i-i u-ukradnę nam m-myszkę! N-nie b-b-będziemy g-głodni!
Czekoladowemu kocurkowi ślepia wyszły z orbit. Wyglądał na zaskoczonego pomysłem siostrzyczki, ale jednocześnie bardzo entuzjastycznie do tego nastawiony. Począł machać szybko łebkiem i miauczeniem poganiać Wyderkę.
- C-cii! B-bo mama usłyszy! - zganiła brata, wpychając mu końcówkę ogona do pyszczka - Z-z-zaraz w-wrócę.
Ziewająca Łasica kompletnie ignorowała dwójkę kociąt, sama pieszczotliwie tuląc Dąbka. Wiedziała, że jest słaby i wrażliwy, i, jeśli zachoruje, to umrze. Otoczyła go ogonem, mrucząc mu coś do ucha, a wtedy Wyderka się wymknęła.
Przed sobą zobaczyła ścianę śniegu, którego jeszcze nikt nie odgarnął. Kocię zacisnęło wargi w sznurek i zaczęło się przedzierać. Drżało z zimna, czasem się zapadało, albo kupka śniegu wpadała jej na łebek. Aczkolwiek szła dzielnie, szczękając kiełkami o siebie. Kotów nie było za dużo, więc gdy już miała brać myszkę za ogonek, postanowiła szybko uciec z powrotem do kociarni. Nagle stanęła przed nią ciemna, wysoka sylwetka należącą do zastępczyni Klanu Nocy. Czarne Piórko nachyliła się nad kociakiem:
- Co ty robisz? - spytała, marszcząc brwi, a w jej oczach pojawił się dziwny blask.
- M-my... m-m-mój b-brat i-i j-ja g-g-głodujemy! - pisnęła z przestrachem koteczka, drżąc ze strachu, a nie zimna.
<< Czarne Piórko? >>
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Sprawa znikających kotów w klanie nadal oficjalnie nie została wyjaśniona. Zaginął jeden ze starszych, Tropiący Szlak, natomiast Piaszczysta Zamieć prawdopodobnie został napadnięty przez samotników. Chodzą plotki, że mogą być oni połączeni z niedawno wygnanym Czarną Łapą. Również główny medyk, przez niewyjaśnioną sprawę został oddalony od swoich obowiązków, większość spraw powierzając w łapy swojej uczennicy. Gdyby tego było mało, w tych napiętych czasach do obozu została przyprowadzona zdezorientowana i dość pokiereszowana pieszczoszka, a przynajmniej tak została przedstawiona klanowi. Czy jej pojawienie się w klanie, nie wzmocni już i tak od dawna panującego w nim napięcia?W Klanie Klifu
Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.W Klanie Nocy
Srocza Gwiazda wprowadza władzę dziedziczną, a także "rodzinę królewską". Po ciężkim porodzie córki i śmierci jednej z nowonarodzonych wnuczek, Srocza Gwiazda znika na całą noc, wracając dopiero następnego poranka, wraz z kontrowersyjnymi wieściami. Aby zabezpieczyć przyszłe kocięta przed podzieleniem losu Łabędź, ogłasza rolę Piastunki, a zaszczytu otrzymania tego miana dostępuje Kotewkowa Łapa, obecnie zwana Kotewkowym Powiewem. Podczas tego samego zebrania ogłasza także, że każdy kolejny lider Klanu Nocy będzie musiał pochodzić z jej rodu, przeprowadza ceremonię, podczas której ona i jej rodzina otrzymują krwisty symbol kwitnącej lilii wodnej na czole - znak władzy i odrodzenia.Nie wszystkim jednak ta decyzja się spodobała, a to, jakie efekty to przyniesie, Klan Nocy może się dowiedzieć szybciej niż ktokolwiek by tego chciał.
Zaginęły dwie kotki - Cedrowa Rozwaga, a jakiś czas później Kaczy Krok. Patrole nadal często odwiedzają okolice, gdzie ostatnio były widziane, jednak bezskutecznie
W Klanie Wilka
klan znalazł się w wyjątkowo ciężkiej sytuacji niespodziewanie tracąc liderkę, Szakalą Gwiazdę. Jej śmierć pociągnęła za sobą również losy Gęsiego Wrzasku jak i kilku innych wojowników i uczniów Klanu Wilka, a jej zastępca, Błękitna Gwiazda, intensywnie stara się obmyślić nowa strategię działania i sposobu na odbudowanie świetności klanu. Niestety, nie wszyscy są zadowoleni z wyboru nowego zastępcy, którym została Wieczorna Mara.Oskarżona o niedopełnienie swoich obowiązków i przyczynienie się do śmierci kociąt samego lidera, Wilczej Łapy i Cisowej Łapy, Kunia Norka stała się więzieniem własnego klanu.
W Owocowym Lesie
Zapanował chaos. Rozpoczął się wraz ze zniknęciem jednej z córek lidera, co poskutkowało jego nerwową reakcją i wyżywaniem się na swoich podwładnych. Sprawy jednak wymknęły się spod całkowitej kontroli dopiero w momencie, w którym… zniknął sam przywódca! Nikt nie wie co się stało ani gdzie aktualnie przebywa. Nie znaleziono żadnego tropu.Sytuację pogarsza fakt, że obaj zastępcy zupełnie nie mogą się dogadać w kwestii tego, kto powinien teraz rządzić, spierając się ze sobą w niemal każdym aspekcie. Część Owocniaków twierdzi, że nowy lider powinien zostać wybrany poprzez głosowanie, inni stanowczo potępiają takie pomysły, zwracając uwagę na to, że taka procedura może dopiero nastąpić po bezdyskusyjnej rezygnacji poprzedniego lidera lub jego śmierci. Plotki na temat możliwej przyczyny jego zniknięcia z każdym dniem tylko przybierają na sile. Napiętą atmosferę można wręcz wyczuć w powietrzu.
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz