Zdziwiła mnie prośba Lamparciej Plamy. Co mogę opowiedzieć jej o moim klanie? Zastanowiłem się chwilę podnosząc wyżej łeb. Starałem się zebrać myśli po czym zacząłem:
- Mój klan powstał od Wilczej Gwiazdy, przybranego ojca mojego ojca. To zagmatwane, ale tak było. Ogólnie, jesteśmy zżytym i silnym klanem, największym pośród czterech. Mieliśmy kiedyś większe tereny, wychodzące na drugą stronę Drogi Grzmotu, ale klan Klifu nas przepędził.
- Jak to możliwe, że was przepędził?! Przecież jak sam mówiłeś jesteście największym klanem!- uparła się Lamparcia Plama. Kiwnąłem głową i zaraz zabrałem się za wyjaśnienia:
- Tak, ale Klan Klifu jest niezwykle silny, złamali sojusz i przepędzili nas. Nie pamiętam tego dokładnie, byłem wtedy małą, puchatą kulką która niespokojnie wiła się w pyszczku matki słysząc odgłosy wojny- opowiadałem z przejęciem- teraz klan odbudował się na nowo. Sądzę iż pewnego dnia odbijemy nasze tereny i znów staniemy się potęgą.
Na mój pysk wyszedł promienny uśmiech. Właśnie w tej chwili zdałem sobie sprawę jak jestem przywiązany do mojego klanu i jak bardzo rozpiera mnie duma iż jestem częścią tego właśnie, a nie innego klanu. Moja partnerka zauważyła blask w mych oczach, liznęła mnie trochę niepewnie w polik i wyrwała z zadumy.
- Widzę jak bardzo kochasz swój klan, to niesamowite być tak przywiązanym. Ja tam niekoniecznie uwielbiam mój klan- zaśmiała się, jednak w jej oczach widziałem odbicie smutku.
- Hej, zawsze możesz dołączyć do nas, bramy są otwarte, tak sądzę. Naszą liderką została teraz Jelenia Gwiazda, bardzo mądra, pokojowa, lecz nieśmiała kotka. Na pewno zrozumiała by twój wybór- zachęciłem Lamparcią Plamę ocierając się o nią łebkiem. Kotka tylko rzuciła mi krótki uśmiech w odpowiedzi.
- A twój uczeń? Powiedz coś o nim- poprosiła mnie.
- No dobrze, jak tak ładnie panienka prosi. Moim uczniem został Jaszczurcza Łapa, niezwykle energiczny i przyjazny kot. W sumie, nie jest wiele młodszy ode mnie, jednak utrzymuje to w tajemnicy. Moja matka go wychowała, więc uznajemy się za braci, lecz oboje dobrze wiemy, że nie pochodzimy od tych samych rodziców. Cętkowany Ogon wie kim jest jego matka, ale nigdy mi, ani swojemu partnerowi nie powiedziała. Utrzymuje to w tajemnicy jak obiecała. Ogólnie, Jaszczurcza Łapa ma liczne rodzeństwo, Gęsią Łapę uczonego przez mojego ojca, Brudną Łapę uczoną przez moją siostrę, Pajęczą Łapę uczonego przez Kruczą Stopę, Złotą Łapę uczoną przez Miodowe Futerko i Nietoperzom Łapę uczoną przez samą Jelenią Gwiazdę. Dużo tego, ale tak to wygląda. Jaszczurcza Łapa bardzo szybko się uczy i jako pierwszy z rodzeństwa ukończy trening.
Wypiąłem dumnie pierś i zamknąłem oczy. W ten jakże straszny i niewiadomy czas w naszym klanie zapala się światełko nadziei. Byłem niezwykle dumny z powodu iż lada dzień ukończę trening mojego pierwszego ucznia. Lamparcia Plama zaśmiała się cicho.
- Wyglądasz jak dumny ojciec- mruknęła pod nosem z krzywym uśmieszkiem.
- Tak się bynajmniej czuję- odparłem i położyłem łeb na łapach. Spojrzałem w górę na zachodzące słońce. Już tak późno?! Wstałem na równe łapy i pomogłem wygramolić się Lamparciej Plamie.
- Muszę już iść moja droga. Pomyśl nad tym aby dołączyć do mojego klanu. Ale pamiętaj, nieważne co postanowisz, kocham cię i będę cię kochać- liznąłem ją w nos na pożegnanie i przytuliłem. Za każdym razem gdy odchodziliśmy czułem jak moje serce jest rwane na kilka kawałków które potem płoną zamieniając się w popiół. Ruszyłem szybkim krokiem w stronę mojego obozu przy okazji zabierając moją zdobycz. Gdy tylko przekroczyłem próg poczułem na sobie spojrzenie Cętkowanego Ogona, no tak, jest teraz zastępcą, musi mieć oko na wszystkich, a ja wzbudzam podejrzenia od dawna. Uśmiechnąłem się w jej kierunku i kiwnąłem łebkiem. Musiałem grać pozory zadowolonego i szczęśliwego z życia rudego kocura którego tak dobrze znała.
*po zebraniu klanów i ucieczce KP w inne miejsce*
Byłem okropnie zestresowany. Od dawna nie widziałem nigdzie Lamparciej Plamy. Wymieniłem jej imię na zebraniu, oczywiście zmieniając niemalże wszystko. Mimo to bałem się potwornie, a jak ktoś się dowie?! Z tymi niespokojnymi i burzliwymi myślami ruszyłem w kierunku Czterech Drzew, musiałem się dowiedzieć czy jest cała!
Im bliżej się znajdowałem, tym silniejszy był zapach Klanu Prawdy, lecz coś nie dawało mi spokoju. Był i tak za słaby. Miejsce powinno jechać ich odorem a tymczasem jakby przygasało. Wyjrzałem delikatnie zza kaszaków i ujrzałem przedziwny widok. Klan wyparował. Ruszyłem niepewnie w kierunku opuszczonego obozu rozglądając się na boki, ale nigdzie nie czułem obecności kota z tego klanu. W błocie zauważyłem odciski łap kilku kotów. Czyżby uciekli? Znalazłem się niemalże pod murami obozu. Nie były tak zręcznie zbudowane jak nasze, ale mogłem przysiąść, że wyglądały na solidne jak na wędrowny klan. Powoli obszedłem całą ,,budowlę" i zdałem sobie sprawę iż Klan po prostu uciekł. Czyżby koniec? Nie będzie wojny? O zgrozo, co ja zrobiłem! Wszystkie klany zaalarmowane a tutaj brak zagrożenia! Zjedliby mnie i zabili na miejscu, z Czarną Gwiazdą na czele. Wtem usłyszałem cichy syk wydobywający się z krzaków naprzeciw mnie. Zjeżyłem sierść i przybrałem bojową pozę. Ku mojemu szczęściu, z zarośli wyszła znana mi postać, moja kochana Lamparcia Plama! Rzuciłem się w jej kierunku z uśmiechem na pysku. Kotka także wtuliła się w moje futro i liznęła mnie w kark.
- Moja kochana! Gdzieś ty była, co się stało!?- uderzyłem od razu w sedno sprawy.
- Słoneczny Deszczu, ktoś słyszał zebranie, wiedzą o naszym klanie! Ty im powiedziałeś! Dlaczego?!- wyszła z oskarżeniami- myślałam, że ma to być tylko dla ciebie!
- Moja droga spokojnie, chciałem podzielić się z innymi klanami, musimy zgładzić Klan Prawdy zanim coś większego się stanie...
- Czy ty w ogóle rozumiesz co to oznacza?! Oni nas szukają, Słoneczny Deszczu, szukają mnie bo należę do tego klanu! A jak wyjdzie z tego wojna i będziesz musiał walczyć ze mną? Co wtedy!?- krzyczała kotka a w jej oczach pojawiły się łzy. Faktycznie, zjechałem sprawę. Nic nie odpowiedziałem, po prostu ją przytuliłem.
- Uspokój się, na razie nikt nie będzie was atakować. Mamy duże problemy, znaczy Klan Nocy i Burzy mają małą kłótnie, która chyba przerodzi się w wojnę. Moim zdaniem jest to bezsensowne, faktycznie powinniśmy skupić się na Klanie Prawdy. Nie chcę aby coś ci się stało więc proszę cię jeszcze raz, dołącz do mojego klanu, będziesz bezpieczna, będziemy mogli być razem Lamparcia Plamo, moglibyśmy budzić się obok siebie, przytulać i przebywać razem i nikt nie miałby o to pretensji- zachęcałem ją z uśmiechem- Lamparcia Plamo...może nawet moglibyśmy mieć młode, miałyby dom i schronienie, byłyby bezpieczniejsze nić tak na rozdarciu między dwoma wrogimi klanami. Wiem, że wybiegam daleko w przyszłość, ale proszę pomyśl o tym. Nie chcę cię stracić.
Wtuliłem się w kotkę i zamknąłem oczy. Miałem nadzieję, że zrozumie moje obawy i wypełni moją wolę. Tak bardzo chciałem mieć ją przy sobie.
<<Lamparcia Plamo? Przepraszam, że tyle czekałaś </3 :c>>
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkęW Klanie Klifu
Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.W Klanie Nocy
doszło do ataku na książęta, podczas którego Sterletowa Łapa utracił jedną z kończyn. Od tamtej pory między samotnikami a Klanem Nocy, trwa zawzięta walka. Zgodnie z zeznaniami przesłuchiwanych kotów, atakujący ich klan samotnicy nie są zwykłymi włóczęgami, a zorganizowaną grupą, która za cel obrała sobie sam ród władców. Wojownicy dzień w dzień wyruszają na nieznane tereny, przeszukując je z nadzieją znalezienia wskazówek, które doprowadzą ich do swych przeciwników. Spieniona Gwiazda, która władzę objęła po swej niedawno zmarłej matce, pracuje ciężko każdego wschodu słońca, wraz z zastępczyniami analizując dostarczane im wieści z granicy.Niestety, w ostatnich spotkaniach uczestniczyć mogła jedynie jedna z jej zastępczyń - Mandarynkowe Pióro, która tymczasowo przejęła obowiązki po swej siostrze, aktualnie zajmującej się odchowaniem kociąt zrodzonych z sojuszu Klanu Nocy oraz Klanu Wilka.
W Klanie Wilka
Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.W Owocowym Lesie
Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.MIOTY
Mioty
Miot w Klanie Klifu i Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)
Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)
Znajdki w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz