Czarne Piórko ciężko oddychała. Rany piekły ją jak szalone. Wszędzie było pełno krwi, lecz największa plama tworzyła się tuż pod ciemną kocicą. Ta, zanim zdążyła odpowiedzieć swej uczennicy, przewróciła się na ziemię. Zakłopotana Wspomniana Łapa podbiegła do niej. W jej oczach widniał lęk.
- Cz-czarne P-piórko?!... - krzyknęła.
Terminatorka poczęła rozglądać się. Była zakłopotana i nie wiedziała co ma robić. Przymknęła oko, z którego wyleciała pojedyncza łza. Mentorka wysiliła się na lekki uśmiech.
- Wspomniana Łapo... Biegnij do... obozu po... - ledwo co dychała. - ...pomoc - jej głowa bezwładnie opadła na zbrudzoną krwią ziemię.
Pręgowana kotka bez wahania rzuciła się do biegu z nadzieją, że zdąży dobiec na czas.
W tym czasie pewien brązowy kocur wychylił się zza drzewa. Powoli i ostrożnie zbliżył się do nieznajomej. Czarne Piórko miała zamknięte oczy, dlatego nie widziała kota. Samotnik popatrzył na jej rany stwierdzając, iż są dosyć poważne. Po chwili namysłu kocur paroma susami oddalił się, aby po kilkudziesięciu biciach serca powrócić z czymś w pyszczku. Przyłożył roślinę do boku wojowniczki. Ta uchyliła powieki. Cały świat jej się rozmazał, więc po barwie futra uznała, iż to medyczka Klanu Nocy - Lodowe Serce. W głębi duszy ucieszyła się, że pomoc przyszła tak nadzwyczajnie szybko. Brązowy kot przeleciał wzrokiem po okolicy. Zapewne słyszał słowa czarnej kocicy, więc musiał się spieszyć.
- Chodź - powiedział melodyjnym głosem - Zabiorę cię w bezpieczne miejsce dodał.
Czarne Piórko nadal była lekko oszołomiona walką, tak więc ciągle uznawała samotnika za Lodowe Serce. Wstała, oparła się o bok kocura, po czym razem ruszyli. Kot zaprowadził ją do starej nory po borsuku. Kotka położyła się obok różnorakich ziół. Wyglądało na to, iż ten nieznajomy znał się na medykamentach. Być może był niegdyś medykiem w jakimś klanie. Brązowy samotnik podał wojowniczce mak na uśmierzenie bólu. Po nim także Czarne Piórko zapadła w całkiem długi sen.
Kotka wybudziła się. Rany już tak nie piekły, a ona sama otrząsnęła się z bojowego szoku. Podniosła głowę i rozejrzała się. Nie znała tego miejsca. Chwilę później do nory wszedł samotnik z myszą w pysku. Położył ją na ziemi, po czym popatrzył się w bok lekko zakłopotany.
- Oh!... Już się wybudziłaś - stwierdził.
Czarna kocica przeszyła go swym mroźnym wzrokiem.
- Kim ty jesteś? - zapytała powoli.
- Fiołek - odparł z lekkim uśmiechem, spoglądając na ranną. - A ty jak mniemam Czarne Piórko?
- Skąd znasz moje imię? - prychnęła.
- Ta młoda, szara kotka mówiła tak do ciebie więc... Więc chyba tak się nazywasz - odparł. - I nie martw się! Nie zrobię ci nic. Za kilka wschodów słońca będziesz w pełni zdrowa, lecz teraz musisz odpoczywać. Nie mogłem cię tam zostawić - wytłumaczył.
- Gdzie jest Wspomniana Łapa? - zadała kolejne pytanie.
- Wspomnia... Co? Kiedy wspomniana? - odpowiedział zakłopotany.
- Co za mysi móżdżek! - zachichotała lekko, lecz starała się to ukryć. - To 'ta młoda, szara kotka' - zacytowała jego wcześniejsze słowa.
- Aaa!... No tak... Um... Właściwie to nie wiem. Odbiegła od ciebie - powiedział.
Czarne Piórko spróbowała się dźwignąć na nogi, lecz od razu upadła.
- Muszę wracać do obozu - stwierdziła, ponawiając próbę.
Niestety znowu jej się nie udało wstać. Syknęła coś pod nosem.
- Nie zregenerowałaś jeszcze swoich sił - oznajmił poważnym tonem. - Zjedz to. Poczujesz się lepiej - podsunął jej mysz pod nos.
Kotka poczęła jeść. Gryzoń ten był wyjątkowo tłusty, dlatego zjadła go z dużym apetytem. Poszło jej to dosyć szybko i sprawnie. Po jakiejś chwili odsunęła resztki po włochatym stworzeniu i spojrzała prosto w błękitne oczy Fiołka. Rzeczywiście były one podobne barwą do jego imienia.
- Czemu mi pomagasz? - spytała zaciekawiona.
- Jestem wrażliwy na ból innych, a nie chciałbym co dzień widzieć kociego truchła na środku lasu - odrzekł półżartem.
Kocica parsknęła, układając głowę na łapach. Zamknęła oczy, ponieważ nadal czuła wyczerpanie. Później przeszła w fazę półsnu. Słysząc najdrobniejszy szelest ruszała uszami, aby wyłapać skąd on pochodzi.
<Wspomniana Łapo? Może opisz ceremonię jak zostajesz wojownikiem, a później jak szukasz Czarnego Piórka?>
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Sprawa znikających kotów w klanie nadal oficjalnie nie została wyjaśniona. Zaginął jeden ze starszych, Tropiący Szlak, natomiast Piaszczysta Zamieć prawdopodobnie został napadnięty przez samotników. Chodzą plotki, że mogą być oni połączeni z niedawno wygnanym Czarną Łapą. Również główny medyk, przez niewyjaśnioną sprawę został oddalony od swoich obowiązków, większość spraw powierzając w łapy swojej uczennicy. Gdyby tego było mało, w tych napiętych czasach do obozu została przyprowadzona zdezorientowana i dość pokiereszowana pieszczoszka, a przynajmniej tak została przedstawiona klanowi. Czy jej pojawienie się w klanie, nie wzmocni już i tak od dawna panującego w nim napięcia?W Klanie Klifu
Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.W Klanie Nocy
Srocza Gwiazda wprowadza władzę dziedziczną, a także "rodzinę królewską". Po ciężkim porodzie córki i śmierci jednej z nowonarodzonych wnuczek, Srocza Gwiazda znika na całą noc, wracając dopiero następnego poranka, wraz z kontrowersyjnymi wieściami. Aby zabezpieczyć przyszłe kocięta przed podzieleniem losu Łabędź, ogłasza rolę Piastunki, a zaszczytu otrzymania tego miana dostępuje Kotewkowa Łapa, obecnie zwana Kotewkowym Powiewem. Podczas tego samego zebrania ogłasza także, że każdy kolejny lider Klanu Nocy będzie musiał pochodzić z jej rodu, przeprowadza ceremonię, podczas której ona i jej rodzina otrzymują krwisty symbol kwitnącej lilii wodnej na czole - znak władzy i odrodzenia.Nie wszystkim jednak ta decyzja się spodobała, a to, jakie efekty to przyniesie, Klan Nocy może się dowiedzieć szybciej niż ktokolwiek by tego chciał.
Zaginęły dwie kotki - Cedrowa Rozwaga, a jakiś czas później Kaczy Krok. Patrole nadal często odwiedzają okolice, gdzie ostatnio były widziane, jednak bezskutecznie
W Klanie Wilka
klan znalazł się w wyjątkowo ciężkiej sytuacji niespodziewanie tracąc liderkę, Szakalą Gwiazdę. Jej śmierć pociągnęła za sobą również losy Gęsiego Wrzasku jak i kilku innych wojowników i uczniów Klanu Wilka, a jej zastępca, Błękitna Gwiazda, intensywnie stara się obmyślić nowa strategię działania i sposobu na odbudowanie świetności klanu. Niestety, nie wszyscy są zadowoleni z wyboru nowego zastępcy, którym została Wieczorna Mara.Oskarżona o niedopełnienie swoich obowiązków i przyczynienie się do śmierci kociąt samego lidera, Wilczej Łapy i Cisowej Łapy, Kunia Norka stała się więzieniem własnego klanu.
W Owocowym Lesie
Zapanował chaos. Rozpoczął się wraz ze zniknęciem jednej z córek lidera, co poskutkowało jego nerwową reakcją i wyżywaniem się na swoich podwładnych. Sprawy jednak wymknęły się spod całkowitej kontroli dopiero w momencie, w którym… zniknął sam przywódca! Nikt nie wie co się stało ani gdzie aktualnie przebywa. Nie znaleziono żadnego tropu.Sytuację pogarsza fakt, że obaj zastępcy zupełnie nie mogą się dogadać w kwestii tego, kto powinien teraz rządzić, spierając się ze sobą w niemal każdym aspekcie. Część Owocniaków twierdzi, że nowy lider powinien zostać wybrany poprzez głosowanie, inni stanowczo potępiają takie pomysły, zwracając uwagę na to, że taka procedura może dopiero nastąpić po bezdyskusyjnej rezygnacji poprzedniego lidera lub jego śmierci. Plotki na temat możliwej przyczyny jego zniknięcia z każdym dniem tylko przybierają na sile. Napiętą atmosferę można wręcz wyczuć w powietrzu.
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz