Spałem sobie smacznie. Była to moja ostatnia noc w legowisku Fenkułowego Serca. Obudziły mnie krzyki kociaków Bagiennego Dzwonka. Wstałem szybko i wyszedłem z legowiska. Inni wojownicy i uczniowie wychodzili powoli ze swoich legowisk.
- Sz-szybko! W ż-żłobku w-wielkie... - jąkał się Słoneczko.
Szybko ruszyłem do kociarni. Zobaczyłem tam biało-rudą kotkę, która się nie ruszała i borsuka zbliżającego się do Ostrego skulonego na ziemi. Zjeżyłem sierść i z wyciągniętymi pazurami rzuciłem się na borsuka. On jednak szybko mnie z siebie zaciągnął i powalił na ziemię. Już miał mnie ugryźć w szyję, gdy nagle przypomniałem sobie słowa Zabluszczonego Futerka
- Podczas walki możesz wykorzystać różne rzeczy wokół siebie.
Szybko rozejrzałem się wokół siebie. Znalazłem trochę piasku, więc szybko rzuciłem nim w przeciwnika. Borsuk zamknął oczy i cofnął się odsłaniając kły.
- Miętowy Oddechu! - zawołał znajomy mi głos.
Po chwili w wejściu pojawił się czarny kocur i rzucił się na czarno-białego zwierza. Swoją masą ciała przygwoździł przeciwnika do ziemi i dobrał mu się do gardła i zaczął dusić.
- Zajmę się nim. Ty zabierz kociaka do starszych! - powiedział przez ramię Osmolona Łapa.
- Nie zostawię Cię! - sprzeciwiłem się.
- Idź! On bardziej potrzebuje Ciebie niż mnie. - spojrzał na kociaka.
Kiwnąłem głową i wziąłem Ostrego w pysk i uciekłem z legowiska. To, co zobaczyłem było straszne. W całym obozie były borsuki walczące z naszymi wojownikami. Ale się otrząsnąłem i ruszyłem w stronę legowiska starszych nie wiedząc, że jeden z naszych ,,wrogów" idzie za mną. Gdy byłem już na miejscu, odłożyłem Ostrego przy swojej matce i reszcie jego rodzeństwa.
- MIĘTOWY ODDECHU! - usłyszałem za sobą syk i szybko się odwróciłem.
Krucza Gwiazda skoczył na borsuka, który już miał mnie chwycić swoimi wielkimi szczękami. Oboje walczyli ze sobą ramię w ramię, ale nagle Krucza Gwiazda runą na ziemię nieżywy. Spojrzałem na ciało lidera i nie zauważyłem, gdy borsuk unosi na mnie potężną łapę. Nagle zobaczyłem jak Zakręcony Wąs upada kawałek ode mnie, uderzając głową w kamień. Z jego nosa i ucha poleciała krew. Zrozumiałem, że mnie obronił ceną swojego życia. Spojrzałem na zwierzę, które szczerzyło swoje wielkie kły. Zmarszczyłem w złości brwi i wystawiłem pazury, a następnie rzuciłem się na napastnika. Przez chwilę górowałem nad nim. Właśnie. Przez chwilę. Po kilku uderzeniach serca role się odwróciły, a jeszcze kilka uderzeń serce później, szczęki borsuka powoli zaciskały się na moim gardle. Zaczęło mi się robić duszno i po chwili odgłosy walki wokół ucichły. Zacząłem słyszeć jedynie bicie swojego serca. Spojrzałem w bok na kocięta, które obserwowały to wszystko. Mój wzrok utkwił w Ostrym, który miał łzy w oczach.
- Nie mogę go stracić. - te słowa krążyły w mojej głowie.
Nagle pojawiły się we mnie nowe pokłady energii. Spojrzałem na borsuka i niespodziewanie podrapałem go w oczy. Nagle wszystkie odgłosy z zewnątrz wróciły. Borsuk odczepił się od mojej szyi, a za to ja ugryzłem go tam i zacząłem tylnymi łapami z całej siły drapać i kopać stwora w brzuch. Po chwili zwierzę padło na ziemię martwe. Wstałem i się rozejrzałem. Borsuków już nie było. Ja zmęczony bitwą padłem na ziemię nieprzytomny.
Ostry?
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Sprawa znikających kotów w klanie nadal oficjalnie nie została wyjaśniona. Zaginął jeden ze starszych, Tropiący Szlak, natomiast Piaszczysta Zamieć prawdopodobnie został napadnięty przez samotników. Chodzą plotki, że mogą być oni połączeni z niedawno wygnanym Czarną Łapą. Również główny medyk, przez niewyjaśnioną sprawę został oddalony od swoich obowiązków, większość spraw powierzając w łapy swojej uczennicy. Gdyby tego było mało, w tych napiętych czasach do obozu została przyprowadzona zdezorientowana i dość pokiereszowana pieszczoszka, a przynajmniej tak została przedstawiona klanowi. Czy jej pojawienie się w klanie, nie wzmocni już i tak od dawna panującego w nim napięcia?W Klanie Klifu
Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.W Klanie Nocy
Srocza Gwiazda wprowadza władzę dziedziczną, a także "rodzinę królewską". Po ciężkim porodzie córki i śmierci jednej z nowonarodzonych wnuczek, Srocza Gwiazda znika na całą noc, wracając dopiero następnego poranka, wraz z kontrowersyjnymi wieściami. Aby zabezpieczyć przyszłe kocięta przed podzieleniem losu Łabędź, ogłasza rolę Piastunki, a zaszczytu otrzymania tego miana dostępuje Kotewkowa Łapa, obecnie zwana Kotewkowym Powiewem. Podczas tego samego zebrania ogłasza także, że każdy kolejny lider Klanu Nocy będzie musiał pochodzić z jej rodu, przeprowadza ceremonię, podczas której ona i jej rodzina otrzymują krwisty symbol kwitnącej lilii wodnej na czole - znak władzy i odrodzenia.Nie wszystkim jednak ta decyzja się spodobała, a to, jakie efekty to przyniesie, Klan Nocy może się dowiedzieć szybciej niż ktokolwiek by tego chciał.
Zaginęły dwie kotki - Cedrowa Rozwaga, a jakiś czas później Kaczy Krok. Patrole nadal często odwiedzają okolice, gdzie ostatnio były widziane, jednak bezskutecznie
W Klanie Wilka
klan znalazł się w wyjątkowo ciężkiej sytuacji niespodziewanie tracąc liderkę, Szakalą Gwiazdę. Jej śmierć pociągnęła za sobą również losy Gęsiego Wrzasku jak i kilku innych wojowników i uczniów Klanu Wilka, a jej zastępca, Błękitna Gwiazda, intensywnie stara się obmyślić nowa strategię działania i sposobu na odbudowanie świetności klanu. Niestety, nie wszyscy są zadowoleni z wyboru nowego zastępcy, którym została Wieczorna Mara.Oskarżona o niedopełnienie swoich obowiązków i przyczynienie się do śmierci kociąt samego lidera, Wilczej Łapy i Cisowej Łapy, Kunia Norka stała się więzieniem własnego klanu.
W Owocowym Lesie
Zapanował chaos. Rozpoczął się wraz ze zniknęciem jednej z córek lidera, co poskutkowało jego nerwową reakcją i wyżywaniem się na swoich podwładnych. Sprawy jednak wymknęły się spod całkowitej kontroli dopiero w momencie, w którym… zniknął sam przywódca! Nikt nie wie co się stało ani gdzie aktualnie przebywa. Nie znaleziono żadnego tropu.Sytuację pogarsza fakt, że obaj zastępcy zupełnie nie mogą się dogadać w kwestii tego, kto powinien teraz rządzić, spierając się ze sobą w niemal każdym aspekcie. Część Owocniaków twierdzi, że nowy lider powinien zostać wybrany poprzez głosowanie, inni stanowczo potępiają takie pomysły, zwracając uwagę na to, że taka procedura może dopiero nastąpić po bezdyskusyjnej rezygnacji poprzedniego lidera lub jego śmierci. Plotki na temat możliwej przyczyny jego zniknięcia z każdym dniem tylko przybierają na sile. Napiętą atmosferę można wręcz wyczuć w powietrzu.
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz