BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Nocy!
(jedno wolne miejsce!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

10 czerwca 2014

SWITAJĄCA MASKA

 

ŚWITAJĄCA MASKA

Poprzednie imiona: Świt > Świtająca Łapa

Wiek: 72 księżyce

Płeć: Kocur

Klan: Wilka

Ranga: Wojownik

Poziom medyczny: I (spędził sporo czasu z kuzynem medykiem i kochanką medyczką, więc nabył podstawową wiedzę)

Charakter: Kiedyś wesoły, z czasem zyskał problemy, ostatecznie wojownik przypomina takiego kociego sebiksa kibola. Dużo przeklina i prędzej wda się w bójkę słowną niż skupi się na dyplomacji. Od momentu tortur wyrzekł się wszelkich emocji. Czuje się wewnętrznie pusty. Jedyne, co odczuwa całym sobą, to gniew, nienawiść i żal. Przestał pragnąć mieć przyjaciela bądź jakiegokolwiek sojusznika. Woli trzymać się z boku, okazjonalnie zagadując niektórych, bo kot to w końcu zwierzę stadne. Nie lubi kociąt. Gdyby posiadał dynamit, rozniósłby żłobek w ułamku sekundy. Te piskliwe kocie głosiki drażnią mu uszy, a widok słodkich oczu wywołuje irytację zamiast współczucia. To ateista z powołania. Nie wierzy w istnienie Klanu Gwiazd już od najmłodszych księżyców, a dotychczasowe doświadczenie tylko pogłębiło w nim niewiarę. Rzadko się uśmiecha, a największą radość sprawia mu wywołanie pewnego zniesmaczenia u członków klanu. Nie czuje się zjednoczony z członkami Klanu Wilka. Gdyby tylko mógł, zwiałby w długą, lecz nie uśmiecha mu się samotnicze życie przez brak ogona. Przez brak możliwości uczestniczenia w polowaniach, jego życie przypomina rutynę, co w cholerę go nudzi. Wewnętrznie... Pragnie zwyczajnie spokoju, szczęścia i przyjaciela. Kogoś wiernego, komu doszczętnie zaufa, bez gadaniny o złamaniu kodeksu. Wypiera się tych myśli, bo emocje uważa za słabość. 


Wygląd: 

  • Ogólny opis - Świt to kocur dosyć duży, posiadający umięśnione nogi i tułów ciała. Pysk, kiedyś przypominający wieczny uśmiech i optymizm, obecnie odzwierciedla wieczny gniew. Usta wykrzywione są w nieprzyjemnym dla oka grymasie. Sierść krótka, szorstka w dotyku. Futro jest w kolorze płowym, a na uszach, kończynach i części pyska wpada w ciemniejszy odcień. Dodatkowo  na nogach i pysku widoczne są tygrysie pręgi. Pręgi te tworzą na pysku coś na kształt maski, stąd drugi człon u wojownika. Kocur nie posiada ogona, utracił go w wyniku martwicy tkanek. Pozostał po nim kikut z zasklepioną raną po amputacji. Nos i poduszeczki kocura są różowe, a ostre szpony białe. Wibrysy krótkie i zakończone ostro. Morskie oczy wojownika, nadal duże i przyciągające uwagę, wyrażają pustkę i niechęć do otaczającego go świata. Na tułowiu wojownika znajduje się masa blizn po torturach. Najbardziej widoczna przecina prawe oko. Lewe ucho wojownika nie posiada czubka, bo skóra została od niego oderwana. 

  • Kolor sierści - płowy lynx tonkijski pręgowany tygrysio

  • Długość sierści - krótka

  • Kolor oczu - morskie

Rodzina:

  • Ojciec - Sójcze Gniazdo (*) - w uj miły gość. Świt się z nim nie związał, ale na swój sposób czuje wobec niego szacunek. Myśli, że może dzięki niemu i jego uczuciu miłości ominąłby wiele problemów, ale, gdy rodzic żył, płowy miał go w rzyci.

  • Matka - Trzcinowy Brzeg (*) - bardzo jej nie lubi. Najgorsza osoba do zostania matką. Strachliwa, sztywna, oschła, faworyzowała Ciężkiego, niestabilna. Nie obdarzyła Świtu miłością, przez co płowy jej nienawidzi i za nią nie tęskni

  • Rodzeństwo - Ciężki Krok (*) - jakoś nigdy za nim nie przepadał

  • Partner -  Konwaliowe Serce (Smutna Cisza) - ukochana, potwornie za nią tęskni, ale nie dopuszcza do siebie tej myśli

  • Potomstwo - Burzowa Noc - pamięta ją jako małego kociaka, Stokrotkowa Łapa (*) - nie wie, że nie żyje, Nocna Łapa (Nocne Pióro) - jedyna córka, która została z nim w Klanie Wilka, została wygnana, a płowy został z pustką w sercu

Mentor: Ostrokrzewiowy Cierń (*) - dawny mentor, z którym załapał całkiem dobry kontakt, chociaż pod koniec treningu zdystansowali się do siebie 

Uczniowie: 

  • dawni -  Borsuczy Krok  - jedyna uczennica, która wyrosła na zastępcę, nie przepadał za nią, obecnie miałby ją zupełnie gdzieś, gdyby nie pewna obietnica

  • obecny - /// 

Historia: Urodził się w Klanie Wilka podczas Pory Opadających Liści, jako młodszy syn Sójczego Gniazda i Trzcinowego Br
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)