BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Straszliwy potwór, który terroryzował społeczność w końcu został pokonany. Owocniaki nareszcie mogą odetchnąć bez groźby w postaci szponów sępa nad swoimi głowami. Nie obeszło się jednak bez strat – oprócz wielu rannych, życie w walce z ptakiem stracili Maślak, Skałka, Listek oraz Ślimak. Od tamtej pory życie toczy się spokojnie, po malutku... No, prawie. Jednego z poranków wszystkich obudziła kłótnia Ambrowiec i Chrząszcza, kończąca się prośbą tej pierwszej w stronę liderki, by Sówka wygnała jej okropnego partnera. Stróżka nie spodziewała się jednak, że końcowo to ona stanie się wygnańcem. Zwyzywała przywódczynię i zabrała ze sobą trójkę swych bliskich, odchodząc w nieznane. Na szczęście luki szybko zapełniły się dzięki kociakom, które odnalazły dwa patrole – żłobek pęka w szwach ku uciesze królowej Kajzerki i lekkim zmartwieniu rządzących. Gęb bowiem przybywa, a zwierzyny ubywa...

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Klifu!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Burzy!
(Brak wolnych miejsc!)

Zmiana pory roku już 3 sierpnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

08 czerwca 2014

PLUSKAJĄCY OGON

 PLUSKAJĄCY OGON

 Poprzednie imiona: Nie posiada, ale rodzinie, ze względu na jej atencyjny charakterek, zdarza się mówić na nią Pluskwa.

Wiek: 23 księżyce

Płeć: Baba

Klan: Klan Nocy

 Ranga: Wojownik

Poziom medyczny: ///

 Charakter: Pluskająca Łapa to zmieniła się. Nabrała pewności siebie, wyprostowała zgarbiony kark i zaczęła patrzeć przed siebie. Nadal nie sprawia kłopotów, lubi spać i zadaje mnóstwo pytań. Pluskająca Łapa uwielbia wylegiwać się na słoneczku czy po prostu drzemać w ciepłym miejscu, nie stresując się niczym. Natomiast gdy się obudzi zaczyna paplać jak szalona. Uwielbia rozmawiać z bliskimi sobie osobami, ale kocha ich także słuchać. Łaknie wiedzy, z każdej dziedziny. Jeżeli może się czegoś dowiedzieć, to jak najbardziej będzie chciała. Nauczyła się panować nad swoim ciągłym gadulstwem, chociaż dalej wiele słów ciśnie się jej na pysk. Mimo to dalej pyta o najdziwniejsze rzeczy, wymyśla najróżniejsze historie i marudzi na wszystko co ją tylko zdenerwuje. Jedyną rzeczą która ratuje to jakże upierdliwe zachowanie jest fakt, że ma poczucie humoru. Często zdarza się jej palnąć coś tak głupiego, że sprawia u niemal wszystkich dorosłych uśmiech na pyskach. Jednak trzeba coś przyznać głośno: Pluskająca Łapa jest naiwna, to jej duża wada.

Gdy kotka nie śpi to prawdopodobnie właśnie wtyka nos w nie swoje sprawy. Jest bardzo ciekawska, ale nigdy nie ma na myśli niczego złego. Po prostu, musi wiedzieć co akurat się dzieje! Kiedy ktoś nie chce jej o niczym powiedzieć, robi się nerwowa. A to chyba najgorszy jej tryb. Otóż mała jest bardzo emocjonalna i nerwowa, dlatego lepiej nie sprawiać aby płakała, bo będzie bardzo ciężko ją uspokoić. Jest delikatna to fakt, ale ma za to bardzo dobre serduszko.

Pod czujnym okiem ciotki uczy się jak zostać silną i niezależną kotką, jak walczyć o siebie. Czy Pstrągowa Gwiazda daje radę? Jeszcze jak! Budzi ona w małej ogromne pokłady pewności siebie i zapału. Pluskwa szybko się uczy, co tylko pomaga jej w wypełnianiu zadań danych przez ciotkę. Ale mała ma pewną słabość: są nią flirty. Młoda kotka zaczęła zauważać baczne spojrzenia kocurów. Co więcej, ma zamiar wykorzystywać to na swoją korzyść.

Cóż z niej wyrośnie? Tego nie wie nikt. Sama Pluskajaca Łapa marzy o zostaniu dzielną wojowniczką, kotką niezależną.

 Wygląd: 

  • Ogólny opis – Pluskająca Łapa to dość spora kotka. Jednak nie chodzi tutaj o jej wzrost, a o budowę. Spod rudawego futerka wystają jej masywne barki, o wiele mocniej nakreślone niż u normalnej kotki. Jej nogi są średniej długości, ale zakończone są dużymi łapkami.Masywności nadaje jej także puszyste futerko odziedziczone po rodzicach. Jest mięciutkie i lśniące, co jest oznaką zdrowia. Lekko przymrużone, pomarańczowe oczy Pluskwy śledzą każdy najdrobniejszy ruch z wielką uwagą. Płaty rudego futerka wydobywają się spod czarnego zwracając uwagę nawet ślepca. Pluskająca Łapa wysmuklała od czas bycia kociakiem. Jej najważniejszym atrybutem jest jej długi, puszysty ogon przypominający wachlarz. Kotka jest z niego szczególnie dumna.

  • Kolor sierści – czarna tortie

  • Długość sierści - półdługa

  • Kolor oczu - pomarańczowe 

Rodzina: 

  • Ojciec – Szakłakowy Cień, kotka jest związana ze swym ojcem, który ma dużo zrozumienia i cierpliwości do nich.

  • Matka – Śledziowe Futro, Plusk czuje ogromny respekt do swej matki, co nie oznacza, że jej nie kocha. Bardzo chętnie spędza z nią czas.

  • Rodzeństwo – Łososiowa Łapa i Rzeczna Bryza, Pluskwa bardzo lubi swoje rodzeństwo i stara się z nimi utrzymywać dobre relacje.

  • Partner – brak.

  • Potomstwo - brak

Mentor: Pstrągowa Gwiazda

Uczniowie: 

  • dawni -  /// 

  • obecny - ///

Historia: Historia Plusk nie jest pasjonująca, jeszcze. Od to urodziła się w klanie jako owoc miłości dwójki kotów. Większość dnia przesypia, przewracając się z boku na bok.

Punkty umiejętności: 

  • siła – 17

  • szybkość - 13

  • zwinność -14

  • skok - 20

Upomnienia: 0/3

Właściciel: Postać npc

* * *
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)