BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Straszliwy potwór, który terroryzował społeczność w końcu został pokonany. Owocniaki nareszcie mogą odetchnąć bez groźby w postaci szponów sępa nad swoimi głowami. Nie obeszło się jednak bez strat – oprócz wielu rannych, życie w walce z ptakiem stracili Maślak, Skałka, Listek oraz Ślimak. Od tamtej pory życie toczy się spokojnie, po malutku... No, prawie. Jednego z poranków wszystkich obudziła kłótnia Ambrowiec i Chrząszcza, kończąca się prośbą tej pierwszej w stronę liderki, by Sówka wygnała jej okropnego partnera. Stróżka nie spodziewała się jednak, że końcowo to ona stanie się wygnańcem. Zwyzywała przywódczynię i zabrała ze sobą trójkę swych bliskich, odchodząc w nieznane. Na szczęście luki szybko zapełniły się dzięki kociakom, które odnalazły dwa patrole – żłobek pęka w szwach ku uciesze królowej Kajzerki i lekkim zmartwieniu rządzących. Gęb bowiem przybywa, a zwierzyny ubywa...

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Klifu!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Wilka!
(dwa wolne miejsca!)

Zmiana pory roku już 5 października, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

08 czerwca 2014

OWOCOWA POGOŃ




OWOCOWA POGOŃ

Poprzednie imiona: Owocek > Owocowa Łapa

Wiek: 94 księżyce

Płeć: Kotka

Klan: Klan Wilka

Ranga: Zastępczyni (królowa)

Poziom medyczny: I [Siostra nauczyła ją swego czasu tego i owego, ale niewiele już pamięta; rozpozna parę gatunków roślin, szczególnie nieprzyjemnych w smaku]


Charakter: Jeśli ktoś jeszcze się nie domyślił, z radosnego Owocka pozostało niewiele. Wyczerpana wojną i załamana po nagłej stracie partnera, stała się cieniem dawnej siebie. Poczucie humoru zniknęło gdzieś, stłumione bólem, wesołość prysła; nawet jej młodzieńcza energia zgasła, zastąpiona chorobliwą wręcz nerwowością. Niełatwo natknąć się na kotkę dalej, niż kilka długości drzewa od obozu — szczególnie teraz, kiedy w jej życiu pojawiły się dzieci, nie opuszcza go prawie zupełnie. Te same wolności, których jako kociak tak bardzo pragnęła, swoim własnym młodym surowo ogranicza, za wszelką cenę chcąc ochronić je przed wszystkim, co złe — a Klan Gwiazdy jeden wie, ile kanalii kryje się wśród pozornie przyjacielskich twarzy? Po wydarzeniach wojny domowej straciła zaufanie do większości kotów; nikt nie może się jednak poszczycić tak raptowną utratą jakiegokolwiek szacunku z jej strony, jak Iglasta Gwiazda wraz ze swoją partnerką. Zdając sobie w pełni sprawę z napięcia, jakie panowały między parką a podstępnie zamordowanym (musiało tak być!) Łabędzią Szyją, Owocowa Pogoń przygląda się z podejrzliwością i instynktownym strachem każdemu ich ruchowi, a nieraz zupełnie pogrąża się w paranoicznych rozważaniach. Pomimo przerażenia (uzasadnionego, biorąc pod uwagę, że żyje w klanie rządzonym przez zabójcę swojego partnera) dobrze wie, że nie może pozwolić sobie na słabość. Zdaje sobie sprawę z własnego stanu i stara się, jak tylko może, by ponownie stanąć na równe nogi — dla siebie, dla dzieci, dla dobra jej klanu — lecz nadal brakuje jej sił, a brak oparcia sprawia, że powoli osuwa się tylko głębiej, z podsyconą gwałtownością wszczynając kolejną beznadziejną kłótnię.


Wygląd: 

Ogólny opis - Wzrostem przedstawia się co najmniej miernie, przerastana szybko już przez niektórych młodych uczniów — wystarczy jednak jedno spojrzenie na jej sylwetkę, by stwierdzić jasno, że ta baba może dać niezłe wciry. Po długim skądinąd życiu w lesie dorobiła się niezłej muskulatury, z której nie zawaha się zrobić użytku, gdy na drodze stanie jej jakiś patałach. Widać to w jej kroku, równym i pewnym siebie, czy w oczach, zerkających zawadiacko — albo przynajmniej tak było jeszcze kilkanaście księżyców temu, teraz bowiem ciężko w jej spojrzeniu o coś innego, niż podejrzliwą nieufność, a nawet w momentach, kiedy kotce udaje wziąć się w garść pod publikę, drżąca wiecznie końcówka ogona zdradza kruchość przybranej przez nią maski. Nie zmieniły się tylko tygrysie paski na ciepłym w odcieniu, brązowym tle, i niewielka biała łatka na czubku ucha kotki — obok szorstkiej sierści (Łabędź zawsze mówił, że dodaje jej uroku, ach!...), jej znak rozpoznawczy. A teraz wyróżnia ją także niemal całkowita głuchota, efekt nie wyleczonej choroby, na którą zapadła niedługo przed atakiem Stwórcy.

Kolor sierści - bura pręgowana tygrysio z białym

Długość sierści - krótka (szorstka)

Kolor oczu - żółte


Rodzina: 

Ojciec - Meat (*) (kochała go, ale nie spotkała go od tak dawna, że praktycznie zniknął z jej pamięci).

Matka - Vegetable (*) (zapomniałaby już o niej podobnie, jak o ojcu, ale ostatnie wydarzenia przywołują jej dawne wspomnienia).

Rodzeństwo - Świetlikowe Skrzydło (niegdyś ukochana siostra, później ich kontakt trochę podupadł, chociaż ostatnimi czasy wydają się ze sobą nieco bliżej), Skrzypek (*) (ostatni raz widziała go jako kilkuksiężycowe kocię; właściwie o nim nie pamięta).

Partner - Łabędzia Szyja (*) (kochała kocura całym sercem, które rozdarła jego nagła śmierć).

Potomstwo - Śnieżny Puch, Mroźna Łapa (*) (Jedyne, co pozostało jej po zmarłym partnerze. Na nie przelała całą swoją miłość, albo raczej to właśnie stara się zrobić — męczy ją bowiem niepokojące poczucie, że już nie jest w stanie czuć do nich tego, co powinna. Strzeże ich jak oka w głowie, po nocach torturując się w myślach za to, że muszą cierpieć z powodu jej psychicznego upadku).


Mentor: Gęsie Pióro (*)

Uczniowie: 

dawni - Przygasający Płomyk (*), Sowi Szpon (*)

obecny - ///


Historia: Historia Owocowej Pogoni rozpoczyna się poza lasem, w zaciszu domu Dwunożnych. Tam właśnie pewnego ranka urodziła się trójka kociąt, potomstwo pary pieszczochów o imionach Vegetable i Meat. Kiedy dzieci nieco podrosły, ich matka stwierdziła, że nie dla nich wygodne życie piecuchów – jej młode miały, jak to określiła, zostać KIMŚ! Meat nie podzielał jednak jej opinii. Wybuchła kłótnia, podczas której ostatecznie ustalili, że zostanie z nimi ich synek, natomiast dwie córeczki oddadzą pod opiekę klanów, o których Vegetable usłyszała od swojej przyjaciółki. W myśl tego kompromisu Skrzypek został oddzielony od Owocka i Świetlika, które przyprowadzone zostały na terytoria Klanu Wilka i tam pozostawione. Bura koteczka nie pogodziła się jednak z tym stanem rzeczy; zamierzała stąd zbiec i wrócić do ukochanej rodziny. Nie udało się to, mimo stawianego oporu, otrzymała miano uczennicy i ukończyła treningi pod czujnym okiem Gęsiego Pióra. W końcu stała się częścią klanu na dobre i na złe, otrzymując imię Owocowej Pogoni. W końcu stała się nawet zastępczynią lidera, wybrana przez Iglastą Gwiazdę jako kotka, którą najłatwiej będzie mu znieść na tym stanowisku po wojnie domowej i śmierci Wilczego Serca. Niedługo później dorobiła się kociąt z Łabędzią Szyją, o które teraz się troszczy, szukając mordercy jej partnera. Sprawy nie ułatwia jednak fakt, że kotka powoli staje się głucha jak pień... 


Punkty umiejętności: 

siła - 31

szybkość - 24

zwinność - 29

skok - 16


Upomnienia: Postać NPC

Opiekun: Szakszuka


* * *


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz