BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Dla owocniaków nadszedł trudny okres. Wszystko zaczęło się od śmierci wiekowej szamanki Świergot i jej partnerki, zastępczyni Gruszki. Za nią pociągnęły się śmierci liderki, rozpacz i tęsknota, które pociągnęła za sobą najmłodszą medyczkę, by skończyć na wybuchu epidemii zielonego kaszlu. Zmarło wiele kotów, jeszcze więcej wciąż walczy z chorobą, a pora nagich drzew tylko potęguje kryzys. Jeden z patroli miał niesamowite szczęście – natrafił na grupę wędrownych uzdrowicieli. Natychmiast wyraziła ona chęć pomocy. Derwisz, Jaskier i Jeżogłówka zostali tymczasowo przyjęci w progi Owocowego Lasu. Zamieszkują Upadłą Gwiazdę i dzielą się z tubylcami ziołami, pomocą, jak i również ciekawą wiedzą.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot u Samotników!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Burzy!
(dwa wolne miejsca!)

Miot w Klanie Klifu!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Owocowym Lesie!
(dwa wolne miejsca!)

Zmiana pory roku już 7 grudnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

05 czerwca 2014

PIERZASTA GWIAZDA


 PIERZASTA GWIAZDA
Poprzednie imiona: Piórko > Czarna Łapa > Czarne Piórko > Pierzasta Gwiazda > Czarne Piórko
Wiek: 119 księżyców (1 życie)
Płeć: Kotka
Klan: Klan Nocy
Ranga: Lider
Poziom medyczny: -

Charakter: Jest to kocica niezwykle podejrzliwa. W każdym nieznajomym widzi narastające zagrożenie, przez co bardzo trudno ją poznać. Najczęściej obraca się w gronie starych przyjaciół i nie ma ochoty na poznawanie nowych. Jeśli jednak się z nią zaprzyjaźnisz, stanie się lojalną i życzliwą przyjaciółką.
Dla kotów z obcych Klanów jest bezlitosna. To bardzo lojalna wojowniczka, i mimo wewnętrznego rozdarcia, wie, iż należy do Klanu Nocy. Nie traci czasu na zbędne dyskusje, gdy wejdziesz na terytorium Klanu Nocy, tylko atakuje. Impulsywność to u niej dobra cecha, ponieważ nie waha się nad decyzjami.
Udaje, że nigdzie nie widzi problemów. Nie przejmuje się nimi oraz stara się ignorować, w ostateczności próbuje je nieudolnie rozwiązywać. Kiedy popełnia jakiś błąd, po raz drugi go nie powtarza. Jest bystra i spostrzegawcza, więc szybko wykrywa kłamstwa.
Jeśli chodzi o jej młode - kocha je całym sercem. Nie pozwoli ich skrzywdzić, chociaż ogranicza im ich racje. Uważa, że jeśli ona ma jakąś opinię na dany temat, każdy ma ją posiadać i respektować. Wychowuje swoje kociaki w nienawiści do Malinowej Gwiazdy i jej rządów, sprzeciwia się swojej liderce. Chociaż mimo wszystko chce dla nich jak najlepiej.

Wygląd: 
Ogólny opis - futro wojowniczki jest czarne z białymi znaczeniami na piersi oraz prawej, tylnej łapie. Jest niska, aczkolwiek nadrabia to swymi umięśnionymi łapami. Na całym ciele widnieje kilka blizn, lecz tą najbardziej rzucającą się w oczy jest ta znajdująca się na boku kocicy. Czarne Piórko posiada jasne, pomarańczowe oczy o migdałowatym kształcie. 
Kolor sierści - czarna z białym; 
Długość sierści - krótka; 
Kolor oczu - pomarańczowe; 

Rodzina: 
Ojciec - Bursztynowe Oko 
Matka - Czarne Skrzydło 
Rodzeństwo - brak
Partner - brak
Potomstwo - Wrzosowy Kieł, Fiołkowy Podmuch, Jastrzębi Szpon, Bobrza Łapa (*), Paprociowy Kwiat(*)

Mentor: Srebrny Pysk (*)
Uczniowie: 
dawni - Palący Piorun (*), Wybladłe Wspomnienie (*), Pszczeli Miód (*), Zapomniany Szlak(*), Szeleszczący Liść
obecny - ///

Historia: Historia rozpoczyna się małej grupce samotników, którzy zwali się Klanem Księżyca. To tam właśnie nastąpiło złamanie kodeksu wojownika przez medyczkę; Czarnego Skrzydła. Przywódca zdecydował, iż zabije ją oraz jej partnera, a kocię zostawi na pastwę losu. I tak się stało. Rodziciele zginęli spod pazura autora wyroku. Piórko natomiast wyniósł w opustoszałe miejsce zastępca przywódcy. Miała ona wtedy 5 księżyców. Parę dni po tych wydarzeniach mały klan upadł, a koty rozeszły się w świat. Czarne kocię doświadczyło szczęścia w nieszczęściu. Zastępca przywódcy przeniósł ją przez grzmiącą ścieżkę i zostawił na długość drzewa od niej. W tym czasie akurat po terenach przechadzała się szylkretowa kotka o imieniu Nakrapiany Kwiat. Znajdując się w pobliżu grzmiącej ścieżki usłyszała ciche piski. Od razu udała się w stronę dźwięku aby sprawdzić co się dzieje. Jak się okazało trafiła na opuszczone kocię. Kotka rozejrzała się po okolicy, lecz nikogo nie było w pobliżu. Po chwili namysłu wojowniczka postanowiła zaopiekować się Piórkiem.
Kotka wychowywała się w klanie. Po ukończeniu siedmiu księżyców otrzymała imię Czarna Łapa, a Wodna Gwiazda przydzielił jej na mentorkę Srebrny Pysk. Jakiś czas później została porwana przez Kamienne Serce; lecz przesiadywała u niego przez krótki czas. Na samym końcu nadano jej miano Czarnego Piórka. W pewnym momencie swego życia spotkała długowłosego, czekoladowego kocura o pięknym imieniu Fiołek. Podjęła dość szybką decyzję i z jego pomocą zaciążyła się. Dwa księżyce później na świat przyszły dwa kocury - Fiołek (pierworodny, nazwany tak po ojcu) oraz Wrzos. Byli bardzo podobni do swego ojca, którego tożsamości matka nikomu nie ujawniła.
Po pewnym czasie, Czarne Piórko zdecydowała się na ponowną ciążę, tym razem z wojownikiem Palącym Piorunem. Chciała przedłużyć ród Czarnej Gwiazdy, a na świat przyszła trójka kociąt - Paprotka, Bóbr oraz Jastrząb. Czarne Piórko wychowuje je w nienawiści do Malinowej Gwiazdy i jej rządów. Postanawia dołączyć do rebelii.
Kiedy Malinowa Gwiazda umarła w ogniu jej partner został liderem, a na swojego zastępcę wyznaczył Czarne Piórko. Przywództwo Płomiennej Gwiazdy nie trwało bardzo długo, ponieważ jego wszystkie życia zabrała mu choroba, której koty nie potrafiły uleczyć. Po jego śmierci Czarne Piórko idzie z Dryfującym Obłokiem do Księżycowej Sadzawki, gdzie otrzymuje dziewięć żyć od Gwiezdnych. Od tego momentu pod imieniem Pierzastej Gwiazdy przewodzi Klanowi Nocy.

Punkty umiejętności: 
siła - 25; 
szybkość - 20;
zwinność - 25; 
skok - 30;

Upomnienia: 2/3
Właściciel: Ameria (Howrse.pl)

Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)