Dni mijały bardzo powoli. Do niedawna Nakrapiany Kwiat miała siły na wszystko, praktycznie codzienne spacery, bieganie po obozie i rozmowy ze wszystkimi. Jednak... wszystko w końcu zbliża się do swojego końca. Tak było i w jej przypadku. Oczywiście, miała jeszcze energię na wychodzenie raz na jakiś czas, czy opowiadanie kociętom i terminatorom historii, gdy przychodzili, ale... oprócz tego? Codziennie czuła się odrobinę gorzej. Wiedziała, że Gwiezdny Klan się zbliża. Wiedziała też, że inni wręcz oczekiwali, aż pewnego ranka zwyczajnie się nie obudzi. Cóż, taka kolej rzeczy.
Obudziła się rano, ziewając i przeciągając się w pustym legowisku starszyzny. Wyszła powoli na drżących łapach. Służyły jej już długo i Kropka wiedziała, że wiele nie może oczekiwać. Ani swojej sprawności, ani tym bardziej stabilności. Wyszła dosyć chwiejnym krokiem, aby wziąć ze stosu zwierzyny śniadanie. Przy okazji prawie się przewróciła. Nic dziwnego - w tym wieku na niczym nie można polegać. Westchnęła i wzięła wróbla. Położyła się pod ścianą obozu, powoli pozbywając się piór i przeżuwając mięso. Wiele zmieniło się w Klanie Nocy. Bardzo wiele kotów się zmieniło. Część umarła zbyt młodo, część po prostu zniknęła, kolejne pojawiły się. Nakrapiana już nawet nie liczyła. Ciężko było jej jednego dnia widzieć roześmiany pyszczek młodego kota, a następnego jego zimne, sztywne zwłoki. Zupełnie, jak za każdym razem, gdy tymi zwłokami miały być ciała jej własnych dzieci. To bolało. Nie ważne, czy znała kota, czy raczej nie rozmawiała - smutek to smutek. Wojownik, terminator, kociak - to wszystko przecież członkowie klanu, jej klanu, tego, który kochała i zawsze będzie kochać. Patrzyła na obóz, budzący się do życia i poczuła falę ciepła. Cieszyło ją, że klan ma się dobrze. Podobno Czarne Piórko ma niedługo mieć kocięta. Po raz drugi. Była szczęśliwa, że jej córce - nawet, jeśli adoptowanej - powodzi się w życiu. Nagle podeszła do niej Srebrny Pysk. Kotka, którą Nakrapiana traktowała jak dorosłą od dawna. Jednak wciąż starała się obdarzać ją matczyną miłością, która - niestety - tą prawdziwą nie była. Bowiem szara wojowniczka straciła matkę, jak była bardzo mała, taty zaś nienawidziła i został jej tylko Czarna Gwiazda, Złota Łuska i właśnie Nakrapiany Kwiat. Przykro jej było z takiego stanu rzeczy, ale... cóż poradzić?
- Witaj, Srebrny Pysku? Co cię do mnie sprowadza? - spytała starsza z delikatnym uśmiechem, choć jej oczy wyrażały bardzo mocne zmęczenie. Zbyt dużo wspomnień.
- Chciałam tylko trochę porozmawiać. - odparła wojowniczka. Była duża i z pewnością silna. To musiało świadczyć o krwi dzielonej z Czarną Gwiazdą. Oh, jakże ona jej go przypominała!
- O czymże to? - Nakrapiana poprawiła się w miejscu i nagle poczuła mocny, promieniujący ból w klatce piersiowej. Oczy rozszerzyły jej się ze strachu, zaczęła drżeć. Spróbowała wstać, jednak skutkowało to tylko przewróceniem się na bok. Oddychała ciężko, przestała się trząść. Popatrzyła prawie niewidzącymi oczami na lekko przestraszoną Srebrną i zamknęła je, aby obudzić się już bez bólu. Bez starości. W Gwiezdnym Klanie.
<Srebrna, możesz jakoś zareagować, idk>
atak serca, czy coś, tak btw
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.W Klanie Klifu
Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.W Klanie Nocy
Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.W Klanie Wilka
Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.W Owocowym Lesie
Po długim oczekiwaniu nowym zastępcą Owocowego Lasu została ogłoszona Sówka. Niestety jest to jedyne pozytywne wydarzenie jakie spotkało społeczność w ostatnim czasie. Jakiś czas po mianowaniu zwiadowczyni stała się rzecz potworna! Cały Owocowy Las obudził się bez śladu głównej medyczki, jej ucznia oraz dwójki rodzeństwa kocura. Zdruzgotana Świergot zgodziła się przejąć rolę medyka, a wybrani stróże – Orzeszek i Puma – są zobowiązani do pomocy jej na tym stanowisku.Daglezjowa Igła w razie spotkania uciekinkerów wydała rozkaz przegonienia ich z terytorium Owocowego Lasu. Nie wie jednak, że szamanka za jej plecami dyskretnie prosi zaufanych wojowników i zwiadowców, aby każdy ewentualny taki przypadek natychmiastowo zgłaszać do niej. Tylko do niej.
Obóz Owocniaków huczy natomiast od coraz bardziej wstrząsających teorii, co takiego mogło stać się z czwórką zaginionych kotów. Niektórzy już wróżą własnej społeczności upadek.
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.MIOTY
Mioty
Miot w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)
Miot w Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)
Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz