-Dzisiaj mam dla Was dobrą wiadomość. Odbędziecie wspólny trening. -oznajmiła zadowolona Milcząca Sadzawka, wyczekująco patrząc na obie siostry.
Spodziewała się ich reakcji- szczęście. Kotki- ta ciemniejsza i jaśniejsza- wyskoczyły w górę jak oparzone i zaczęły się o siebie ocierać, mrucząc ze szczęścia. Liliowa Łodyga, która przed chwilą przyszła do legowiska uczniów, tylko parsknęła ze śmiechem.
-Pamiętajcie, że nie będziecie ciągle mieć wspólnych treningów... -zaczęła ostrożnie niebieskawa kotka.
Tym razem ich zachowanie było odmienne. Liliowa Łodyga spojrzała zdziwiona na przyjaciółkę i kompankę, a siostry odsunęły się od siebie, wyraźnie smutne. Jednakże Milcząca Sadzawka tylko dumnie podniosła ogon w górę i wyszła, rzucając szybkie spojrzenie krystalicznie niebieskich ślepi za siebie. Gdy wyszli z ciemnego legowiska uczniów, słońce zaświeciło im w oczy. Koty Klanu Wilka uwijały się, niczym pszczoły w ulu. A to wyruszali na patrol, polowanie czy też trening, jak właśnie robiły dwie młode wojowniczki. Milcząca Sadzawka przestała słuchać poddenerwowanych szeptów uczennic, ani uspokajających uwag swojej przyjaciółki i wsłuchała się w szum liści. Ziemia była przyjemna w dotyku, a zapachy kwiatów dosłownie czarowały ją. Uśmiechnęła się do siebie, prowadząc kotki do Głębokiej Ścieżki.
-*-
-Zaatakuj mnie, jeszcze raz. -wydyszała Milcząca Sadzawka, rzucając mocne spojrzenie swojej uczennicy.
Księżycowa Łapa krwawiła lekko z boku, a w jej oczach widać było determinację. Wbiła pazurki w glebę, syknęła dziko i odbiła się od niej, skacząc na swoją mentorkę. Niebieskawa kotka zrobiła unik, a uczennica klapnęła o ziemię, wzbijając tumany kurzu. Parsknęła coś cicho, z niesmakiem, po czym zwiesiła łebek.
-Będzie lepiej. Nie poddawaj się. -prychnęła przez zaciśnięte zęby wojowniczka.
Tak robiły od kilku dobrych godzin. Słońce powoli zaczęło znikać zza horyzontem, a Liliowa Łodyga już poganiała swoją przyjaciółkę i jej uczennicę, przebierając łapami. Lawendowa Łapa dyszała ciężko u boku mentorki, a z boku jej pyska ciekła strużka krwi.
Wtedy nastąpił przełom.
Księżycowa Łapa szybko się podniosła, jeszcze szybciej wzbiła się w powietrze i trzasnęła z całej siły łapą swoją mentorką. Niebieskawa kotka została odrzucona w bok, z dzikim sykiem na pysku. Krew splamiła łapkę uczennicy, a ta cicho zapytała:
-C...Czy nic Ci nie jest? -jej ślepia rozszerzyły się z przerażenia.
Wojowniczka nie odpowiadała. Jej boki przestały się unosić, a przestraszona Liliowa Łodyga i Lawendowa Łapa podbiegły do niej. Z boku jej pyska ciekła szkarłatna ciecz, a sama kotka zaczęła drżeć.
-Ś...Świetna robota...
(Księżycowa Łapa? Lawendowa Łapa? Liliowa Łodyga?)
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.W Klanie Klifu
Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.W Klanie Nocy
Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.W Klanie Wilka
Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.W Owocowym Lesie
Po długim oczekiwaniu nowym zastępcą Owocowego Lasu została ogłoszona Sówka. Niestety jest to jedyne pozytywne wydarzenie jakie spotkało społeczność w ostatnim czasie. Jakiś czas po mianowaniu zwiadowczyni stała się rzecz potworna! Cały Owocowy Las obudził się bez śladu głównej medyczki, jej ucznia oraz dwójki rodzeństwa kocura. Zdruzgotana Świergot zgodziła się przejąć rolę medyka, a wybrani stróże – Orzeszek i Puma – są zobowiązani do pomocy jej na tym stanowisku.Daglezjowa Igła w razie spotkania uciekinkerów wydała rozkaz przegonienia ich z terytorium Owocowego Lasu. Nie wie jednak, że szamanka za jej plecami dyskretnie prosi zaufanych wojowników i zwiadowców, aby każdy ewentualny taki przypadek natychmiastowo zgłaszać do niej. Tylko do niej.
Obóz Owocniaków huczy natomiast od coraz bardziej wstrząsających teorii, co takiego mogło stać się z czwórką zaginionych kotów. Niektórzy już wróżą własnej społeczności upadek.
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz