Rudzik spojrzał z przerażeniem na oczekującą odpowiedzi na swoje pytanie matki. Nie miał kompletnego pojęcia, co jej powiedzieć. Wydawało mu się, że pierwsza bójka Wisienki i Krogulca będzie za razem ostatnią. Nadal nie do końca ułożył sobie w głowie, czym kierowało się wtedy jego rodzeństwo. Czemu wszyscy nie mogli żyć razem w zgodzie? Oczywiście, to jego wina, bo nie umiał ich pogodzić. Przecież gdyby w porę coś zrobił nie doszłoby do tego, uh, jest beznadziejny. Zerknął na siedzącą obok niego Korę, niemo prosząc ją o wybawienie go z tej niekomfortowej sytuacji. Ta, odgadując jego myśli otworzyła pyszczek i zwróciła się w stronę Jagódki.
— To Klogulec zaczął, ale Wisienka go potem zlaniła.
— Rudziku, potwierdzasz słowa siostry? — zapytała się go Jagódka.
Mały kociak zadrżał, przerażony wizją konsekwencji, jakie może przynieść jego odpowiedź. Decyzje były straszne, i nikt go nie przekona, że jest inaczej. Skulił się, ale na razie postanowił powiedzieć prawdę, z grubsza dlatego, że nawet przez myśl nie przeszło mu okłamanie kogokolwiek.
—..Tak — wyszeptał cichutko.
Mama pokiwała głową, usatysfakcjonowana odpowiedzią, po czym ponownie zwróciła się do walczącej na spojrzenia dwójki kociąt. Jej dzieci rosły w zastraszającym tempie i w ich przytulnej norce brakowało powoli miejsca, zresztą kociaki same coraz częściej wychodziły poza obręb legowiska. Wszystkie, oprócz Rudzika. Odmówił nawet Wisience, która raz zaproponowała mu zwiedzanie stodoły.
Po chwili biała kotka podjęła decyzję i srogim głosem miauknęła:
— Wiśnio, Krogulcu, macie wyjść z legowiska, i nie wracać, dopóki się nie pogodzicie.
Krogulec spojrzał zdziwiony na Jagódkę, ale bez słowa wyszedł, rzucając tylko lekceważące spojrzenie Wisience, która to poruszyła z niesmakiem wąsikami. Rudzik, który dotąd niespokojnie wodził oczyma za wychodzącym bratem, zdecydował się w końcu podejść do siostry.
— J-jak chces, to pójdę z tobą! - powiedział troszkę głośniej niż zamierzał, ale to przez to, że był już zestresowany.
Koteczka kiwnęła głową, po czym oboje opuścili posłanie. Rudzik rzucił ostatnie, rozpaczliwe spojrzenie w stronę pozostałych w środku dwóch, śpiących kotek. Natychmiast po postawieniu łapu na zewnątrz poczuł świeże, ciepłe powietrze uderzające w jego pyszczek. Skrzywił się nieznacznie, ale zaraz potem dostrzegł jasny ogon swojej siostry, który wskazał mu, gdzie ma iść. Obydwoje usiedli pod ścianą, patrząc na siebie bez słowa. W końcu ciszę przerwała Wisienka:
— Oplowadzić cię?
Kocurek kiwnął głową i otarł się o bok siostry, która cicho zamruczała. Najpierw udali się do zakątka medyka, które było najbliżej i które Wiśnia miała okazję już dwukrotnie odwiedzić. Trujący Bluszcz, której imię dowiedział się wcześniej od matki, widząc wchodzące kocięta nie wyglądała na bardzo zachwyconą. Rudzik od razu to wyłapał i rzucając medyczce przerażone spojrzenie, obrócił się w celu natychmiastowego wyjścia, jednak powstrzymała go w tym siostra. Niezrażona miną medyczki zaczęła pokazywać mu okolicę.
<<Wisienko?>>
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.W Klanie Klifu
Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.W Klanie Nocy
Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.W Klanie Wilka
Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.W Owocowym Lesie
Po długim oczekiwaniu nowym zastępcą Owocowego Lasu została ogłoszona Sówka. Niestety jest to jedyne pozytywne wydarzenie jakie spotkało społeczność w ostatnim czasie. Jakiś czas po mianowaniu zwiadowczyni stała się rzecz potworna! Cały Owocowy Las obudził się bez śladu głównej medyczki, jej ucznia oraz dwójki rodzeństwa kocura. Zdruzgotana Świergot zgodziła się przejąć rolę medyka, a wybrani stróże – Orzeszek i Puma – są zobowiązani do pomocy jej na tym stanowisku.Daglezjowa Igła w razie spotkania uciekinkerów wydała rozkaz przegonienia ich z terytorium Owocowego Lasu. Nie wie jednak, że szamanka za jej plecami dyskretnie prosi zaufanych wojowników i zwiadowców, aby każdy ewentualny taki przypadek natychmiastowo zgłaszać do niej. Tylko do niej.
Obóz Owocniaków huczy natomiast od coraz bardziej wstrząsających teorii, co takiego mogło stać się z czwórką zaginionych kotów. Niektórzy już wróżą własnej społeczności upadek.
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.MIOTY
Mioty
Miot w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)
Miot w Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)
Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz