BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Nocy!
(jedno wolne miejsce!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

04 czerwca 2014

OSTRY KIEŁ


 OSTRY KIEŁ
Poprzednie imiona: Ostry > Ostra Łapa
Wiek: 42 księżyców
Płeć: Kocur
Klan: Klan Klifu
Ranga: Wojownik
Poziom medyczny: -

Charakter: Spokojny i opanowany, zawsze podchodzący do wszystkiego z dystansem i zachowujący zimną krew - taki właśnie jest Ostry Kieł w oczach innych. Lecz jedynie w oczach, gdyż w głębi duszy kocur jest bardzo emocjonalny i choć nie daje po sobie tego poznać, łatwo przejmuje się choćby drobnostkami. Nawet gdy się czegoś boi nie daje tego po sobie poznać, jedynie zaciska zęby i czyni to, co w danej chwili uważa za słuszne. Przede wszystkim liczy się dla niego dobro klanu, wierzy głęboko w Klan Gwiazd i jest mu oddany, zawsze więc pragnie przestrzegać Kodeksu Wojownika. Czasami jednak miewa wątpliwości co dla jego klanu będzie lepsze, zawsze jednak słucha głosu rozsądku. Jest też bardzo ostrożny, przez co ma zwyczaj planowania wszystkiego dokładnie, by być przygotowanym i by nic go nie zaskoczyło. Analizuje opowieści i sytuacje, próbując przewidzieć bieg wydarzeń. Nie lubi niespodzianek, zawsze jest pełen obaw co do tego, co może go czekać. Potrafi z łatwością czytać z kotów jak z otwartej księgi i rozpoznawać ich emocje, często też w myślach zgaduje sobie o czym rozmówca w danej chwili może myśleć. Ma doskonałą wręcz pamięć, przez co uczy się bardzo szybko, co właśnie sprawiło, że został mianowany wojownikiem już w tak młodym wieku.
Mimo wszystko jest nawet miły i sympatyczny i choć nie przepada za towarzystwem innych i raczej ciężko z nim nawiązać bliższe kontakty, gdy już to się stanie staje się wiernym przyjacielem. Bardzo przywiązuje się też do kotów, co jest tym silniejsze, gdyż jest stosunkowo niewiele kotów, którym w pełni ufa i które wie, że go rozumieją.
Jest jednak coś, co sprawia, że jego życie nie jest tak kolorowe jakby chciał - ma pecha, a życie zdaje się wręcz podkładać mu kłody pod łapy. Cały szok zaistniały, gdy jeszcze był kocięciem, spowodowany upadkiem z drzewa i złamaniem łapy, wzmożony przez nagłą i tragiczną śmierć jego matki na jego oczach, oraz krwawej walce z borsukami, która odbyła się wtedy w obozie, sprawiły, że zaczął słyszeć i widzieć dziwne rzeczy. Było to silne, gdy był uczniem, teraz jednak powoli zanika. Widywał on dziwne cienie, zdające się go prześladować, słyszał głosy szepczące do niego, często również towarzyszyło mu uczucie bycie śledzonym i obserwowanym. Wszystko to nasilało się, gdy zostawał sam i często zdawało się być tak realne, że nie odróżniał tego od rzeczywistości. Dzięki niech będą więc Klanowi Gwiazdy, że ten problem znika teraz sam, a Ostry Kieł staje się zwyczajnym wojownikiem, takim, jakim chciał zawsze być.

Wygląd:
Ogólny opis - Ostry Kieł z pewnością nie należy do kotów małych. Pod jego krótkim futerkiem rysują się wyraźne mięśnie, nadające mu postawny i masywny wygląd. Łapki ma długie, barwy żywego ognia, odcinające się wyraźnie od śnieżnobiałego tułowia i łba. Rudy, opleciony ciemniejszymi pręgami jest również jego ogon, uszy i końcówka pyszczka. Tak samo jaskrawe, jak i również zdające się wręcz jarzyć w ciemności są jego złote oczy, wiszące nad małym, różowym noskiem. Jednak najbardziej charakterystycznym i rzucającym się w oczy elementem jego wyglądu jest jeden przerośnięty, wystający mu z pyszczka ostry kieł, od którego zresztą wzięło się jego imię. Prócz tego od niedawna jego policzek zdobi brzydka blizna, pamiątka po pazurach pewnej samotniczki.
Kolor sierści - rudy pręgowany tygrysio point syjamski (flame lynx point);
Długość sierści - krótka;
Kolor oczu - żółte;

Rodzina
Ojciec - Krucza Gwiazda (*) (niegdyś przykład i autorytet, choć po jego chęci odejścia i zostania pieszczochem mocno się na nim zawiódł, ten jednak brutalnie zginął w czasie podróży na oczach Ostrego Kła. Kocur bardzo tęskni za ojcem)
Matka - Bagienny Dzwonek (*) (ukochana matka, bardzo rozpaczał po jej śmierci)
Rodzeństwo - z miotu: bracia Słoneczny Blask i Strzyżykowe Pióro (*), siostra Sójcze Skrzydło (nigdy zbytnio się z nimi nie dogadywał), dzieci Bagiennego Dzwonku i Zakręconego Wąsa: Pokrzywowe Serce (*), Szczupacza Łapa (*) (zginęli na długo przed jego urodzeniem), oraz starsze rodzeństwo od strony ojca: Miętowy Oddech i Osmolony Brzuch (choć nie wie, że mają wspólnego ojca)
Partner - Wierzbowe Serce;
Potomstwo - brak

Mentor: Miętowy Oddech
Uczniowie:
dawni - Wierzbowe Serce, Szumiące Zbocze
obecny - Tygrysia Łapa

Historia: Urodził się w Klanie Klifu jako syn Kruczej Gwiazdy i Bagiennego Dzwonku. Nigdy nie lubił bawić się z rodzeństwem i się z nim nie dogadywał, szybko jednak zawarł znajomość z przyrodnim bratem i wojownikiem - Miętowym Oddechem. Pewnego razu śledząc go wymknął się z obozu. Chcąc się zabawić w berka, wdrapał się na drzewo i wszedł na chudą gałąź, która pod podmuchem nagłego wiatru złamała się. Spadł wtedy i złamał sobie łapę oraz uderzył głową o podłoże tak, że stracił przytomność na kilka wschodów słońca. Po przebudzeniu jeszcze kilka dni spędził w legowisku medyków zanim pozwolono mu wrócić do żłobka. Jednak pierwszej nocy w kociarni wydarzyło się coś niespodziewanego. Wdarł się tam borsuk. Na oczach Ostrej Łapy zabił jego matkę, a następnie rzucił się na niego i od śmierci ocalił go jedynie Miętowy Oddech. Później okazało się, że obóz zaatakował nie tylko jeden borsuk, a kilka.
Kilka księżyców po ciężkiej walce, w której były jeszcze inne ofiary, gdy łapa Ostrego Kła już się zrosła, został mianowany uczniem. Trenował naprawdę ciężko i intensywnie, co sprawiło, że szybko zakończył trening i otrzymał miano Ostrego Kła.

Punkty umiejętności:
siła - 51
szybkość - 22
zwinność - 7
skok - 19

Właściciel: Postać NPC

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz