*wcześniej*
Zdziwił mnie fakt, że tak młoda kotka i to w pełni sił chciała zostać medyczką. Może jeszcze nie wie z czym to się ma. Westchnąłem po raz setny w tym dniu. Kotka położyła się na swym posłaniu. Widocznie była już zmęczona. Chciałem się o niej dowiedzieć czegoś więcej więc bez zastanowienia poszedłem do niej. Uczennica lekko podniosła się na swoim posłaniu. Spojrzała mi w oko i zapytała"
- O co chodzi? Coś się stało?
- Nie. Chciałem po prostu spytać o twoją przeszłość.
Kotka zaczęła nerwowo poruszać ogonem. Spuściła wzrok i zaczęła mruczeć coś pod nosem, ewidentnie nie była skora do rozmowy o tym co działo się wcześniej. Usiadłem przed nią dając jej znak, że tak łatwo się nie poddam.
- Po prostu...szłam z rodziną i zaczęły gonić nas psy. Spanikowałam i uciekłam za daleko. Tak znalazłam się tutaj, nic wielkiego- wyjaśniła pokrętnie. Wiedziałem, że coś jeszcze leży jej na sercu, ale nie miałem ochoty pytać. W zamian tego przytaknąłem i odwróciłem się od niej idąc w stronę spiżarni. Ostatnio nasze zapasy znikały w oczach. ,,Nasze". Nawet nie wiem kiedy zacząłem używać tego słowa. Zamiast ,,moje" stało się ,,nasze". Kichnąłem cicho a moje ciało przeszedł dreszcz, czyżbym się przeziębił? To wielce niemożliwe. Poukładałem wszystko ponownie, miałem jakąś manie. Nie mając pomysłu co mogę zrobić dalej położyłem się na posłaniu i zasnąłem.
Obudziło mnie czyjeś miauczenie. Gdy podniosłem zaspane oczy ujrzałem Jelenią Łapę. Miała rozbiegane oczy i przerażoną minę. Nie wiedziałem o co chodzi ale to musiało być coś ważnego więc prędko wstałem i spojrzałem na uczennicę.
- Co się stało?
- Bo...Piaskowa Łapa wbiła sobie kamyk w łapę i...nie może go wyjąć...- jąkała się młoda kotka zakrywając puchatym ogonem. No tak, nawet najprostszej rzeczy nie umie zrobić. Wyszedłem z mojego legowiska i ruszyłem w stronę córki lidera. Leżała na brzuchu z wysuniętą do przodu łapą sycząc coś pod nosem. Spojrzałem na nią i obróciłem łapkę. To nie był kamyk, a cierń. Bardzo się zdenerwowałem tym, że nawet nie umie odróżnić ciernia od kamyka, jednak nic nie mogłem poradzić.
- Dobra młoda, może trochę zaboleć, ale popiecze i przestanie- uprzedziłem go. Kotka kiwnęła głową i zacisnęła powieki. Delikatnie złapałem za cierń zębami i wyjąłem go ostrożnie. Piaskowa Łapa miauknęła niezadowolona, ale nic po za tym nie powiedziała. Założyłem jej lekki opatrunek na łapkę i usiadłem przed nią.
- Jeżeli chcesz to posiedź tutaj do zachodu słońca. Powinno ci przejść, ale jak na razie uważaj na tą łapę- wyjaśniłem. Jasna kotka kiwnęła głową i spojrzała na mnie z wdzięcznością.
- Poleżę tutaj, i dziękuje Zakrzywione Oko.
Kiwnąłem w jej stronę łbem. Taka moja praca, muszę pomagać innym.
------------------
Siedziałem z Jelenią Łapą w legowisku i uczyłem ją wyjmować ciernie z łap, przyda jej się ta nauka.
- I pamiętaj, energicznie ale delikatnie, poduszki są bardzo miękkie.
- Rozumiem.
- I nie zapomnij o opatrunku inaczej może wdać się zakażenie.
- Rozumiem.
Uczennica chłonęła każde moje słowo niczym gleba deszcz. Cieszyło mnie to, że jest taka uważna. Nagle usłyszałem jakiś szelest, ktoś do nas szedł. Wtem ujrzałem rude futro i dużego kocura stojącego przed nami.
- Zakrzywione Oko musisz biec z nami!
Za nim stanął Szary Płomień. Ich oczy płonęły jak dwie gwiazdy. Byli cali w ranach, zszargani i brudni od krwi, nie tylko swojej. Wyczułem w powietrzu zapach Klanu Wilka...czyli jednak się stało.
- Są jacyś poważnie ranni?- spytała Jelenia Łapa.
- Na to wygląda.
Wstałem i wybiegłem za wojownikami. Po pewnym czasie zobaczyłem przy sobie Jelenią Łapę. Kotka dyszała ciężko i machała szybko łapami.
- Nie wiedziałam, że jesteście tacy szybcy- wysapała. Zaśmiałem się cicho i znów wpatrzyłem przed siebie. Po głowie latało mi mnóstwo myśli odnośnie tego co, jak, gdzie i po co nasz tam zabierają.
<<Ktoś z trójki?>>
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.W Klanie Klifu
Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.W Klanie Nocy
Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.W Klanie Wilka
Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.W Owocowym Lesie
Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz