BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Klifu!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)

Zmiana pory roku już 3 sierpnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

17 czerwca 2014

DRŻĄCA ĆIEŻKA


DRŻĄCA ŚCIEŻKA
Poprzednie imiona: Dreszcz, Drżąca Łapa, Drżący Zad
Wiek: 56 księżyców
Płeć: Kocur
Klan: Klan Burzy
Ranga: Wojownik
Poziom medyczny: (Roślinki go nudzą)

Charakter: Drżąca Ścieżka to niezłe ziółko. Przez swoją chorobę, która jeszcze bardziej się nasiliła, przez matkę oraz śmierć bliskich osób, wmówił sobie, że jego dwuczłonowe imię, to tak naprawdę dwie osoby. Twierdzi, że ma przyjaciela, którym tak naprawdę jest on sam, jednak w wersji takiej, którą głęboko w sobie skrywał, nie umiejąc jej wydobyć. Drżący to ta część, która jest strachliwą kulką, narzekającą na siebie, płaczliwą i po prostu słabą. Nie lubi ciasnych nor, w których jest ciemno, ponieważ cierpi na klaustrofobie. Dodatkowo utwierdza się w przekonaniu, że koty uważają go za nienormalnego. Jedyne oparcie ma w wujku, którego mocno kocha. Nie ufa zbyt prędko, a tragedie rodzinne mocno przeżywa, obwiniając o to właśnie siebie. Uważa się za bezwartościowego kota i nie dostrzega swoich atutów, którymi są całkiem niezła umiejętność tropienia. Jest tak wyczulony na wszelkie bodźcie, dzięki czemu odnalezienie wybranych kotów jest dla niego proste, jednak są też tego złe strony. Chodzi cały spięty, czasami doświadczając nieuzasadnionych napadów lęku. Może to być nagłe i również szybko zniknąć, a sam nie będzie mógł wytłumaczyć, co właściwie się stało, czując gniew do samego siebie za „teatr”, który urządził. Ścieżka to ideał, którym zawsze pragnął się stać. Odważny, pyszałkowaty, oto cały on! Uważa się za najlepszego wojownika, reagując dość ostro na docinki czy upokarzanie. Jest wredny i zabroczy. Nie lubi, gdy ktoś zabiera mu jego własność. Emanuje cichą agresją. Jest w stanie zaatakować i porządnie przylać, gdy się go sprowokuje. Nienawidzi swojej rodziny uważając, że to ich wina, dlaczego oszalał. Nie lubi swojej płaczliwej strony, jednak wspiera ją, próbując nawrócić na swoje przekonania. Z drugiej strony jest narcystyczny i trzyma wszystkich od siebie z daleka. Trzeba naprawde cudu, aby cię polubił.

Wygląd: 
•    Ogólny opis - Jest już dorosłym kotem o półdługiej, kremowej pręgowanej tygrysio sierści. Znacznie urósł i wyprzystojniał, z czego nie zdaje sobie sprawy. Na początku łapek można dostrzec biel. Jest ona również na końcówce ogona, jak i z lewej strony pyszczka oraz brodzie. Dodatkowo ma śmiesznie wywinięte do tyłu uszy, a na lewej stronie pyska blizny, układające się w długie zadrapania. Posiada oczy o niebieskim odcieniu. Jego całe ciało od czasu, do czasu drży niekontrolowanie, dreszcze są nagłe i również nagle mijają.
•    Kolor sierści - kremowa pręgowana tygrysio z białym
•    Długość sierści - półdługa
•    Kolor oczu - niebieskie

Rodzina: 
•    Ojciec - Ośle Ucho (bury pręgowany tygrysio z białym) - Bardzo go kochał i tylko myśl o tym, że nie trafi do Klanu Gwiazdy, aby go spotkać, uniemożliwia mu samobójstwo 
•    Matka -  Piaskowa Ścieżka (kremowa pręgowana cętkowanie) - Po tym co mu zrobiła nienawidzi całym sercem, jednocześnie się jej bojąc
•    Rodzeństwo - Jeżynowy Ślad (siostra) i Wiewiórczy Pazur (Nie lubi brata i z wzajemnością. Kiedyś drwił z niego i mu douczał, teraz ignoruje go jak matka, co nawet mu się podoba, bo kolejne krzywdzące słowa, byłyby dla niego ciężkie do przeżycia)
•    Partner - Muszy Lot (ma z nią kociaka, ale nie są w związku)
•    Potomstwo - Płacząca Łapa (córka)

Mentor: Orlikowy Szept
Uczniowie: 
•    dawni - Płacząca Wierzba
•    obecny - ///

 Historia: Urodził się w Klanie Burzy ze związku Oślego Ucha z Piaskową Ścieżką. Przez komplikacje porodowe, w których doszło do chwilowego niedotlenienia mózgu, cierpi na psychozę paranoidalną i rozdwojenie jaźni, które objawia się raz silniej, a raz słabiej, zmieniając co chwilę stan w jakim jest kocur.

Punkty umiejętności: 
•    siła -  20
•    szybkość - 30
•    zwinność -  30
•    skok -  20

Upomnienia: 0/3
Właściciel: alisnikexd@gmail.com
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)