Błękitny uczeń wstał o poranku, podekscytowany dzisiejszym treningiem. Wczorajszego dnia prawie cały dzień chodził po terytorium, słuchając gdzie się kończą granicę jego klanu, co go trochę nudziło i prawie nic z tego nie wyniósł. Odrazu wbiegł do legowiska. Myśląc, że jest tam jego mentor; Ciernisty Pazur, lecz kocura nie było. Zdziwiony tą sytuacją, obudził swoją matkę, która smętną miną opowiedziała młodemu, że wojownik, niedawno wyszedł. Przerażony tą wieścią wybiegł z legowiska, żeby po chwili uderzyć w coś miękkiego. Młody odrazu wskoczył na łapy i wściekły spojrzał na dość, potężne łapy swojego mentora! Terminator zerknął prosto w oczy wojownika i połknął cicho ślinę.
-J-Ja przepraszam - miauknął cicho, a w odpowiedzi dosłyszał tylko ciche westchnięcie.
- Chodź - odparł zawiedziony wojownik i oboje udali się w stronę wyjścia z obozu.
~~
Młody kocur wskoczył na gałąź następnego drzewa. Gałęzie były tutaj większe i łatwiej można było coś upolować. Uczeń powęszył chwile w powietrzu. Nagle wyczuł zapach dzikiego gołębia. Wyostrzył wszystkie możliwe zmysły, które mogłyby pomóc mu w polowaniu. Nad nim zauważył siedzącego spokojnie na gałęzi ptaka. Ślinka ciekała mu do ust, na myśl o tak soczystym posiłku. Pazurami mocniej złapał się kory i szykował się do skoku. Miał tylko jedną szansę i nie mógł jej zmarnować. Odbił się szybko łapami i w jednej chwili znalazł się w powietrzu. Ptak za późno chciał poderwać się do lotu. Deszczowa Łapa złapał go w pazury. Gołąb chciał się wyrwać, lecz po chwili zwisał martwy w jego pyszczku. Terminator wylądował dwa królicze skoki od mentora i rozpromieniony spojrzał w jego bursztynowe oczy, kładąc międzyczasie zwierzę, przed jego potężnymi łapami.
- Dobrze! - pochwalił go mentor, spoglądając z dumą w oczach na młodego kocurka.
- Jak widać, coś wyniosłeś z wczorajszego treningu - kontynuował, żeby po chwili spojrzeć na niego z rozbawieniem. Wojownik dobrze pamiętał nastawienie kotka z wczorajszego dnia.
- Wracajmy już.
~
Kiedy Deszczowa Łapa postawił łapę na polanie, która znajdowała się na obozie, szybko zaniósł zdobycze na stos, po czym wycieńczony podróżą, usiadła niedaleko, żeby umyć swoje futerko z szkarłatnej krwi, która kapała z szyji upolowanego zwierzęcia.
<Ktoś z Klanu Burzy?>
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkęW Klanie Klifu
Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.W Klanie Nocy
doszło do ataku na książęta, podczas którego Sterletowa Łapa utracił jedną z kończyn. Od tamtej pory między samotnikami a Klanem Nocy, trwa zawzięta walka. Zgodnie z zeznaniami przesłuchiwanych kotów, atakujący ich klan samotnicy nie są zwykłymi włóczęgami, a zorganizowaną grupą, która za cel obrała sobie sam ród władców. Wojownicy dzień w dzień wyruszają na nieznane tereny, przeszukując je z nadzieją znalezienia wskazówek, które doprowadzą ich do swych przeciwników. Spieniona Gwiazda, która władzę objęła po swej niedawno zmarłej matce, pracuje ciężko każdego wschodu słońca, wraz z zastępczyniami analizując dostarczane im wieści z granicy.Niestety, w ostatnich spotkaniach uczestniczyć mogła jedynie jedna z jej zastępczyń - Mandarynkowe Pióro, która tymczasowo przejęła obowiązki po swej siostrze, aktualnie zajmującej się odchowaniem kociąt zrodzonych z sojuszu Klanu Nocy oraz Klanu Wilka.
W Klanie Wilka
Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.W Owocowym Lesie
Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.
Na terenie Klanu Burzy praktycznie nie ma drzew. Możemy jednak uznać, że to miejsce to Cztery Siostry, brzozy na granicy z Klanem Wilka, gdzie można coś złapać.
OdpowiedzUsuńJednak opisywanie obozu Klanu Burzy jako polanę to lekka przesada. Polany to miejsca w lesie, a nie po środku łąki.
Musisz przyjąć na siebie bardziej perspektywę kota z Klanu Wiatru niż z Klanu Pioruna. Nie jesteśmy leśnymi łowcami. My polujemy na króliki i lądujące na łąkach ptaki, a naszym atutem jest szybkość, wyszkolona dzięki otwartej przestrzeni.