BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

17 kwietnia 2017

Od Srebrnego Pyska C.D. Nakrapianego Kwiatu

Miałam jeden ze spokojniejszych dni. Świetlikowa Łapa była na samodzielnym polowaniu, a ja nie miałam za wiele do roboty... Wolny dzień w obozie dobrze mi zrobi. Rano odwiedziłam Czarne Piórko i jej maluszki. Oba kociaki mają niezwykłą maść, nietypową dla Klanu Nocy. Ale ona zaklina się na wszystkich przodków, że to po jej rodzicach. O ojcu nie chce mówić... Nie jest pierwszą kotką w klanie, która postanowiła samodzielnie zajmować się dziećmi. Była Wilcza Róża, także ja... Nikt nie wiedział, jaka jest prawda. I my i ojcowie milczeli. Tak chyba jest najlepiej. Kiedy nie przyznają się do potomstwa nie zaniedbują obowiązków, jak na przykład Płomienna Pręga*. Gepardzie Futro doskonale wie, że trenuje swojego syna. Ale z tego co słyszałam, a raczej nie słyszałam nasz syn nie ma nadal o tym pojęcia... Cieszy mnie, że Gepardzie Futro nie daje po sobie nic poznać. Nasze dzieci nie są niczym złym, a ja go nie winię o to, że ich nie chce.
Rozważałam, kim może być ojciec Wrzosa i Fiołka przez całe popołudnie. To na pewno nie Płomienna Pręga (i dobrze), ani Wieczorny Blask. Oni mają swoje partnerki. Ojcem może być Palący Piorun. Byłoby wspaniale. Oznaczałoby to, że kociaki są potomstwem Czarnej Gwiazdy. Ale czy on i ona naprawdę?...
Był już wieczór. Palący Piorun już schował się w legowisku wojowników. Kątem oka dostrzegłam, że Nakrapiany Kwiat wchodzi do legowiska starszyzny i nagle wpadłam na genialny pomysł. Podbiegłam do starej kocicy.
- Nakrapiany Kwiecie? - mruknęłam cichutko. Kotka odwróciła głowę.
- Och, Srebrny Pysku, zaskoczyłaś mnie - mruknęła uprzejmie. - W czym mogę pomóc?
- Chciałam cię o coś zapytać... Jesteś dla Czarnego Piórka jak matka i bardzo ci ufa... Myślałam... Czy nie mówiła ci przypadkiem, kto może być ojcem kociaków?
Kotka zmarszczyła czoło.
- Nic mi o tym nie wiadomo - mruknęła głęboko myśląc. - Nie zastanawiałam się nad tym...
- Wiesz, wydaje mi się, że to Palący Piorun - powiedziałam wesoło. - Są w podobnym wieku i w ogóle...
- Mój syn? - zdziwiła się. - Ale w sumie... To by oznaczało, że ta dwójka to moje wnuki!
- Byłoby cudownie! Miałabyś w końcu jakieś normalne wnuczęta!
Nakrapiany Kwiat lekko się skrzywiła.
- Nie sądzę by moje wnuczęta były nienormalne - prychnęła. - Z drugiej strony nie ważne, czy to dzieci Palącego Pioruna. To i tak są moje wnuczęta, bo wzięłam Czarne Piórko jako swoją córkę. Tak samo uczyniła Złota Łuska, kiedy twój ojciec przyniósł cię do obozu. I twoje dzieci też uważa za swoich potomków.
Bo są i tak jej potomkami, przemknęło mi przez myśl, ale nie mówiłam tego głośno.
- Nie zapominaj, że może to też być Gepardzie Futro - powiedziała nagle staruszka. Dreszcz mnie przeszył. Wcześniej nie brałam tego pod uwagę! Gepardzie Futro? Przecież on jest od niej znacznie starszy! Miałby się zainteresować takim... dzieciakiem? Bzdura!
- Nie umiem sobie tego wyobrazić - mruknęłam z niesmakiem.

<Nakrapiany Kwiecie?>


*Srebrna gówno wie. Był pierwszym kocurem-ojcem, jaki przyszedł jej do głowy, a że mogła go oczernić to bonus

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz