Szrama był zaskoczony i zadowolony z reakcji kotki. Lecz, gdy usłyszał o Klanie Wilka, zjeżył skołtunioną sierść na karku i ukazał kły, a jego oddech przyśpieszył. Pieszczoszka nadal ocierała łzy łapą, więc nie widziała jego agresji. Kocur natychmiast się uspokoił, wygładził sierść na karku i odparł dumnym i czystym głosem:
-Oczywiście, piękna Sowo, proszę nie płacz. -kotka spojrzała na niego wielkimi, okrągłymi ślepiami, jakby miał wgląd w jego duszę.- Jednakże, nim się zabierzemy do obrony Klanu Wilka, musimy znaleźć członków, aby dołączyli do naszego Klanu, a ja muszę Ci się do czegoś przyznać, skarbie.
Piękna kotka nie reagowała na jego czułe słówka, jednak przestała płakać i łkać. Teraz postawiła uszy, wyraźnie zaciekawiona. Otarła jeszcze szybko łapką ostatnią łzę i powiedziała, tym razem dobitniej:
-Słucham, więc.
Szarawy kocur zdziwił się jej nagłą zmianą, ale tylko uśmiechnął się pod nosem. Zaczęła mu się podobać, była piękna, a teraz jak zdjęła tą maskę słodko- głupiutkiej pieszczoszki, wręcz się zakochał. Poruszył kilkakrotnie, dwuznacznie wręcz!, brwiami i odparł:
-Nie jestem z miasta, ani nie mam na imię Socks. Jestem Szrama, kocur, który chcę stworzyć wielki, potężny Klan i zostać władcą tego lasu. Pójdę do celu, aż po trupach.
Sowę zaskoczyły jego słowa, lecz po chwili rzekła beznamiętnie:
-Wiedziałam. Mimo, iż pachniałeś miastem, nie zachowywałeś się tak jak te miastowe kocury.
-Jutro, o świcie, spotkam się z dwoma samotniczkami. -widząc jej podejrzliwą minę, natychmiast dodał.- Oczywiście, nauczę je zasad dobrego zachowania... Ty, tymczasem, rozejrzyj się u siebie.
Kończąc swoją wypowiedź, odszedł od pieszczoszki, która przez chwilę wciąż na niego patrzyła, aż w końcu odeszła w stronę Siedliska Dwunogów. Szarawy kocur, pokryty bliznami, poszedł w miasto, wyszukał kosza na śmieci, ułożył się wygodnie i czekał do świtu.
-*-
Gdy nastał świt, kocur już czekał na dwie samotniczki. Szczerze powiedziawszy, nie liczył na wiele, ba!, nawet wiedział, iż nie przyjdą. Ziewnął głęboko, zmrużył jedno oko w szparkę, aż usłyszał jak poruszają się zarośla. A zza nich wyszły dwie kotki, mrużące podejrzliwie ślepia, usiadły naprzeciwko kocura i owinęły schludnie ogonem przednie łapy.
-Więc, co to za Klan? -zapytała Śnieżne Serce, przechylając łeb.
Szarawy kot począł ugniatać łapami ziemię. Wkurzał go ten jej spokój i radość, udawany idiotyzm, wyglądała jak typowa kocica wierna Kodeksowi. A potrzebowali sztuk twardych.
-Klan Lisa -odparł bez zastanowienia, przypominając sobie Zdradliwą Gwiazdę.- ale tylko najlepsi przejdą.
Kocice popatrzyły po sobie, ciut przerażone. Wykorzystując okazję, Szrama skoczył na spokojniejszą kotkę, złapał ją szybko za kark i począł szarpać, aż usłyszał przyjemny zgrzyt. Trujący Bluszcz stała przez chwilę zszokowana, a jej ślepia rozszerzyły się z przerażenia. Jej towarzyszka padła martwa na ziemię, jeszcze trochę drżąc, a od jej ciała biło ciepło. Rozszerzone ślepia Śnieżnego Serca były puste i bez wyrazu, można rzec- tępe.
-Więc słuchaj, albo idziesz ze mną, albo...
-*-
Szrama kilkakrotnie miauknął pod płotem swojej nowej przyjaciółki, Sowy. Uśmiechnął się na jej widok, a kotka zdziwiła się, widząc za nim Trujący Bluszcz, która miała spuszczony łeb.
-A druga samotniczka? -zapytała pieszczoszka, przechylając łebek.
-Była zbyt słaba. -warknął Szrama, siadając ciężko.- Kiedyś nauczę Cię, rozpoznawać takie rzeczy.
(Sowo?)
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.W Klanie Klifu
Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.W Klanie Nocy
Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.W Klanie Wilka
Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.W Owocowym Lesie
Po długim oczekiwaniu nowym zastępcą Owocowego Lasu została ogłoszona Sówka. Niestety jest to jedyne pozytywne wydarzenie jakie spotkało społeczność w ostatnim czasie. Jakiś czas po mianowaniu zwiadowczyni stała się rzecz potworna! Cały Owocowy Las obudził się bez śladu głównej medyczki, jej ucznia oraz dwójki rodzeństwa kocura. Zdruzgotana Świergot zgodziła się przejąć rolę medyka, a wybrani stróże – Orzeszek i Puma – są zobowiązani do pomocy jej na tym stanowisku.Daglezjowa Igła w razie spotkania uciekinkerów wydała rozkaz przegonienia ich z terytorium Owocowego Lasu. Nie wie jednak, że szamanka za jej plecami dyskretnie prosi zaufanych wojowników i zwiadowców, aby każdy ewentualny taki przypadek natychmiastowo zgłaszać do niej. Tylko do niej.
Obóz Owocniaków huczy natomiast od coraz bardziej wstrząsających teorii, co takiego mogło stać się z czwórką zaginionych kotów. Niektórzy już wróżą własnej społeczności upadek.
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.MIOTY
Mioty
Miot w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)
Miot w Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)
Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz