Nastał świt. Promienie słoneczne przebijały się przez bluszcze, które chroniły legowisko wojowników. Jeden z figlarnych promieni dopadł niebieskawą kotkę, pogrążoną w głębokim śnie. Kocica delikatnie ruszała chudymi łapami, śnił jej się piękny sen, którego nie chciała przerywać. Na jej pysk wstąpił błogi uśmieszek, a uszy położyła po sobie. Inni wojownicy już krzątali się nerwowo po legowisku, rozprostowując kości i pielęgnując swoją sierść. Jeden z kolegów, z legowiska podszedł do Milczącej Sadzawki i trącił ją łapą. Niebieskawa kocica miauknęła coś niewyraźnie, powoli wstając, z grymasem na pysku.
-Co się dzieje? -warknęła w stronę Czarnej Róży.
Czarna kotka natychmiast się odwróciła i odpowiedziała podekscytowana:
-Miodowa Gwiazda kazała, abyśmy wszyscy dzisiaj czymś się zajęli. Niektórzy mówią, iż chcę wyruszyć na wojnę przeciwko Klanowi Nocy!
Na wzmiankę na ten Klan, niebieskawa kotka obruszyła się. Przypomniała sobie Płomienną Pręgę i niefortunną wizytę liderki Klanu Nocy, która została źle potraktowana przez Miodową Gwiazdę. Wojowniczka tylko zmrużyła ślepia w szparki, ziewnęła. Potem przeciągnęła się i pozbierała myśli, co by mogła dzisiaj zrobić- teraz pójdzie na trening z Księżycową Łapą, następnie na polowanie i później zabierze uczennicę na jej pierwszy w życiu patrol. To był kolejny z tych spokojnych dni, które Milcząca Sadzawka lubiła. Ominęła Słodkie Serce, która plotkowała z Nietoperzym Skrzydłem i ledwo co wyminęła hałaśliwego Łososiową Łapę. Mruknęła coś o zbyt energicznym uczniu i ruszyła w stronę ich legowiska. Włożyła łeb do środka, wzrokiem szukając ciemnej uczennicy, jednakże jej nie znalazła.
-Tutaj jestem! -usłyszała jej podekscytowany głosik za sobą.
Obróciła się, ciut przestraszona, jednak jej oddech uspokoił się, widząc jej niebieskie, pełne ciepła oczy. Kotka ruszała powoli puszystym ogonem i od razu zadała pytanie:
-Czy mogę iść na trening z moją...
Milcząca Sadzawka przerwała jej lodowatym tonem:
-Księżycowa Łapo, dzisiaj odbędziemy trening walki wspólnie.
Ciemna uczennica zwiesiła ze smutkiem łeb. Milcząca Sadzawka była pewna swojej decyzji, przecież nie będzie całe życie ze swoją siostrą! Nic więcej nie mówiąc, ruszyła w stronę tunelu, słysząc za sobą tupanie malutkich łapek.
-*-
Kiedy obie kotki dotarły do Głębokiej Ścieżki, Milcząca Sadzawka usiadła i zaczęła monolog:
-Musisz wiedzieć kilka rzeczy, nim zaczniesz ze mną walczyć. Po pierwsze, nigdy nie patrz się tam gdzie chcesz zaatakować. Po drugie, musisz się dowiedzieć, czy jesteś szybka, silna, zwinna. To Ci później pomoże wygrać walkę z silniejszym, szybszym czy też zwinniejszym przeciwnikiem.
Po tych kilku zdaniach, niebieskawa kotka westchnęła i szybko dodała:
-Te dwie rady na razie Ci wystarczą, moja droga. Tymczasem- spróbuj mnie zaatakować.
Księżycowa Łapa wahała się dłuższą chwilę, zapewne oceniając swoje możliwości. Po chwili uśmiechnęła się do siebie, opadła do pozycji łowieckiej, kilkakrotnie poruszyła ogonem i skoczyła na swoją mentorkę. Milcząca Sadzawka po prostu odeszła dwa kroki w tył, i młoda kotka skoczyła na ziemię, wzniecając kurz i pył. Kilka razy kaszlnęła, a oczy jej zaszły łzami. Potrząsnęła ciemnym łebkiem i powiedziała odważnie:
-Jeszcze raz.
Wojowniczka kiwnęła głową na znak zgody, po czym odsunęła się od uczennicy. Przez chwilę Księżycowa Łapa krążyła wokół niej, wyszczerzyła kły i wzbiła się w powietrze. Teraz rozpętała się walka, ciemna uczennica uniosła łapkę i strzeliła Milczącą Sadzawkę w bok. Szkarłatna ciecz pokryła glebę, a mentorka odrzuciła kotkę jednym mocnym ruchem. Księżycowa Łapa przez chwilę krążyła w powietrzu, aż w końcu opadła, wzniecając pył. Zakrył przez chwilę widok niebieskawej wojownicze, a ciemna uczennica leżała. Jej boki powolnie się unosiły, a ona sama wstawała drżąc.
(Księżycowa Łapo?)
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Sprawa znikających kotów w klanie nadal oficjalnie nie została wyjaśniona. Zaginął jeden ze starszych, Tropiący Szlak, natomiast Piaszczysta Zamieć prawdopodobnie został napadnięty przez samotników. Chodzą plotki, że mogą być oni połączeni z niedawno wygnanym Czarną Łapą. Również główny medyk, przez niewyjaśnioną sprawę został oddalony od swoich obowiązków, większość spraw powierzając w łapy swojej uczennicy. Gdyby tego było mało, w tych napiętych czasach do obozu została przyprowadzona zdezorientowana i dość pokiereszowana pieszczoszka, a przynajmniej tak została przedstawiona klanowi. Czy jej pojawienie się w klanie, nie wzmocni już i tak od dawna panującego w nim napięcia?W Klanie Klifu
Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.W Klanie Nocy
Srocza Gwiazda wprowadza władzę dziedziczną, a także "rodzinę królewską". Po ciężkim porodzie córki i śmierci jednej z nowonarodzonych wnuczek, Srocza Gwiazda znika na całą noc, wracając dopiero następnego poranka, wraz z kontrowersyjnymi wieściami. Aby zabezpieczyć przyszłe kocięta przed podzieleniem losu Łabędź, ogłasza rolę Piastunki, a zaszczytu otrzymania tego miana dostępuje Kotewkowa Łapa, obecnie zwana Kotewkowym Powiewem. Podczas tego samego zebrania ogłasza także, że każdy kolejny lider Klanu Nocy będzie musiał pochodzić z jej rodu, przeprowadza ceremonię, podczas której ona i jej rodzina otrzymują krwisty symbol kwitnącej lilii wodnej na czole - znak władzy i odrodzenia.Nie wszystkim jednak ta decyzja się spodobała, a to, jakie efekty to przyniesie, Klan Nocy może się dowiedzieć szybciej niż ktokolwiek by tego chciał.
Zaginęły dwie kotki - Cedrowa Rozwaga, a jakiś czas później Kaczy Krok. Patrole nadal często odwiedzają okolice, gdzie ostatnio były widziane, jednak bezskutecznie
W Klanie Wilka
klan znalazł się w wyjątkowo ciężkiej sytuacji niespodziewanie tracąc liderkę, Szakalą Gwiazdę. Jej śmierć pociągnęła za sobą również losy Gęsiego Wrzasku jak i kilku innych wojowników i uczniów Klanu Wilka, a jej zastępca, Błękitna Gwiazda, intensywnie stara się obmyślić nowa strategię działania i sposobu na odbudowanie świetności klanu. Niestety, nie wszyscy są zadowoleni z wyboru nowego zastępcy, którym została Wieczorna Mara.Oskarżona o niedopełnienie swoich obowiązków i przyczynienie się do śmierci kociąt samego lidera, Wilczej Łapy i Cisowej Łapy, Kunia Norka stała się więzieniem własnego klanu.
W Owocowym Lesie
Zapanował chaos. Rozpoczął się wraz ze zniknęciem jednej z córek lidera, co poskutkowało jego nerwową reakcją i wyżywaniem się na swoich podwładnych. Sprawy jednak wymknęły się spod całkowitej kontroli dopiero w momencie, w którym… zniknął sam przywódca! Nikt nie wie co się stało ani gdzie aktualnie przebywa. Nie znaleziono żadnego tropu.Sytuację pogarsza fakt, że obaj zastępcy zupełnie nie mogą się dogadać w kwestii tego, kto powinien teraz rządzić, spierając się ze sobą w niemal każdym aspekcie. Część Owocniaków twierdzi, że nowy lider powinien zostać wybrany poprzez głosowanie, inni stanowczo potępiają takie pomysły, zwracając uwagę na to, że taka procedura może dopiero nastąpić po bezdyskusyjnej rezygnacji poprzedniego lidera lub jego śmierci. Plotki na temat możliwej przyczyny jego zniknięcia z każdym dniem tylko przybierają na sile. Napiętą atmosferę można wręcz wyczuć w powietrzu.
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz