BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot u Samotników!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

12 sierpnia 2021

Od Jaśminowego Snu

Jaśminowy Sen mogło z czystym sercem pochwalić swojego nowego ucznia. Z łatwością poradził sobie z upolowaniem jaskółki, zaś później sam wytropił wiewiórkę. Nawet, jeśli gonitwa za tym rudym szczurem troszkę potrwała, to ostatecznie Gorzkiej Łapie udało się go złapać w swe szpony.
- Straciłeś swój element zaskoczenia i cenny czas - powiedziało wtedy do młodego kocura. - Ale to był twój pierwszy raz, więc rozumiem. Masz plus za to, że ją dogoniłeś.
Gorzka Łapa kiwnął głową z uznaniem. Musieli wrócić do obozu.
 
***

Jaśmin rozkazało położyć ich dzisiejsze zdobycze na stos, a samo wybierało się w odwiedziny do Zimorodkowego Blasku, choć nagle poczuło na sobie ciężką łapę. Odwróciło się, być może oczekując kogoś innego niż Mroźny Oddech, ale cóż. Musiało stawić czoła zastępczyni lidera, czy tego chciało czy nie.
- Jaśminowy Śnie - odezwała się wojowniczka. Oczywiście, powiało chłodem z jej strony. - Byłaś niegdyś uczennicą Iskrzącego Kroku i w związku z tym mam do ciebie parę pytań.
Wzdrygnęło się na wspomnienie starych zaimków i serce zabiło im mocniej, ale nie to było najważniejsze. Przypomniał im się pewien obraz sprzed wschodu słońca, a mianowicie widok Iskrzącego Kroku - jej byłej mentorki i pierwszego zauroczenia. Właśnie wychodziła ona z legowiska Miętowej Gwiazdy. Była widocznie zaniepokojona, a kiedy Jaśmin próbowało z nią porozmawiać, zbyła ją. Coś musiało być na rzeczy...
- Słucham uważnie. - Starało się okazać respekt z racji tego, że koty nie były w jakimś konflikcie, zaś Mroźny Oddech miała wyższe stanowisko.
- Na pewno starsi opowiadali ci o Lisiej Gwieździe. Co o nim sądzisz?
Co o nim sądzi? Jaśminowy Sen doskonale wiedziało o tym, że stary lider Klanu Klifu nie jest wspominany za dobrze przez większość kotów, więc postanowiło mówić prawdę. Nie miało nic do ukrycia. No i był ojcem Iskry, ale wierzyła, że Iskra była inna. Była lepsza od niego.
- Owszem, znam historię o Lisiej Gwieździe. Po tych opowieściach sądzę, że lider, który buduje swoją potęgę na strachu i nie liczy się z potrzebami własnej społeczności, tak naprawdę jest słabym liderem. Wybacz, Mroźny Oddechu, jeśli mówię coś źle, ale taką wizję Lisiej Gwiazdy miałom przekazaną.
Zastępczyni kiwnęła głową, czyli z pewnością przyjęła taką odpowiedź - ciekawe tylko, czy pozytywnie czy nie.
- Pamiętasz o incydencie z Cyprysową Szyszką? - Kotka kontynuowała.
- Tak, to było straszne - Jaśmin zadrżało na to wspomnienie. - Ale i chaotycznie. Za dużo się działo na raz, żeby cokolwiek o tym powiedzieć. W Cyprys coś wstąpiło, a Koguci Krzyk tylko bronił swój klan. Nie zapomnę tego do końca życia, tak jak ataku bestii na obóz.
- Rozumiem - mruknęła Mroźny Oddech i zaczęła się oddalać. - To tyle, co chciałam wiedzieć.
Jaśmin stało w miejscu jeszcze przez kilka minut. Wmawiało sobie, że wcale ich to nie ruszyło; że to były zwykłe pytania i że nic nie powiedziało źle. Chciało być silne, niewzruszone...
Nie mogło się okłamać, że nie było zaniepokojone.
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)