Skorek

Autor grafiki: well.done.enlighteen.me

OGÓLNE

SKOREK
*Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kotka
Orientacja: nieokreślona
Przynależność: Samotnik
Ranga: Samotnik

- - - -

Właściciel: Postać NPC (Autor: Vezuvio.)

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Kotka w każdym calu zwyczajna. Niczym się nie wyróżnia z tłumu innych zagubionych włóczęgów, którzy próbowali odnaleźć swoje miejsce w dziczy, nie ważne czy leśnej czy miejskiej. Średniej wielkości, o delikatnie zarysowanych mięśniach. Jej ciało wygląda na zgrabne i atletycznie bardziej z częstego braku dostępu do pożywienia niż faktycznego dbania o siebie i wykorzystywania mięśni. Ma długi grzbiet, prosty i gibki ogon, a na zapadniętej piersi spoczywa wąska szyja. Pyszczek jest równie zwyczajny. Nie jest brzydka, nie jest ładna. Oczy, o niebieskiej barwie, są rozedrgane i często wpatrzone w niesprecyzowany punkt. Uszy wiecznie nastawione, jakby coś szeptało jej wskazówki. Futerko jest krótkie i bure w miejscach, gdzie akurat nie przeplatają go białe znaczenia. Na piersi posiada rozległą szrame od oparzenia.

Cechy szczególne - blizna na piersi

Kolor sierści - czarny pręgowany tygrysio bicolor

Długość sierści - krótka

Kolor oczu - niebieskie

Problemy zdrowotne - Brak

CHARAKTER

Kocica o której niewiele można powiedzieć na serio. Mało kto zna jej faktyczne oblicze, jej faktyczne motywy i to, co faktycznie siedzi jej w głowie. Na pierwszy rzut oka jest sympatyczna, rozgadana i pełna energii. Chociaż nie można powiedzieć, że nie da się jej nie lubić, na pewno nie jest personą, która wzbudza głównie negatywne odczucia. Jest bardzo specyficzna. Dla kotów, które nie lubią nie wiedzieć dokładnie z kim mają doczynienia jest ona zbyt... Zróżnicowana. W przelotnych, szybkich relacjach raczej pokazuję jedynie swoją miłą i pełną śmiechu mordkę. Lubi rozrabiać, lubi żartować i wprawiać innych w zakłopotanie. Wie, że to, co mówi jest kompletnie oderwanę z kontekstu i inni nie rozumieją nic, z tego co robi, o czym gada. Czerpie z tego ogromną satysfakcję. Jest odklejona od rzeczywistości. Mimo że odeszła z swojego przedziwnego, rodzinnego kultu, nie może przestac myśleć o sobie, jako o czymć, co jest ponad innymi kotami. Nie pokazuję tego jednak. Nie chce, aby ktoś był do niej wrogo nastawiony, a takie wywyższanie się doprowadzioby to tego niemal natychmiastowo. Jest sprytna, inteligentna, mimo że nie wygląda. Wie, w jaki sposób powinna sie zachowywać, aby być odbierana w konkretny sposób (odklejonej wariatki). Niesamowicie szybko myśli i dostosowuje się do sytuacji; jest elastyczna i bardzo szybko podejmuję decyzje, głównie w oparciu o swoją niezawodną intuicję.
Mimo wszystko jest dość dwulicowa. Najbardziej zależy jej na samej sobie. Nigdy nie poświęci się dla innych, a na pewno nie dla zwykłej grupki kotek, które ledwo co poznała. Nie ma jednak sensu próbować ją przekupić jakimiś dobrami, zapewnieniem bezpieczeństwa czy wygodą; jedyne co może ją przekonać do zmiany stron, to zainteresowanie jej jakąś przygodą. Zaproponuj jej plan, który wyda jej się bardziej interesujący niż to, w czym bierze udział aktualnie, a może uda ci się na jakiś czas pozyskać silnego sprzymierzeńca.

MORALNOŚĆ

Nie łatwo określić w jakiś ramach zasady, którymi się w życiu kieruje. To kotka działająca pod wpływem swojego własnego widzimisię. Nie można odgadnąć, co akurat zrobi, co powie, jak zareaguje. Nie lubie się bić, ale to raczej z własnego lenistwa; uważa, że ma lepsze rzeczy do roboty niż walenie sie po pyskach. Z drugiej strony wydaję sie być niezwykle zainteresowana sposobami w jakie można wyrządzić komuś krzywdę. Nie ma problemu z pozostawieniem kogoś na pastwe losu. Nie jest ckliwa, brakuję jej wrażliwości i litościwej cząstki duszy. Czasami zdarza jej się robić niesmacze żarciki, na przykład dotyczące smaku małych kociąt, ale nikt nie wie czy mówi na serio, czy tylko próbuje wywołać zgorszenie. Nie wierzy w Wszechmatkę, nie wierzy w Klan Gwiazdy; jest całkowicie pochłonięta przez swoje własne wymysły i wierzenia, które posiadają ją - Skorek - w ich centrum.

CIEKAWOSTKI

- Lubi smak robaków, zwłaszcza koników polnych; bardzo ubolewa nad tym, jak trudno je złapać;
- Ma wymyślonego przyjaciela, którego zna od dzieciństwa;
- Pachnie jak żywica i piasek.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///

Poziom wojownika: IV

Słabe strony: - kiepskie poczucie równowagi i lęk wysokości; nie wchodzi na drzewa;
- nie jest ani wyjątkowo silna, ani szybka; wyróżnia się przeciętnością;
- słaby wzrok za dnia;

Mocne strony: - dobrze dostosowuje się do sytuacji mimo braku wyjątkowych zdolności;
- spryt, który ukrywa za słowem "fart";
- niesamowicie dobra kłamczucha; nawet jej koleżanki nie wiedzą, kiedy kłamie.

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Odorek {Wychował ją, ale był raczej zdystansowany. Oddał pod opieke ciotek, a zapewniał im jedynue pożywienie}

Matka - Stonka {Pamięta jedynie jej zapach}

Rodzeństwo - Kusak {Brat}, Gnilik {Brat}, Kałużnica {Siostra}, Leń {Siostra}

Partner - Grzyb {Nikt nie wie kto to. Kotka mówi o nich bardzo często, ale cały czas zmienia ich opis, a nawet ich płeć. Najpewniej sobie ich wymyśliła}

Potomstwo - ///

INNE

Taniec - dołączyła do jej bandy głównie z nudów, ale lubi ją.
Jagienka - mały robaczek, który najpewnie skończy zgnieciony czyjąś łapką.
Żelazna Zośka - trochę się jej obawia. Wydaję się być zbytnio świadoma swojej siły.
Natta i Sola - coś ją tyłek swędzi, że jednak nie są prawdziwymi siostrami... Dlatego im nie ufa...
Walka - neguje jej istnienie.

SZKOLENIE

Mentor - Chochoł i Chocolica {Tutaj również nie wiadomo, kto to jest}

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA

Urodziła się jako część dziwnej grupki-kultu, w którym zajęła niemal najwyższą rolę. Skończyłaby jako ich przywódczyni, gdyby nie fakt, że znudziła ją rola obrazeczka, na którego wszyscy się jedynie patrzą. Chciała posmakowac życia, poznac to, co ma do zaoferowania. Mimo zawodów swoich ciotek, wujów i rodzeństwa, odeszła, a nikt nie miał prawa jej zatrzymywać. Tak szwendała się po lesie, po mieście i znów po lesie. W końcu wpakowała się w niezłe tarapaty, kiedy to grupka dwunożnych zaatakowała ją rozrzażonym patykiem i wypaliła ranę na piersi. Potem znalazła Ino, która pomogła jej dojśc do siebie, tam poznała okaleczoną już Taniec i Żelazną Zośke. Odeszła, ale szybko ich drogi znów się zeszły. Wtedy ona i grupa jej przyjaciółek szły na pewną, niebezpieczną i bardz fascynującą misję, która bardzo zaciekawiła Skorek. Postanowiła do nich dołączyć.