BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

po wygranej bitwie z wrogą grupą włóczęgów, wszyscy wojownicy świętują. Klan Nocy zyskał nowy, atrakcyjny kawałek terenu, a także wziął na jeńców dwie kotki - Wężynę, która niedługo później urodziła piątkę kociąt, Zorzę, a także Świteziankową Łapę - domniemaną ofiarę samotników.
W czasie, gdy Wężyna i jej piątka szkrabów pustoszy żłobek, a Zorza czeka na swój wyrok uwięziona na jednej z małych wysepek, Spieniona Gwiazda zarządza rozpoczęcie eksplorowania nowo podbitych terenów, z zamiarem odkrycia ich wszystkich, nawet tych najgroźniejszych, tajemnic.

W Klanie Wilka

Klan Wilka przechodzi przez burzliwy okres. Po niespodziewanej śmierci Sosnowej Gwiazdy i Jadowitej Żmii, na przywódcę wybrany został Nikły Brzask, wyznaczony łapą samych przodków. Wprowadził zasadę na mocy której mistrzowie otrzymali zdanie w podejmowaniu ważnych klanowych decyzji, a także ukarał dwie kotki za przyniesienie wstydu na zgromadzeniu. Prędko okazało się, że wilczaki napotkał jeszcze jeden problem – w legowisku starszych wybuchła epidemia łzawego kaszlu, pociągająca do grobu wszystkich jego lokatorów oraz Zabielone Spojrzenie, wojowniczkę, która w ramach kary się nimi zajmowała. Nową kapłanką w kulcie po awansie Makowego Nowiu została Zalotna Krasopani, lecz to nie koniec zmian. Jeden z patrolów odnalazł zaginioną Głupią Łapę, niedoszłą ofiarę zmarłej liderki i Żmii, co jednak dla większości klanu pozostaje tajemnicą. Do czasu podjęcia ostatecznej decyzji uczennica przebywa w kolczastym krzewie, pilnowana przez ciernie i Sowi Zmierzch.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Zmiana pory roku już 23 czerwca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

22 kwietnia 2014

Wężyna


Autor grafiki: wierzba9005
OGÓLNE
WĘŻYNA
*Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kotka
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Włóczędzy>Klan Nocy
Ranga: Królowa (Więzień)

- - - -

Właściciel: Postać NPC
Autor: prega (dc)
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Wężyna to wielka, długowłosa kocica o lśniącym futrze i intensywnie zielonych oczach. Jej głowę otacza potężna grzywa, wyglądem przypominająca fałd tłuszczowy królic, a czubki jej rudych uszu zdobią pędzelki. Jej ciało pokrywają ogniście rude i czarne łaty, a pysk zdobi rdzawa maska, wyglądem przypominająca skrzydła motyla.
Cechy szczególne - Pędzelki na uszach, grzywa, wzór motyla i pieprzyk na pysku.
Kolor sierści - Czarny (pręgowany klasycznie na rudym) szylkret calico 
Długość sierści - Długa
Kolor oczu - Zielone
Problemy zdrowotne - Brak

CHARAKTER

Kocica wraz z mlekiem matki wyssała przekonanie o swej świetności. Była córeczką tatusia, najstarszą z miotu, jego dumą, w przeciwieństwie do jego partnerki i pozostałych kociąt z miotu, które były słabe i nieśmiałe, w niczym go nie przypominając. Od zawsze miała to co chciała, nie obchodziło jej, jaka będzie tego cena ani jak wpłynie to na inne koty w jej otoczeniu. To ona grała główną rolę w tym świecie i to jej należał się poklask i uwielbienie. Aż do dorosłości nie wyzbyła się tego toksycznego sposobu myślenia. Wyrosła na zachłanną manipulantkę, zadufaną w sobie i widzącą nie dalej, niż sięgał jej czubek ceglastego nosa. Z pogardą patrzy na innych, nie widząc nikogo na równi z sobą. Nie przejmuje się kłamstwem czy przekrętami, dla niej są to jedynie zwykłe sposoby na położenie łap na tym, czego właśnie pragnie. Obrażanie innych także nijak nie przebudza w niej refleksji czy moralności. Jest bezpośrednia i mówi to co myśli, bez ogródek i zastanowienia się nad swymi słowami. Skoro takie jest jej zdanie, to taka właśnie jest prawda.

MORALNOŚĆ

Ateistka, brzydzi się krwią i brudzeniem łap tak długo, aż nie znajdzie kogoś, kto zrobi to za nią — wtedy magicznie wszystkie ograniczenia znikają i nawet najokrutniejszy, zgotowany przez nią komuś los, nie wzruszy jej zamkniętego serducha.

CIEKAWOSTKI

- Lubi przeciągać słowa, mówi głębokim i znużonym tonem, jak gdyby wszystko ją nudziło. Wyjątkiem są sytuacje, gdzie trzeba odstawić ładny teatrzyk.
- Kocha błyskotki, piórka, kamyczki, szkiełka i każdą inną biżuterię.
- Chrapie podczas snu, ale to wypiera.
- Aktorka jakich mało, umie świetnie udawać.
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: IV
Słabe strony: Skoczność, pływanie, małe doświadczenie w bezpośredniej walce.
Mocne strony: Siła, zwinność, spryt

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Rupert (*)
Matka - Norka
Rodzeństwo - Kraczek, Rukiew
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

SZKOLENIE

Mentor - Rupert (*)
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Kotka urodziła się w miocie Norki i Ruperta, stając się oczkiem w głowie swego ojca, który gardził pozostałymi członkami rodziny jak najprawdziwszym robactwem. Przez większość swego życia to on ją uczył, czuwał i spełniał jej zachcianki, więc gdy tragicznie został rozszarpany przez psy, Wężyna nie miała innego wyjścia niż odejście i znalezienie nowego domu, który będzie w stanie ją utrzymywać.
Znalazła to w grupie włóczęgów, mieszkających w okolicy wodospadu. Nie obchodziło jej kto nimi rządził, do czego dążyli ani po co potrzebowali aż tylu kotów. Liczyło się, że za sprawowanie zwykłych patroli i okazjonalne danie komuś w pysk miała gdzie spać i co jeść.
Tak minęło jej osiem księżyców, aż do rozpoczęcia się ataków ze strony Klanu Nocy. Gdy doszło do ostatecznej bitwy, skryła się w nadziei, iż zwieje gdy tylko minie najgorsze. Plan ten jednak zawiódł, a Wężyna musiała nieźle nakombinować, by wdać się w łaski Spienionej Gwiazdy i zostać przyjętą do klanu, przynajmniej na czas obmyślenia nowego sposobu działania.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz