Polana

Autor grafiki: piankacz

OGÓLNE

POLANA
*Poprzednie imiona: Polanka, Polna Łapa
Płeć: Kotka
Orientacja: Panseksualna, lecz nie lubi się określać
Przynależność: Samotniczka
Ranga: Samotniczka

- - - -

Autor: luna1806 / piankacz (edycje)

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Od momentu, w którym została wygnana z Klanu Wilka, całkiem znacząco się zmieniła. Choć wcześniej nie była tęga, tak teraz zdecydowanie wysmuklała, nabywając też odrobinę mięśni. Nadal jest jednak stosunkowo niska. Zamiast wzrostem, postrach może wywoływać licznymi bliznami, które nabyła po walkach z drapieżnikami czy innymi włóczęgami. Chowają się one pod warstwą grubego, złocistego futra, do którego Polana wciąż ma sympatię i duży nacisk kładzie na jego higienę. Jej plecy pokrywa ciemnobrązowy płaszcz, kończąc się na ogonie i zamieniając w czystą czerń. Podobny kolor ma jej nos leżący nieco pod parą przymrużonych, oliwkowych oczu. Łapy kotki skrywają natomiast ostro zakończone pazury – lepiej z nią nie zadzierać, bo Polana wie, jak ich użyć.

Cechy szczególne - blizny na ciele, rozdarte prawe ucho

Kolor sierści - czarny złoty pręgowany tygrysio szylkret

Długość sierści - półdługa

Kolor oczu - zielone

Problemy zdrowotne - ///

CHARAKTER

Cicha obserwatorka otoczenia. Przywykła już do samotności, a nawet ją polubiła. Polana nie potrzebuje innych kotów, by czuć się szczęśliwą. Wystarczy jej spokój, świeża piszczka i coś do roboty, co zajmie jej czas. Mogą być to najróżniejsze zajęcia, od tropienia borsuków, przez wykradania przepiórczych jajek, kończąc na jej ulubionych "robótkach ręcznych". Kotka uwielbia bowiem lepić z mułu, ryć pazurami w korze drzew czy rysować w sypkim piasku. Nie jest to talent na miarę Jana Matejki, ale całkiem charakterystyczna jej cecha, bo całe legowisko Polany wygląda jak artystyczna wystawa. Wraz z kreatywnością dochodzi także bystrość, choć nie w kontekście szybkiej i skutecznej nauki. Jednym z ulubionych zajęć złotej jest rozmyślanie, analizowanie, filozofowanie. Ciężko jest ją zmusić do wpasowania się w tłum, zrobienia czegoś, bo tak robią wszyscy. Wyjątkowo ceni sobie wolność. 

Choć wszyscy jej bliscy pozostali w Klanie Wilka, od dawna ich nie widziała i przepada za swoim towarzystwem, zdarza jej się tęsknić za kontaktem z innymi kotami. Oczywiście, jako samotnik podchodzi do obcych nieufnie, lecz w głębi serca marzy jej się posiadanie bratniej duszy. Dla takiego kota byłaby w stanie zrobić wszystko – nawet wskoczyć w ogień. 

MORALNOŚĆ

Wraz z porzuceniem klanu, Polana porzuciła także całkiem jego zasady. Zupełnie zapomniała o regułach kodeksu (które i tak wcześniej miała pod ogonem), a jej wiara stała się nieco niepewna. Niby uznaje ona istnienie Klanu Gwiazdy i Miejsca, Gdzie Brak Gwiazd (przechylając się trochę w stronę tego drugiego), jednak nie czci żadnego z nich z takim oddaniem, jak księżyce temu. 
Nie brzydzi jej widok krwi, choroby, czy jakiejkolwiek masakry. Nie jest tym jednak tak zafascynowana, jak wcześniej. Po prostu przywykła do tego – różne ohydztwa są w końcu częścią życia dzikiego kota, szczególnie tego poza klanem. 

CIEKAWOSTKI

• Choć jej imię kojarzy się kotce z mało przyjemnym wydarzeniem, ma do niego pewien sentyment. 
• Posiada mocny głos, który potrafi zdziwić drugiego kota, gdy Polana już się odezwie.
• Zadomowiła się w lisiej norze, z której wpierw wygoniła podstarzałego lokatora, a następnie dostosowała ją do własnych potrzeb. Woli swój nowy dom od byłego skrawka mchu w legowisku uczniów. 
• W swojej norze kotka skrywa kolekcję wyrobów z mchu, drewna i innych naturalnych surowców. Choć musiała ją odtworzyć po wygnaniu, jest ona nawet większa niż ta, którą posiadała w klanie. 
• Lubi szwendać się po okolicy. Zdarza się, że kotka urządza sobie długie, trwające nawet parę dni spacery, dlatego spotkanie jej na drugim krańcu terenów od swojego miejsca zamieszkania nie jest wcale takie trudne. 
• Chciałaby posiąść ziołową wiedzę, ale nie jest pewna, jak się tego nauczyć.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: /// [coś tam wie, ale nie na tyle, by móc podciągnąć to choćby na I poziom]

Poziom wojownika: III [część umiejętności nabyła w klanie, a części nauczyła się sama, próbując przeżyć]

Słabe strony: 

• Trudności w komunikacji z innymi kotami
• Paniczny strach przed wodą
• Częste zamyślanie się, które sprawia, że na chwilę "wyłącza się" ze świata

Mocne strony: 

• Spostrzegawczość
• Spryt
• Kreatywność
• Siła

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Uranos - nigdy nie poznała i mało ją to obchodzi.

Matka - Zaranna Zjawa - ukochana matka. Obdarza ją wielkim szacunkiem.

Rodzeństwo - Zalotna Krasopani - nie miała z nią nigdy bliższych stosunków. Oczywiście, to była jej siostra i kochała ją jak siostrę... lecz niewiele ponad to.

Syczkowy Szept - bardziej lubiany przez nią brat. Głównie z racji na złote futro, lecz także przez ich podobieństwo charakterów. Trochę. Powiedzmy.

Partner - /// - znalezienie takowego na razie spycha na dalszy plan.

Potomstwo - /// - przymierza się do niezostawania matką. Wrzaskliwe, rozbrykane kociaki nie do końca pasują do jej stylu życia.

INNE

Mroczna Wizja - jej "starsza siostra". Ma z nią wiele przyjemnych wspomnień i szczerze wspomina ją lepiej niż swoje prawdziwe rodzeństwo. Polana często zastanawia się, czy wojowniczka myśli w ten sposób o niej. Ma nadzieję, że jej wygnanie nie sprawiło, że Mroczna Wizja zaczęła widzieć ją jako wroga.

Stokrotkowa Polana [*] - prababcia, która również kojarzy jej się z dobrym czasem. Czuje pewną dumę z tego, że ma po niej imię.

Zmora - nigdy z nią nie rozmawiała, lecz parę razy widziała ją z zarośli. Polanę przyciąga do niej jej nietypowy wygląd, artystycznie wręcz wplecione w futro listki i pajęczyny oraz ładny, ziołowy zapach. Czasem zastanawia się, czy nie zapytać kocicy o lekcje z zakresu zielarstwa, lecz Zmora zdaje się jej nie być osobą, która szasta swoją wiedzą na lewo i prawo.

Klany (na czele z Klanem Wilka) - nie potrafi ich zrozumieć. Po czasie spędzonym poza nim, Polana nie wyobraża sobie powrócić do klanu, bez względu na to czy byłby to jej były, czy jakikolwiek inny. Za dużo zasad, nakazów, zakazów, wymagań, obowiązków... Życie w takim systemie, a w szczególności tak rygorystycznym jak ten wilczacki, brzmi dla niej jak mordęga. Nie uważa, że klanowcy są głupcami, lecz jest pewna, że wiele kotów z klanów byłoby o wiele szczęśliwszych jako samotnicy.

SZKOLENIE

Mentor - Bielicze Pióro [*] - jej pierwsza mentorka, która jednak zmarła po kilku księżycach. Nie zdążyła się do niej przywiązać. Topielcowy Lament - taki se, co by tu dużo mówić. 

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA

Zaranna Zjawa, oddana członkini kultu Mrocznej Puszczy, postanowiła wydać dla niego na świat potomstwo. W ten sposób na świat przyszła trójka kociąt: Syczek, Zalotka i, najważniejsza dla tej historii, Polanka. Szybko przeminęły kocięce księżyce, a Polna Łapa nie do końca nadążała za treningami, na jakie od tamtej pory musiała uczęszczać. Piętrzący się przed nią stos nowych zobowiązań, który stał przed nią nie tylko ze względu na bycie uczennicą, ale i przyszłą członkinią Kultu, skutecznie ją demotywował. Nie lubiła uczyć się póz łowieckich czy skomplikowanych chwytów bitewnych, przez co nie miała odpowiednich dla wojownika umiejętności. A Klan Wilka nie lubi mieć darmozjadów. W końcu została wygnana z zakazem postawienia łapy na terenach wilczaków, co początkowo było jak ostrze wbite w serce. Trudno jej było przystosować się do zupełnie nowych warunków i odnaleźć się w świecie, w którym była całkiem sama przeciwko wszelkim niegodziwościom losu. Na szczęście, po pewnym czasie zdołała się przyzwyczaić do nowej rzeczywistości, a także zyskać parę nowych zdolności. Życie płynie jej od tamtej pory całkiem spokojnie.