Milcząca Sadzawka odwróciła łeb w stronę kociaka. Stał nieśmiało, z łapami skierowanymi do środka i spuścił głowę, patrząc na swoje łapki. Czarno-białe futro odbijało promienie słońca, a oczy lśniły, jakby chciał się rozpłakać. Kotka zlustrowała go uważnym i lodowatym spojrzeniem, podeszła do niego i liznęła go czule w ucho. Młody kocur napiął się pod jej dotykiem, lecz rozluźnił się po chwili i zaczął cicho mruczeć. Niebieskawa kocica uśmiechnęła się pod nosem i odparła:
-Ruszajmy więc.
Droga do obozu minęła im w milczeniu. Czasem Motyl zadał jakieś pytanie o życiu klanowym, a wojowniczka rzucała krótkie i zwięzłe odpowiedzi. Wkrótce czarno-biały kociak zaprzestał rozmowy i próbował dotrzymać kroku nowej towarzyszce. Ta nie zwracała na niego uwagi, podnosiła wysoko łapy, wyciągała krok, aby dotrzeć na popołudniowy patrol. Kątem oka jednak, uważnie obserwowała kocura, i zdziwiła się, że w ogóle się nie zmęczył. Rozglądał się trochę smutnym i mętnym wzrokiem, czasem zdarzyło mu się potknąć o własne łapy czy wystający korzeń, ale zawsze był tuż obok Milczącej Sadzawki. Trzeba przyznać, zaimponował jej tą kondycją. Pewnie Wilcza Dusza zadbała o trening wytrzymałościowy tych kociąt, szepnęła do siebie w duchu. Jakby na zawołanie, w jej krystalicznie niebieski ślepiach błysnęły łzy. Kocica powstrzymała je nagłym trząchnięciem łba i zganiła siebie w duchu. Żadnych uczuć, od teraz tak masz żyć.
-
Kiedy oba koty przechodziły przez tunel z kolcolistu, jak na zawołanie, zostały otoczone przez wojowników. Wojowników zwabił zapach nowej zastępczyni oraz obcego kota, zapewne samotnika, do tego dość młodego. Co niektórzy zmarszczyli pyski i zaczęli syczeć coś do siebie niecierpliwie, trzaskały ogonami i wyszczerzały zęby. Sosnowy Ogon położyła uszy po sobie, przewróciła ślepiami i syknęła do Milczącej Sadzawki:
-I co, hm? Kolejne przybłędy przyprowadzasz?
Niebieskawa zastępczyni zgromiła ją lodowatym spojrzeniem, ale nic nie odpowiedziała. Szkoda strzępić języka na takie zawistne kotki jak ta. Trzeba przyznać, była dobrą wojowniczką, tylko że bardzo zarozumiałą i arogancką. Motyl skulił się pod naporem tych obelg, syknięć, ale Milcząca Sadzawka dotknęła nosem jego czarno-białego boku. Posłała mu krzepiące spojrzenie i miauknięciem nakazała przeć dalej. Jeden szybki skok, szybki oddech i weszła do legowiska Miodowej Gwiazdy. Liderka Klanu Wilka leżała na boku, pogrążona we własnych, zapewne smutnych, myślach i nawet nie zauważyła wejścia kotów. Patrzyła w ciemną ścianę trzymającą swoje legowisko i poruszyła się delikatnie. Dopiero wtedy dotarł do niej zapach swojej nowej zastępczyni i... jakiegoś samotnika. Tak przynajmniej stwierdziła, poruszając barkami. Sapiąc, wstała do pozycji siedzącej i miauknęła cichym i słabym głosikiem:
-Milcząca Sadzawko...? Kto to...?
-To Motyl. Chce dołączyć do Klanu, może zostać uczniem. -Milcząca Sadzawka zwiesiła łeb, chociaż jej głos był przejęty.
W mroku legowiska dosłyszała głębokie westchnienie należące do złocistej kotki. Po chwili zadumy usłyszała:
-Rób co chcesz, mnie to nie obchodzi.
Ta wiadomość uderzyła w niebieskawą, jakby ktoś sprzedał jej bolesnego policzka. Skuliła się i wyszeptała:
-A co z ceremonią mianowania?
Miodowa Gwiazda syknęła już zniecierpliwiona:
-Wieczorem.
Po tych słowach, ogonem dała sygnał, aby dwa koty wyszły. Motyl był rozemocjonowany, chociaż wzrok miał mętny. Kotka odważyła się zapytać:
-Jak się czujesz?
(Motyl?)
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.W Klanie Klifu
Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.W Klanie Nocy
Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.W Klanie Wilka
Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.W Owocowym Lesie
Po długim oczekiwaniu nowym zastępcą Owocowego Lasu została ogłoszona Sówka. Niestety jest to jedyne pozytywne wydarzenie jakie spotkało społeczność w ostatnim czasie. Jakiś czas po mianowaniu zwiadowczyni stała się rzecz potworna! Cały Owocowy Las obudził się bez śladu głównej medyczki, jej ucznia oraz dwójki rodzeństwa kocura. Zdruzgotana Świergot zgodziła się przejąć rolę medyka, a wybrani stróże – Orzeszek i Puma – są zobowiązani do pomocy jej na tym stanowisku.Daglezjowa Igła w razie spotkania uciekinkerów wydała rozkaz przegonienia ich z terytorium Owocowego Lasu. Nie wie jednak, że szamanka za jej plecami dyskretnie prosi zaufanych wojowników i zwiadowców, aby każdy ewentualny taki przypadek natychmiastowo zgłaszać do niej. Tylko do niej.
Obóz Owocniaków huczy natomiast od coraz bardziej wstrząsających teorii, co takiego mogło stać się z czwórką zaginionych kotów. Niektórzy już wróżą własnej społeczności upadek.
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.MIOTY
Mioty
Miot w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)
Miot w Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)
Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz