BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Straszliwy potwór, który terroryzował społeczność w końcu został pokonany. Owocniaki nareszcie mogą odetchnąć bez groźby w postaci szponów sępa nad swoimi głowami. Nie obeszło się jednak bez strat – oprócz wielu rannych, życie w walce z ptakiem stracili Maślak, Skałka, Listek oraz Ślimak. Od tamtej pory życie toczy się spokojnie, po malutku... No, prawie. Jednego z poranków wszystkich obudziła kłótnia Ambrowiec i Chrząszcza, kończąca się prośbą tej pierwszej w stronę liderki, by Sówka wygnała jej okropnego partnera. Stróżka nie spodziewała się jednak, że końcowo to ona stanie się wygnańcem. Zwyzywała przywódczynię i zabrała ze sobą trójkę swych bliskich, odchodząc w nieznane. Na szczęście luki szybko zapełniły się dzięki kociakom, które odnalazły dwa patrole – żłobek pęka w szwach ku uciesze królowej Kajzerki i lekkim zmartwieniu rządzących. Gęb bowiem przybywa, a zwierzyny ubywa...

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Znajdki w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Znajdki w Klanie Klifu!
(jedno wolne miejsce!)

Zmiana pory roku już 14 września, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

03 kwietnia 2014

CZUWAJĄCA SALAMANDRA


Autor grafiki: Zeno1303
OGÓLNE
CZUWAJĄCA SALAMANDRA
*Poprzednie imiona: Salamandra
Płeć: Kotka
Orientacja: Niezdecydowana
Przynależność: Klan Burzy
Ranga: II Kronikarz

- - - -

Właściciel: Postać NPC
Autor: odklejona_dziewczyna (discord)
Opiekun: _kierdel
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Ogólny opis - Salamandra jest bardzo szczupłym kotem, co może nie być przyuważone na pierwszy rzut oka przez jej długie futerko, które pokryte jest rudymi plamami w różnych miejscach. Kotka bardzo szczyci się tym, że wygląd odziedziczyła po mamie i jest jej małą kopią. Z czasem jej futro zaczęło siwieć ze stresu, o wiele szybciej od jej rówieśników. Na pyszczku ma niemal zawsze surowy lub niezadowolony wyraz, a na szyi bliznę po ugryzieniu. 
Cechy szczególne - ///
Kolor sierści - czarna szylkretowa tortie
Długość sierści - długa
Kolor oczu - zielone
Problemy zdrowotne - Uszkodzona krtań, przez co nie może mówić. 


CHARAKTER

Salamandra to kotka dumna ze swojego pochodzenia, dumna ze swojej rodziny i ogólnie bardzo ociekająca tą cechą. Większość atrybutów zdecydowanie odziedziczyła po swojej ukochanej matuli, która na pierwszy rzut oka wydaje się bardzo taktowną kocicą, lecz jest z goła inaczej. Właśnie w tym miejscu, Salamandra pokazuje prawdziwe oblicze jej matki na swoim małym przykładzie, jest bardzo wyniosła i nie wstydzi się pokazać innym gdzie ich miejsce. Od początku uznaje siebie za lepszą jednostkę niż jest naprawdę. Ona nie cacka się w udawanie miłej osóbki, którą nawet nie jest. Jeśli coś mówiła, to waliła prosto z mostu. Dobitnie wypunktuje ci wszystkie twoje wady prędzej niż choć jedną zaletę i dobije psychicznie pozostawiając po sobie jedynie pustkę. Po śmierci rodziców stała się nieco oschła i opryskliwa, niecierpliwiąc się gdy zbyt długo musi coś tłumaczyć oraz prychając, gdy ktoś coś zrobi źle. Marudna, nic jej nie pasuje, wszystko przeszkadza, w dodatku nikt nie umie zrobić tego, co do niego należy. Przez brak możliwości mowy, zaczęła posługiwać się uproszczonymi gestami i prychnięciami i chociaż nie może powiedzieć ci tego co naprawdę myśli, będzie to doskonale widoczne na jej pysku. 


MORALNOŚĆ

Jej moralność kręci się wokół własnej osoby, wyjątkiem jest rodzina, a zwłaszcza Obserwująca Żmija. Kochała matkę, która była dla niej wzorem do naśladowania. Pomimo długiego czasu od jej śmierci, wciąż będzie chronić honoru rodziny. 


CIEKAWOSTKI

- Po śmierci swojej matki, Obserwującej Gwiazdy oraz ojca, zaczęła mamrotać pod nosem, pytając się o wszystko, o wszystkie decyzje, nie siebie, lecz właśnie swojej rodzicielki. Czasem więc można było usłyszeć, jak gdyby od niechcenia mamrocze coś w stylu: Co zrobić, mamo? Czy widziałaś, gdzie położyłam tamte liście?
- Od Obserwującej Gwiazdy posiadła wiedzę jak skórować zwierzęta. Nie używa tej wiedzy jednak w nikczemnych celach, a jedynie po to, by przed zjedzeniem ściągać futro z królików czy innych żyjątek, by nie udławić się futrem, którego tekstury na języku wręcz nienawidzi. Jeśli ma akurat wystarczającą ilość czasu, może próbować takie futro oprawić i wysuszyć, by robiło za posłanie. 
- Gdy zły duch Lwiej Paszczy przejął jej ciało, podczas próby wypędzenia go, Margaretkowy Zmierzch uszkodziła mocno krtań kotki. Od tego czasu Czuwająca Salamandra nie jest w stanie mówić, jednak odmówiła odejścia na emeryturę. Kotka czasem obwinia się o ten wypadek. 

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: IV
Słabe strony: nieumiejętność słuchania - ona robi wszystko po swojemu, powiesz jej tak, zrobi inaczej. A potem wychodzi to na jej niekorzyść, skoki na wysokość - chciałaby być najlepsza we wszystkim, ale skoki to jej słaba strona
Mocne strony: pewność siebie - kotka wykorzystuje tą cechę w obliczu podejmowania ważnych decyzji strategicznych.


RELACJE

RODZINA

Ojciec - Ostowy Pęd [*]- ojciec, którego bardzo kocha, mimo to nie poświęca mu zbyt wiele uwagi tak jak on jej i rodzeństwu.
Matka - Obserwująca Gwiazda [*] - jej wzór do naśladowania, cieszy się że jest jej córką i że trafiła jej się tak cudowna mama, nawet jeśli kocica ma wady, młoda ich nie dostrzega i razem z nią dąży do perfekcji
Rodzeństwo - Szafirkowy Wiatr i Modliszkowa Cisza - siostra i brat, których kocha. To w końcu jej rodzina, a mama kazała rodzinie trzymać się razem. 
Obsmarkany Kamień [*]- syn Obserwującej Gwiazdy. 
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

Pierwomrówcza Gracja - Największa, niewdzięczna zmora jaką kiedykolwiek spotkała. Rozstanie się ze swoją uczennicą było jak wybawienie. 
Margaretkowy Zmierzch [*] - Kotka niezwykle ciekawa w oczach Salamandry. Chętnie się ze starszą dzieli pomysłami odnośnie Groty Pamięci oraz słucha, co tamta ma do powiedzenia. Po jej śmierci Salamandra czuje się nieco osamotniona. 
Wędrujące Niebo - Pokłada w kocurze wszelkie nadzieje. Wygląda licho i na wojownika na pewno się nie nadaje, jednak jeśli miałaby kiedyś odejść, to chce być pewna, że zostawienie kronikarstwa w jego łapach będzie dobrą decyzją. 

SZKOLENIE

Mentor - Obserwująca Gwiazda [*
Uczniowie obecni - ///
HISTORIA

Urodziła się w Klanie Burzy, jako dziecko Obserwującej Żmii i Ostowego Pędu za panowania Różanej Przełęczy. Po czasie udało jej się uzyskać status kronikarza, gdy skończyła szkolenie pod okiem swojej matki. Od tamtej pory aktywnie uczestniczy w życiu klanu, chociaż zdążyła zrobić się marudna i kapryśna. W późniejszych latach swojego życia doznała opętania przez ducha Lwiej Paszczy, który został wypędzony z jej ciała przez Margaretkowy Zmierzch i ducha Kruczego Tańca. Pomimo poważnego stanu i braku możliwości przekazywania wiedzy, kotka odmówiła odejścia do starszyzny, wciąż uparcie tkwiąc na stanowisku, jakby z obawą, że zawiedzie swoją matkę gdyby zrezygnowała. 







Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)