Żmijowcowa Wić

Autor grafiki: wierzba9005

OGÓLNE

ŻMIJOWCOWA WIĆ
*Poprzednie imiona: Żmijowiec → Żmijowcowa Łapa
Płeć: Kocur
Orientacja: Homoseksualny (in denial)
Przynależność: Klan Nocy
Ranga: Wojownik

- - - -

Właściciel: dc. Vezuvio.

Autor: wierzba9005

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Żmijowiec to najmniej okazałe pod względem futerka kocię Wężyny, jednak na pewno nie można mu odmówić tytułu najdłuższego. Niewyrośnięte jeszcze łapki już niedługo staną się szczudłowate, a długi, strzelisty ogon tylko spotęguje wężowatość kocurka. Maluch posiada elegancką, białą “kryzę”, która opatula bury pyszczek. Żmijowiec po matce odziedziczył parę ładnych, zielonych ślepi, które tak jak u niej, spod zwykle delikatnie zmrużonych powiek obserwują bacznie otoczenie.

Cechy szczególne - Pędzelki na czubkach uszu, ładne rzęsy, biała “kryza” z futerka na szyi

Kolor sierści - Czarny pręgowany tygrysio bicolor

Długość sierści - Półdługa

Kolor oczu - Zielone

Problemy zdrowotne - Brak

CHARAKTER

Żmijowiec to już od maleńkości specyficzny osobnik. Podobnie jak matka, kocurek jest przekonany o swojej wybitności. Dzieciak zdecydowanie przepada za sobą, jednak jeśli chodzi o istnienie innych - nie mogłoby go to mniej obchodzić. Zdecydowanie uznaje się za centrum wszechświata. Zupełnie nie baczy na uczucia innych, jakby w ogóle myśl o tym, że inni też mają swoje życia nie skalała jego młodego umysłu.

Po rodzicielce ciężko było nie odziedziczyć ciętego języka, więc nie raz potrafi zaskoczyć sarkazmem czy zgryźliwą uwagę. Dzieciak ma o dziwo całkiem bogate słownictwo jak na swój wiek, które najczęściej używa do narzekania. Malec dość wcześnie nauczył się też kłamać, a chwilowo jego ulubionym zajęciem jest testowanie, jak daleko może powędrować z wkręcaniem drugiego kota aż ten się nie skapnie, że jest robiony w bambuko.

MORALNOŚĆ

Ateista brzydzący się nawet najmniejszą ilością krwi.

CIEKAWOSTKI

- Po tym, jak pierwszy raz zobaczył zaskrońca zaczął zastanawiać się, czy poruszanie się bez łapek jest trudne. Sprawdził i wyciągnął wnioski - jest.

- Jego ulubiony kolor to rdzawy

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///

Poziom wojownika: VI

Słabe strony: - Stroni od wysiłku fizycznego;

- Nie należy do silnych jednostek;

- Nie lubi się brudzić; może nie jest tak oszalały na punkcie czystości jak Wężynka, ale wciąż woli się specjalnie nie morusać;

- Czasami plączą mu się łapy - są za długie;

- Straszna z niego maruda; nic mu się nie podoba, co może być bardzo wkurzające dla innych kotów.

Mocne strony: - Znakomicie pływa - nauczył się tego szybko i w kryzysowych sytuacjach

- Szybki na lądzie i w wodzie;

- Dobrze skacze; lubi polować na wzlatujące ptaki;

- Świetnie kłamie i dobrze radzi sobie z nakładaniem masek na pyszczek;

- Bujna wyobraźnia, dobrze opowiada, a w dodatku bardzo lubi kocięta (piastunka sytuacji kryzysowych).

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Kasztan [*] {nie poznał nigdy}

Matka - Wężynowy Kieł {autorytet, dobrze wie, że mamuśka zawsze się za nim postawi i nie ma oporów przed wykorzystywaniem tego faktu}

Rodzeństwo - Rosiczkowa Kropla {ma do siostry ogromny żal; czuję, że fakt, że ta przeżyła, jest ostatecznym piętnem frajerstwa na jego godności}, Wężynowy Splot {nie przepada za siostrą; jest irytująca, wiecznie klei się od swojej śliny, a do tego miała czelność dostać porządnego, silnego, mądrego i potężnego mentora... No i pierwsza została wojowniczką}, Tojadowa Kryza {głupi, rudy i beznadziejny brat o niewyparzonej, przemądrzałej mordzie!}, Lulkowe Ziele {brat-pokraka; mają momenty słabości i czułości, ale szybko odchodzą w zapomnienie i wszystko wraca do normalności.}

Partner - ///

Potomstwo - ///

INNE

SZKOLENIE

Mentor - Wzlatująca Uszatka {Jakże on jej nienawidził...}, Szałwiowe Serce {chwilowo}

Uczniowie obecni - Kropiatkowa Łapa

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA

Wężynę i Kasztana nie łączyło żadne uczucie, a jedynie przynależenie do jednej grupy i chęć na chwilowe poczucie bliskości. Kiedy Klan Nocy zaatakował, Wężyna skryła się w jednej z nor, uznając, że woli przeczekać bój i nie pchać się prosto pod pazury obcych. Niestety, gdy już myślała, że uda jej się po cichu opuścić jaskinię pod wodospadem, wpadł na nią Lśniąca Ikra, który przeczesywał grotę w poszukiwaniu właśnie takich "niespodzianek" jak ona.

Dumna i zadufana w sobie Wężyna nie mogła jednak błagać o litość, gdyż to za mocno zakłułoby jej ego. Z tego też powodu, postawiła swój los na jedną kartę — ciążę. Słyszała, że wojownicy często przyjmują samotne kocięta i zabronione jest im krzywdzenie ich, więc okazja na uratowanie swojej skóry z wykorzystaniem słabości kotów klanowych, wydawało się jej najodpowiedniejszym wyborem, szczególnie, że istniała szansa, iż nie kłamała, a nawet jeśli nie byłaby w ciąży, to manipulacja kupiłaby jej wystarczająco dużo czasu, by obmyślić plan ucieczki.

Jej przemowa była na tyle poruszająca, że Spieniona Gwiazda zdecydowała się okazać jej łaskę i przygarnąć, do czasu potwierdzenia przez medyczki, czy kocica faktycznie jest w ciąży. Tym sposobem Wężyna oraz pojmane wraz z nią Zorza i Świtezianka (której w życiu na oczy nie widziała), trafiły do Klanu Nocy.

Na szczęście dla szylkretki, w obozie Różana Woń potwierdziła obecność młodych. Przez tę informację wojownicy zmuszeni byli, by przetrzymać kotkę, przynajmniej do nadejścia kociąt, nie chcąc skazywać ich na śmierć Porą Nagich Drzew. Cała piątka zdrowych maluchów urodziła się za panowania Spienionej Gwiazdy.