*przed porwanie Kminek*
Ciężka woń kwiatów rozległa się gdzieś za nim. Kurkowa Łapa odwrócił się do tyłu, by ujrzeć swojego brata. Masywny kocur wyższy od niego o wiele wplątywał kolejny kwiat w swe włosie. — A co jeśli... to nie zadziała? — zapytał cichym głosem siedzące koło niego kotki.
— Na pewno zadziała. — przekonywała go Popielaty Świt. — Pasuje ci do imienia i od razu wyglądasz... przyjaźniej. — uśmiechnęła się lekko.
— Klan Gwiazd jest z tobą, Kwitnący Łosiu. — dodała Tulipanowy Płatek, kiwając łbem.
Brat zakrył pysk zawstydzony.
— Wiem, ale... ale co jeśli to nie wystarczy? — miauknął przerażony.
Kurka zmarszczył pysk, widząc tą ckliwą scenę. Łoś zastąpił sobie rodzinę dwiema wariatkami, wierzącymi w magiczną moc gwiazdek na chmurach. Obrzydzony fuknął na to, kładąc po sobie uszy. Brat szybko uciekł wzrokiem, gdy tylko go zobaczył. Skulił się.
— Nie przejmuj się nim. Jest niedowartościowanym kawałkiem chuligana, który nie potrafi skończyć własnego treningu. W przeciwieństwie do niego Łosiu osiągnąłeś o niebo wyżej. — wycedziła Popielaty Świt, patrząc ze wstrętem na Kurkę. — Idź sobie jeśli zamierzasz się tak zachowywać.
— Jesteś tu zbędny. — prychnęła Tulipan, jeżąc sierść.
Czarny prychnął na to kółeczko wzajemnej adoracji i ruszył dalej. Nie zamierzał tracić czasu na takie bzdety dla kocic. Jeśli Łoś zamierzał zamieć się w kotkę dla Turzycy to... nie. Nie obchodziło go to. Łoś był nic niewartym beksom. Który mimo swojego słabego charakteru i tak dostał największe uznanie matki. Nie zasługiwał na nie. Nie zasługiwał na sympatię innych. Ogon Kurki chodził na prawo i lewo. Chciał odebrać cos bratu, jak on jemu matkę. Gniewnie krocząc, nie baczył na otoczenie.
— Hej.
Uniósł wzrok by spojrzeć na burego kocura. A jednak kotkę, która się nią nie czuła. Turzycę. Rodzeństwo Maczek. Zmarszczył brwi.
— Nie rób takiej miny. Przecież cię nie zjem. Nie jestem moją siostrą. — zaśmiał się wojownik.
Kurki wzrok pozostał podejrzliwy. Nie widział potrzeby rozmowy z nim. Nie znali się. Nigdy nie spędzali razem czasu. Więc czemu ten do niego zagadał.
— Słyszałem od Maczek dużo o tobie. Głównie złego. Ma na twoim punkcie jakiegoś hopla. Czym jej tak podpadłeś? — zapytał zaciekawiony.
Kurka skrzywił się. Srebrna najwidoczniej zamierzała do końca życia mu pluć pod łapy. Była głupim uporczywym kleszczek, który zagnieździł się na jego karku. Nie wiedział jak się jej pozbyć na zawsze. Przez wysoką pozycję jej ojca nie mógł posunąć się za daleko. Już raz za to oberwał. Musiał być sprytniejszy, by jej dogryźć.
Wzruszył barkami.
— Szurnięta. — miauknął na myśl o kotce.
Turzyca zaśmiał się lekko.
— Lepiej bym jej nie opisał. Chciałbyś może razem wyjść na polowanie? Pokazałbym ci parę chwytów, dzięki którym od razu skończyłbyś szkolenie. — puścił mu oczko.
Kurka zerknął na swojego brata, który będący na granicy załamania przyglądał się temu wszystkiemu. Czarny uśmiechnął się lekko.
— Jasne.
Postacie NPC: Kwitnący Łoś, Turzycowe Kłącze, Tulipanowy Płatek
[przyznano 5%]
One tak szybko dorastają *ociera łzę* zaraz będą wnuki...
OdpowiedzUsuń