BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

01 marca 2020

Od Aroniowego Podmuchu CD. Jesionka

Przysiadł lekko znudzony, obserwując znikającego kociaka. Dobrze wiedział, że nie ma szans by ten brząc upolował nawet kulawą mysz, więc nawet nie przewidział co zrobić jeśli Jesionkowi faktycznie uda się coś upolować. Chłodny wiatr poruszył tajemniczo gałązkami pobliskiego krzewu. Aronia wbił podejrzliwe spojrzenie pomarańczowych ślipi w krzak. Pomimo że nie wyczuł żadnego wrogiego zapachu podejrzliwości nigdy nie za wiele. Tym bardziej, że gdyby gówniak Oblodzonej Sadzawki zaginął przez niego miałby nieźle przesrane. Zastrzygł uszami słysząc dziwne szmery i chrząknął pośpieszająco na kociaka. Nie miał też zamiaru tu siedzieć cały dzień i czekać aż ten i tak nic nie upoluje. Mijały kolejne uderzenia serca, a ten gówniak nie wracał. Znudzony wszedł w krzew za kocięciem i zauważył sylwetkę czekoladowego kocurka. 
— Mam mysz! — oznajmił zadowolony z siebie kociak, a Aroniowy Podmuch aż wybałuszył oczy. 
Zaskoczony aż przysiadł. Nie chciało mu się wierzyć, że takiemu malcowi udało się upolować taką dorodną mysz. Chyba musiała być kulawa, ślepa i najstarszą myszą chodzącą po ich terenach. 
— Chyba sam Klan Gwiazd ci ją zesłał z nieba — warknął w końcu. 
Jesionek uśmiechnął się dumny. 
— Dobra — mruknął Aronia, rozglądając się uważnie. — Słuchaj uważnie, bo nie będę się powtarzał. Pstrągowy Pysk to niezrównoważony psychicznie babsztyl. Wzorowy przykład głupiej baby. Zamiast rozmawiać przywali ci w pysk bez powodu, a potem jeszcze zacznie spiskować jak najgorszy szczur. Podobno jej kociaki są Lisiej Gwiazdy, z którym ma na boku sekretny romans, co jeszcze lepiej pokazuję, jak bardzo ma zrytą banię ten rudy wyrzygany kłak. Założę się, że nawet jego musiała błagać o to, bo nikt inny jej nie zechciał z powodu jej krzywego pyska... — urwał, widząc próbujące to wszystko zanalizować niebieskie ślipka. — Jednym słowem jest zdrajcą i kompletną mysią strawą nie wartą więcej niż ślimaczy śluz. 
— To... to czemu jeszcze nikt jej nie wywalił z klanu — zapytał zdziwiony Jesionek, nie rozumiejąc tego aspektu.
Aroniowy Podmuch westchnął teatralnie. 
— Deszczowa Gwiazda ma zbyt miękkie serce dla tej głupiej baby — mruknął w odpowiedzi i wskazał ogonem na mysz. — Jak chcesz to weź, niech reszta gówniarzy ci zazdrości, ale morda na kubeł przy Oblodzonej Sadzawce. 
W ślipiach czekoladowego pojawiły się radosne promyczki. Wesoło kiwnął łebkiem i w podskokach chwycił mysz. 

* * *

Kocur wracał właśnie z patrolu łowieckiego, kiedy zauważył żalącą się Pstrągowemu Pyskowi Owcze Futerko. Lekko zaintrygowany przeszedł obok kotek, chcąc pod słuchać ich rozmowy. Srebrna kotka z lekkim niepokojem zgłaszała ich cudownej zastępczyni, że ostatnio jej piszczka zaginęła w tajemniczych okolicznościach. Aroniowy Podmuch zastrzygł uszami zaciekawiony, spowalniając z lekka kroku. Z opisu byłej pieszczoszki wynikało, że była to zagrzebała mysz w ziemi obok niedużego krzewu, co brzmiało podejrzanie znajomo. Kocur przysiadł i zastanowił się chwilę skąd kojarzył tą scenerię. W jego głowie pojawił się obraz czekoladowego brząca, a długie łapy wojownika powędrowały szybkim krokiem do żłobka. 

<Jesionku?>

1 komentarz: