BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Straszliwy potwór, który terroryzował społeczność w końcu został pokonany. Owocniaki nareszcie mogą odetchnąć bez groźby w postaci szponów sępa nad swoimi głowami. Nie obeszło się jednak bez strat – oprócz wielu rannych, życie w walce z ptakiem stracili Maślak, Skałka, Listek oraz Ślimak. Od tamtej pory życie toczy się spokojnie, po malutku... No, prawie. Jednego z poranków wszystkich obudziła kłótnia Ambrowiec i Chrząszcza, kończąca się prośbą tej pierwszej w stronę liderki, by Sówka wygnała jej okropnego partnera. Stróżka nie spodziewała się jednak, że końcowo to ona stanie się wygnańcem. Zwyzywała przywódczynię i zabrała ze sobą trójkę swych bliskich, odchodząc w nieznane. Na szczęście luki szybko zapełniły się dzięki kociakom, które odnalazły dwa patrole – żłobek pęka w szwach ku uciesze królowej Kajzerki i lekkim zmartwieniu rządzących. Gęb bowiem przybywa, a zwierzyny ubywa...

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Zmiana pory roku już 24 sierpnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

03 marca 2020

Nowi Członkowie Klanu Nocy!

Mucha

Ropucha


Wężyk

MUCHA
Poprzednie imiona: 
Wiek: 3 księżyców
Płeć: Kotka
Klan: Nocy (dawniej pieszczoch)
Ranga: Kociak
Poziom medyczny: -
Charakter: Kotka pomimo malującego się na pyszczku uśmiechu do najmilszych nie należy. Wredna z niej bestyjka, która tylko czeka aż się potkniesz. Wtedy z pewnością pierwsza zacznie się z ciebie śmiać. Wraz z siostrą Ropuchą uwielbia się wywyższać i innym zalewać obelgami. Sprawianie innym przykrości jest niesamowicie pociągające dla kotki. Ten dreszczy emocji towarzyszący przy wyzwiskach. Te zapłakane ślipia, błagające by przestała. Mucha nie może na to patrzeć obojętnie. Aż ją kusi by dowalić bardziej swej ofierze. Poza tym trzeba napomknąć, że jest z Muchy dość kochliwa kotka, która pomimo młodego wieku szuka już swej miłości życia. Wraz ze swą największą rywalką jak i wspólniczką Ropuchą nie potrafią spojrzeć obojętnie na przystojnego kocura.
Wygląd: 

  • Ogólny opis - Zgrabna i dość wysoka kotka o typowej dla pointa urodzie. Zdecydowanie wrodziła się w mamę wyglądem. Długie i smukłe łapy nie raz już ją zawiodły, lecz kotka stara się to maskować i pozorować jako dość dziwaczny krok. Niebieskie ślipia spoglądają na resztę kotów z wyższością godną nie jednej damy dworu, lecz zdarza się, że i zawita w nich strach, który Mucha próbuje jak najlepiej zamaskować. 
  • Kolor sierści - czarny point
  • Długość sierści - krótka
  • Kolor oka - niebieskie

Rodzina: 

  • Ojciec – Bedoes - Marudny staruszek, któremu nie raz dawała popalić, mimo wszystko kocha.  
  • Matka – Aszka - Śliczna koteczka, rasowa i wychowana, Mucha nie pojęcia co zobaczyła w Bedoesie. 
  • Rodzeństwo – Wężyk, Ropucha - Dwójka smarków, którzy przyszli wraz z nią na świat. 
  • Partner – Brak, choć stara się to jak najszybciej zmienić.
  • Potomstwo – Także brak
Mentor: ///
Uczniowie: 

  • dawni - ///
  • obecny - ///

Historia: Przyszli na świat w wesołej i kochającej się rodzince. Pomimo że Aszka i Bedoes czasem się kłócili, byli zgraną rodziną, jakich mało nigdy nie było u nich nudno. Jednak pewnego dnia kociaki postanowiły założyć bazę i wyruszyły bez zgody rodziców w las w poszukiwaniu idealnego zakątka. Po dłuższym czasie zabawy z niepokojem odkryły, że się zgubiły. Czekając aż rodzice ich znajdą spotkały Słodki Język i Aroniowy Podmuch, którzy wzięli ich do obozu.
Punkty umiejętności: 

  • siła - ///
  • szybkość - ///
  • zwinność - /// 
  • skok - ///

Właściciel: Postać NPC
* * *
WĘŻYK
Poprzednie imiona: 
Wiek: 3 księżyców
Płeć: Kocurek
Klan: Nocy (dawniej pieszczoch)
Ranga: Kociak
Poziom medyczny: -
Charakter: Wężyk w przeciwieństwie do swoich denerwujących sióstr jest kotem z natury opanowanym i spokojnym. Zawsze analizuje wszystkie skutki podejmowanych przez siebie decyzji i nigdy nie działa pochopnie, by uniknąć niechcianych konsekwencji. Do rzadkości należy zauważenie go podczas rozmowy czy zabawy z rówieśnikami, bowiem ten kocur prawie cały dzień przesiaduje w oddalonym od reszty świata kącie, z dala od wszelkiego rodzaju hałasu i kłopotów. Nie za bardzo przejmuje się swoimi siostrami czy bliskimi, gdyż dla Wężyka i tak pozostają oni obcymi, dziwnymi osobnikami, którzy jedynie przeszkadzają mu w obserwowaniu wyznaczonych wcześniej celów. Pręgowany potrafi spędzić w bezruchu cały dzień, wodząc jedynie pomarańczowymi ślipiami za wirującym listkiem bądź drgającym na wietrze kwiatku, nie odczuwając przy tym potrzeby odezwania się. Czasami zdarza się, że nie potrafi zakodować słów skierowanych do i w takiej sytuacji najczęściej olewa rozmówcę - nie jest to jednak rzecz dziwna, ponieważ Wężyk reaguje tak na praktycznie każdy bodziec z otoczenia.
Wygląd: 
  • Ogólny opis - Podobnie jak reszta rodzeństwa figurę odziedziczył po mamie, ale jako jedyny ponętne pomarańczowe ślipia po ojcu. Imię kocurka wzięło się od pokrętnych pręg, które zdobią jego ciemno-szare futerko. Przecinające pionowo pasma na myśl przywodzą węże łuski. Na pyszczku kocurka podobnie jak na łapkach, piersi oraz końcówkach uszu, są liczne przejaśnienia, które jedynie dodają mu uroku. Siedlisko białych plamek na mordce Wężyka przypomina piegi, a białe skarpetki aż emitują wyrafinowaniem. 
  • Kolor sierści - niebieski pręgowany tygrysio z białym
  • Długość sierści - krótka
  • Kolor oka - pomarańczowe

Rodzina: 

  • Ojciec – Bedoes - Płodziciel 
  • Matka – Aszka - Rodziciel 
  • Rodzeństwo – Mucha, Ropucha - Dwie siostry bliźniaczki wchodzące mu (dosłownie!) na głowę. 
  • Partner –  ///
  • Potomstwo – ///
Mentor:
Uczniowie: 

  • dawni - ///
  • obecny - ///

Historia: Przyszli na świat w wesołej i kochającej się rodzince. Pomimo że Aszka i Bedoes czasem się kłócili, byli zgraną rodziną, jakich mało nigdy nie było u nich nudno. Jednak pewnego dnia kociaki postanowiły założyć bazę i wyruszyły bez zgody rodziców w las w poszukiwaniu idealnego zakątka. Po dłuższym czasie zabawy z niepokojem odkryły, że się zgubiły. Czekając aż rodzice ich znajdą spotkały Słodki Język i Aroniowy Podmuch, którzy wzięli ich do obozu.
Punkty umiejętności: 

  • siła - ///
  • szybkość - ///
  • zwinność - /// 
  • skok - ///

Właściciel: Postać NPC

* * *
ROPUCHA
Poprzednie imiona: 
Wiek: 3 księżyców
Płeć: Kotka
Klan: Nocy (dawniej pieszczoch)
Ranga: Kociak
Poziom medyczny: -
Charakter: Koteczka swym ciętym językiem już niejednego doprowadziła do płaczu i rozpaczy. Razem ze swoją siostrą Muchą stanowi duet, który uprzykrzy życie każdemu, kto ośmieli się pokazać im na oczy i zabrać chwile z bezcennego życia kotek. Nie znajdziesz w niej ani trochę wrażliwości czy empatii, bowiem Ropucha ma w nosie wszystko poza rzeczami otaczającymi jej osobę, więc nawet na widok zakrwawionych zwłok matki nie uroni łzy. Po świecie porusza się z wysoko uniesionym kikutem, sygnalizując tym samym przekonanie o wyższości własnej osoby nad innymi, którzy nie dorastają jej do pięt. Raz na jakiś czas zdarza się jednak, że ze swoją siostrą obierze sobie przystojnego kocura na cel, by następnie starać się o jego względy w każdy możliwy sposób. Częściej takie starania kończą się mimo wszystko ucieczką adorowanego niż nawiązaniem bliższej relacji.
Wygląd: 

  • Ogólny opis - Ropucha urodą z pewnością zalicza się do kanonu piękna syjamów. Smukła, wysoka sylwetka, ogromne uszy oraz pysk o orientalnym kształcie z pewnością wyróżniają ją na tle klanowych kotów. Bardzo charakterystyczną cechą kotki jest króciutki ogonek, który upodabnia ją nieco do wiecznie naburmuszonego zajączka. Ciemne znaczenia pokrywają niemal całe przednie i tylne łapy, śmieszny kikut oraz większość szczupłej mordki Ropuchy, na której królują również niebieskie oczęta. 
  • Kolor sierści - czarny point
  • Długość sierści - krótka
  • Kolor oka - niebieskie

Rodzina: 

  • Ojciec – Bedoes – czarny arlekin
  • Matka – Aszka –  bura kotka. 
  • Rodzeństwo – Mucha, Wężyk
  • Partner –  brak
  • Potomstwo – brak
Mentor:
Uczniowie: 

  • dawni - ///
  • obecny - ///

Historia: Przyszli na świat w wesołej i kochającej się rodzince. Pomimo że Aszka i Bedoes czasem się kłócili, byli zgraną rodziną, jakich mało nigdy nie było u nich nudno. Jednak pewnego dnia kociaki postanowiły założyć bazę i wyruszyły bez zgody rodziców w las w poszukiwaniu idealnego zakątka. Po dłuższym czasie zabawy z niepokojem odkryły, że się zgubiły. Czekając aż rodzice ich znajdą spotkały Słodki Język i Aroniowy Podmuch, którzy wzięli ich do obozu.
Punkty umiejętności: 

  • siła - ///
  • szybkość - ///
  • zwinność - /// 
  • skok - ///

Właściciel: Postać NPC

Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)