Po ataku Błękitnej Łapy trochę mnie bolały łapy, ale inne rany również. Kocurek już od minimum trzech księżyców powinien być wojownikiem, ale jeszcze nie dokończyliśmy treningu. Mimo to dobrze sobie radzi. Byłam z niego dumna.
- Teraz nauczysz się obrony i wykorzystania... - przerwałam na chwilę i rozejrzałam się, by udawać zamyśloną, po czym oddaliłam się od mojego ucznia. - ataku z zaskoczenia! - zaczęłam biec w jego stronę. Chwilę mu zajęło, żeby zrozumieć, co się dzieje, ale sprawnie uniknął mojego ataku i obrócił go przeciwko mnie - uskoczył w bok, po czym wybił się z tylnych łap i przewrócił mnie, gdy biegłam przebiegałam obok niego, zanim w ogóle zdążyłam spróbować ataku. Coraz lepiej sobie radzi! Stał nade mną i uśmiechał się. Też się cieszył, że mu się udało, ale wykorzystałam jego chwilę nieuwagi i kopnęłam go w brzuch na tyle mocno, aby odleciał parę długości ogona ode mnie, ale nie tak mocno, żeby nie zrobić mu krzywdy. Wstałam na łapy i popatrzyłam na ucznia, który wstał chwilę po mnie.
- Kolejny błąd - uśmiechnęłam się - zapomniałeś, że masz odsłonięty brzuch. Gdy stoisz nad przeciwnikiem, to albo atakuj w brzuch, albo spróbuj podejść od innej strony. Nigdy nie pozwól, aby wróg miał twój brzuch na wyciągnięcie łap. Nawet, jeśli teraz tylko ćwiczymy, to musisz o tym pamiętać. - usiadłam i zaczęłam lizać lekko ranną łapę. - Chcesz jeszcze potrenować, czy wolisz zrobić sobie przerwę? - spytałam.
Błękitna Łapa chwilę się zastanawiał, po czym rozpędził się i spróbował mnie zaatakować. Uniknęłam jego szarży i złapałam zębami za ogon. Pociągnęłam go do siebie i wskoczyłam mu na grzbiet, przyszpilając go do ziemi. Ten próbował się wyszarpać, jednak po chwili przestał. Wiedziałam, co planuje, dlatego i ja rozluźniłam uścisk, gdy ten nagle obrócił się na plecy i kopnął mnie w brzuch. Przygotowałam się na to, więc nie bolało aż tak bardzo, jednak odleciałam na parę ładnych długości lisa. Uderzyłam o twardą ziemię i z trudem się podniosłam. Może mój uczeń nie jest najsilniejszy, jednak nadrabia sprytem. Nie mogłam długo utrzymać się na łapach, więc usiadłam.
- Dobrze. Bardzo dobrze! Większość kotów da się łatwo na ten sposób nabrać, jednak nie wszystkie. - uśmiechnęłam się z trudem. Gwiezdny Klanie, Błękitna Łapa serio potrafi mocno zaatakować, jeśli tylko chce. Ciężko mi było trzymać się na łapach, jednak starałam się to ukryć. - Wracajmy do obozu, odpoczniemy, a potem pójdziemy potrenować dalej. - wstałam. I to był mój błąd. Łapy odmawiały mi posłuszeństwa i upadłam na ziemię.
- Nakrapiany Kwiecie! - uczeń podbiegł do mnie zaniepokojony. Z trudem się podniosłam do siadu. - Wszystko w porządku? - spytał niepewnie.
- W porządku, muszę tylko chwilę odpocząć. Bardzo dobrze sobie radzisz. - popatrzyłam w niebo. - Już niedługo powinieneś zostać wojownikiem. Bardzo dobrze walczysz, polujesz coraz lepiej. Musimy tylko potrenować, żebyś nie popełniał tych samych błędów i prawdopodobnie Czarna Gwiazda mianuje cię wojownikiem. - uśmiechnęłam się.
- Mam nadzieję. - również się uśmiechnął. - Na pewno wszystko w porządku? Dasz radę dojść do obozu? - po chwili znów spytał.
- Tak, dam. - przytaknęłam i wstałam. Tym razem poszło mi lepiej. Zachwiałam się trochę i stanęłam stabilniej. Ruszyłam powolnym krokiem w stronę obozu, a Błękitna Łapa szedł obok mnie.
<Błękitna Łapo? Możemy po drodze poćwiczyć polowanie ^^ >
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.W Klanie Klifu
Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.W Klanie Nocy
Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.W Klanie Wilka
Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.W Owocowym Lesie
Po długim oczekiwaniu nowym zastępcą Owocowego Lasu została ogłoszona Sówka. Niestety jest to jedyne pozytywne wydarzenie jakie spotkało społeczność w ostatnim czasie. Jakiś czas po mianowaniu zwiadowczyni stała się rzecz potworna! Cały Owocowy Las obudził się bez śladu głównej medyczki, jej ucznia oraz dwójki rodzeństwa kocura. Zdruzgotana Świergot zgodziła się przejąć rolę medyka, a wybrani stróże – Orzeszek i Puma – są zobowiązani do pomocy jej na tym stanowisku.Daglezjowa Igła w razie spotkania uciekinkerów wydała rozkaz przegonienia ich z terytorium Owocowego Lasu. Nie wie jednak, że szamanka za jej plecami dyskretnie prosi zaufanych wojowników i zwiadowców, aby każdy ewentualny taki przypadek natychmiastowo zgłaszać do niej. Tylko do niej.
Obóz Owocniaków huczy natomiast od coraz bardziej wstrząsających teorii, co takiego mogło stać się z czwórką zaginionych kotów. Niektórzy już wróżą własnej społeczności upadek.
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.MIOTY
Mioty
Miot w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)
Miot w Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)
Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz