Była mentorka kotki nadal nie wracała. Wybladłe Wspomnienie zaczynała się tym coraz bardziej przejmować. Czy coś jej się stało? W tym momencie szara siedziała na środku Obozu. Czekała na jakikolwiek znak życia od Czarnego Piórka, ale takowy nie pojawił się od ataku psa. W końcu wojowniczka postanowiła coś zjeść. Podeszła do sterty i wybrała z niej małą, wychudłą mysz. Ale czego by się spodziewać po porze opadających liści? Przecież nie wielkich oraz tłustych zajęcy na każdy posiłek, prawda? Wybladłe Wspomnienie przełknęła kęs jedzenia, dalej myśląc o byłej mentorce. A co jeśli, już nigdy jej nie spotka? Przecież jest jeszcze tyle mądrości do wysłuchania! Tyle morałów! I tej, całej wiedzy! Co ona ma teraz począć, bez Czarnego Piórka?! Westchnęła i spojrzała na wejście do Obozu. To co tam ujrzała było miodem na jej serce.
- Czarne Piórko!- Krzyknęła odrywając się od posiłku. Podbiegła do kotki najszybciej jak tylko mogła i wtuliła się w jej węglowe futro, tak, jakby była jeszcze małym kociakiem. Z jej oka popłynęła pojedyncza łza, po czym uderzyła od ziemie. Wybladła odeszła od byłej mentorki na trzy długości myszy i szepnęła prawie niesłyszalnie- Tęskniłam...
Kolejnego dnia niebo było zachmurzone. Zapowiadało się na deszcz, jednak wojowniczka postanowiła zabrać Strumieniową Łapę na trening. Podniosła się, po czym odeszła w stronę legowiska należącego do uczniów.
- Strumieniowa Łapo!- Zawołała.- Czas na trening.
Pręgowana kotka posłusznie wyczłapała z nory.
- To... Czego dziś będziemy się uczyć?
- Polowania.- Odparła Wybladłe Wspomnienie bez emocji i wskazała ogonem wyjście z Obozu.
Kotki szły kilka chwil, aż starsza z nich wyczuła zapach zwierzyny. Dała znak Strumieniowej Łapie, aby ta się zatrzymała.
- Czujesz coś?
Młoda poniuchała trochę. Z niepewną miną podeszła do drzewa, kiedy przestała iść i miauknęła:
- Ptaka... Tutaj, na drzewie.
Wybladłe Wspomnienie kiwnęła głową z aprobatą.
Kocice weszły do Obozu. Uczennica niosła w pyszczku ptaka, a wojowniczka dwie myszy. To i tak łaskawie jak na porę opadających liści. Stwierdziła starsza kotka gorzko. Jeśli będą przynosić tylko tyle, to nie będzie jak wykarmić wszystkich!
- Dobrze. Teraz masz wolne. Pamiętaj tylko, aby zanieść swoją zdobycz Nakrapianemu Kwiatu.- Mruknęła mentorka przez ramię i wybiegła z Obozu na kolejne polowanie. Po chwili wyczuła wiewiórkę. Poczęła się skradać, aż zobaczyła rude zwierzę. Wyskoczyła i przygniotła żyjątko do ziemi, po czym szybko uśmierciła. Wzięła ją w zęby, oraz wykopała dołek w którym swoje miejsce znalazła świeża zdobycz. Potem Wybladła pomknęła dalej. Wyniuchała mysz. I ją postanowiła upolować. Wybiła się w górę i opadła na bezbronne stworzenie.
Wojowniczka dotarła do Obozu o zmroku. Odłożyła mysz, wiewiórkę i ptaka na stertę i weszła do legowiska wojowników. Zastała tam Czarne Piórko, myjącą swe futerko. Uśmiechnęła się do byłej mentorki, po czym przysiadła obok niej.
<Czarna? Opowiedziałabyś Wspomnianej o Kamiennym?> <Strumień? Może opisz następny trening?>
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.W Klanie Klifu
Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.W Klanie Nocy
Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.W Klanie Wilka
Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.W Owocowym Lesie
Po długim oczekiwaniu nowym zastępcą Owocowego Lasu została ogłoszona Sówka. Niestety jest to jedyne pozytywne wydarzenie jakie spotkało społeczność w ostatnim czasie. Jakiś czas po mianowaniu zwiadowczyni stała się rzecz potworna! Cały Owocowy Las obudził się bez śladu głównej medyczki, jej ucznia oraz dwójki rodzeństwa kocura. Zdruzgotana Świergot zgodziła się przejąć rolę medyka, a wybrani stróże – Orzeszek i Puma – są zobowiązani do pomocy jej na tym stanowisku.Daglezjowa Igła w razie spotkania uciekinkerów wydała rozkaz przegonienia ich z terytorium Owocowego Lasu. Nie wie jednak, że szamanka za jej plecami dyskretnie prosi zaufanych wojowników i zwiadowców, aby każdy ewentualny taki przypadek natychmiastowo zgłaszać do niej. Tylko do niej.
Obóz Owocniaków huczy natomiast od coraz bardziej wstrząsających teorii, co takiego mogło stać się z czwórką zaginionych kotów. Niektórzy już wróżą własnej społeczności upadek.
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.MIOTY
Mioty
Miot w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)
Miot w Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)
Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz