BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

07 października 2023

Od Śnieżka CD. Gryki

Jeszcze przed chorobą Śnieżka, pora Spadających Liści
Ostatnie sekundy dzieliły ich od zrealizowania planu. Ostatnie sprawy, ostatnia wymiana zdań. Śnieżek nie wiedział czemu, strasznie się tym stresował. To przecież był tylko kolejny żart, nic nadzwyczajnego, a jednak.
- Nic - odparł i spojrzał z ufnością na siostrę. Wiedział, że ona by nie powiedziała reszcie rodziny o planie. Wiedział, że może jej zaufać i że ona nie jest zdrajcą. Gryka pokiwała głową i po chwili do legowiska weszły Ważkowe Skrzydło i Lawenda. Kotki spojrzały z pogardą na kocurka, który lekko się odsunął. Ostatnie uderzenia serca dzieliły go, od dokonania planu. Ważkowe Skrzydło podeszła do legowiska i jak zwykle położyła się na nim. A bardziej położyłaby się, gdyby nie ostre patyki przyniesione przez Śnieżka. Karmicielka usiadła na posłaniu i po chwili odskoczyła z ledwo słyszalnym piskiem bólu. Śnieżek uśmiechnął się szeroko, usatysfakcjonowany z tego, że jego matka nie może się domyślić, co się tu stało. Liliowa cały czas obchodziła legowisko, próbując na nim usiąść, zawsze z bólem. W końcu zauważyła uśmiechniętego od ucha do ucha syna i chyba połączyła fakty. Podeszła do niego i ostrym głosem powiedziała:
- To twoja sprawka Śnieżku?
- Może tak, może nie - odpowiedział i spojrzał na zabłocone wyjście ze żłobka. Czas na improwizacje. Pobiegł szybko do niego, omijając wściekłą matkę. Wziął trochę błota na łapę i zaczął rzucać w karmicielkę. Kotka kilka razy dostała błotem, co jeszcze bardziej ją zdenerwowało.
- Improwizacja! - krzyczał rozbawiony kocurek. W końcu przestał i spojrzał na zabłocony pysk matki i lekko ubrudzony pysk Lawendy. Obie kotki wyglądały na bardziej zdenerwowane ze wszystkich. Śnieżek nieco się cofnął. Ważkowe Skrzydło jednym ruchem złapała go za kark i wyniosła z legowiska. Znaleźli w bardziej ukrytym miejscu i tam liliowa postawiła Śnieżka. Spojrzała mu prosto w oczy i wysunęła pazury.
- Co ty robisz przemądrzały lisi bobku?! - zaczęła syczeć i krzyczeć na kociaka - Jesteś najbardziej bezmyślnym stworzeniem na tej planecie!
Kotka mówiła dalej, a Śnieżek coraz bardziej żałował. Nie spodziewał się takiej reakcji. Nie wiedział, że matka go aż tak nienawidzi. W końcu coś w nim pękło.
- Tak? Serio tak uważasz? T-to też cię nienawidzę! - krzyknął, a w jego oczach stanęły łzy - Nigdy nie chciałem takiej matki! Nigdy! To wszystko twoja wina! Psujesz mi życie!
Ważkowe Skrzydło się zaśmiała.
- Moja, serio? - zapytała, a kocurek się nie odezwał - W jednym się zgadzamy... Ja nie chciałam mieć syna, a ty nie chciałeś takiej matki. Jesteś zwykłą karmą dla wron, która nie powinna trafić akurat do mnie - powiedziała liliowa wysuwając pazury - Nikt cię tu nie chciał i nikt cię tu nie chce. Zapamiętaj to mysi móżdżku.
Ważkowe Skrzydło sobie poszła, a jej "syn" został i się nie ruszał. Usiadł na ziemi i poczuł, jak wszystkie emocje z niego uciekają. Łzy zaczęły spływać mu po policzku. Zwinął się w mały kłębek i położył na mokrej, od deszczu, ziemi.
***
Minęło trochę czasu i postanowił wrócić do kociarni. Oczy miał czerwone, a futro całe potargane i w ziemi. Chwiejnie ruszył w stronę wejścia do żłobka i zobaczył Grykę, zmierzającą w jego stronę.
- Śnieżku! Czemu tak długo cię nie było? - zapytała, trochę zmartwiona jego wyglądem i zachowaniem.
- Nie twoja sprawa - syknął w stronę siostry, po chwili żałując, lecz już nic nie powiedział. Ominął ją i wszedł do żłobka.
<Siostro?>
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)