BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Dla owocniaków nadszedł trudny okres. Wszystko zaczęło się od śmierci wiekowej szamanki Świergot i jej partnerki, zastępczyni Gruszki. Za nią pociągnęły się śmierci liderki, rozpacz i tęsknota, które pociągnęła za sobą najmłodszą medyczkę, by skończyć na wybuchu epidemii zielonego kaszlu. Zmarło wiele kotów, jeszcze więcej wciąż walczy z chorobą, a pora nagich drzew tylko potęguje kryzys. Jeden z patroli miał niesamowite szczęście – natrafił na grupę wędrownych uzdrowicieli. Natychmiast wyraziła ona chęć pomocy. Derwisz, Jaskier i Jeżogłówka zostali tymczasowo przyjęci w progi Owocowego Lasu. Zamieszkują Upadłą Gwiazdę i dzielą się z tubylcami ziołami, pomocą, jak i również ciekawą wiedzą.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot u Samotników!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Burzy!
(dwa wolne miejsca!)

Miot w Klanie Klifu!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Owocowym Lesie!
(dwa wolne miejsca!)

Zmiana pory roku już 7 grudnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

04 czerwca 2014

OSTOWA ŁAPA


OSTOWA ŁAPA
Poprzednie imiona: Oset
Wiek: 21 księżyców
Płeć: Kocur
Klan: Klan Klifu
Ranga: Kociak
Poziom medyczny: -

Charakter: To naprawdę zadziwiające jak drastycznie może zmienić się jeden, mały kociak w przeciągu zaledwie kilku, krótkich księżyców. Oset od samego początku był wychowywany zarówno wśród swoich rodowitych sióstr, jak i przybranego rodzeństwa. Sójcze Skrzydło, matka kociąt, każdego z nich obdarzała należytą miłością i zainteresowaniem, jednak wraz z upływem czasu małemu, czarnemu kocurowi przestało to wystarczyć. Pomimo tego, że lubił bawić się z przygarniętymi przez matkę rówieśnikami, zaczął być o nie zazdrosny. Tak właśnie zaczął budzić się w nim buntownik. Przecież to on był synem Sójczego Skrzydła! To jemu powinna poświęcać najwięcej uwagi, zwłaszcza, że był jedynym potomkiem płci męskiej wśród jej kociąt. Nie potrafił pogodzić się z tym faktem, a kiedy pragnął zwrócić na siebie uwagę matki, ona tylko wypominała mu błędy. Oset zaczął gubić swoją nieśmiałość przez wypychającą ją nienawiść i pogardę do wszystkiego, co go otaczało, a co najgorsze, przestał to ukrywać. Szydzenie z innych stało się jego codziennością, bez względu na to, kogo wyśmiewał, a do kar przyzwyczaił się już tak bardzo, że przestały robić na nim jakiekolwiek wrażenie. Nienawiść doprowadziła również do nieposłuszeństwa, dlatego kocur często ucieka z obozu, kiedy nie ma na coś ochoty. Jest inteligentny i szybko przyswaja wiedzę, jednak nie lubi zdobywać jej od swojej mentorki, ani innych, starszych kotów. Woli poczuć błędy na własnej skórze, bo uważa, że te najszybciej zapamięta. Co najgorsze nie przejmuje się nawet świętymi zasadami Klanu Gwiazdy, w który przestał wierzyć. Oczywiście nie mówił tego nigdy na głos, bo prawdopodobnie skutkowałoby to poważnymi problemami ze strony własnego klanu. Właściwie tak naprawdę szanuje tylko swoje dwie, rodowite siostry, które jako jedyne potrafią go zrozumieć. Oprócz tej złej, agresywnej strony, Oset ma również tą lepszą, którą darzy ukochane mu osoby. Być może czasami sam je wyśmiewa, ale zawsze tylko z ich świadomością i nie pozwoli by robił to ktokolwiek inny. Kiedy trzeba, potrafi być czuły i delikatny, co zdarza się naprawdę rzadko, ale jednak.

Wygląd: 
Ogólny opis - Młody kocur zdecydowanie dużo urósł od czasu bycia kociakiem, czego jeszcze nie można powiedzieć o jego masie. Jest niezwykle chudy, w czego ukryciu zdecydowanie nie pomaga mu krótkie, szorstkie futro, jakie okala to żylaste ciało. Przynajmniej poprzez sylwetkę łatwo da się zauważyć, że dba o kondycję i posiada należytą kocurowi siłę. Jego łapy zdecydowanie wyglądają na nieproporcjonalnie dopasowane do tułowia, ponieważ są bardzo długie. Pomimo tego potrafi poruszać się na nich gładko i elegancko. Futro kocura ma w większości czarną barwę, jednak jedną z jego cech charakterystycznych jest biała łata na prawej połowie pyska, która często bywa porównywalna do jakiejś maski. Do całości dochodzi jeszcze jego aroganckie, lekceważące spojrzenie błękitnych oczu, którymi mierzy ten marny świat.
Kolor sierści - czarna z białymi znaczeniami 
Długość sierści - krótka 
Kolor oczu - niebieskie 

Rodzina:
Ojciec - Jastrzębi Szpon; zastępca Klanu Nocy 
Matka - Sójcze Skrzydło; wojowniczka Klanu Klifu 
Rodzeństwo - Północna Łapa & Zagubiona Łapa. Przyszywane- Tygrysa Łapa, Gronostajowa Łapa
Partner - wolny, ale lubi poznawać ładne kotki
Potomstwo - brak, nie przepada za kociakami

Mentor: Żądlący Język
Uczniowie: 
dawni - ///
obecny - ///

Historia: Urodzony w Klanie Klifu.

Punkty umiejętności: 
siła - 20
szybkość - 17
zwinność - 12
skok - 11

Upomnienia: 2/3
Właściciel: Sandi0123 (Howrse.pl)


Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)