BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Żałoba jest ostatnio wszechobecna. Lawina śmierci zaczęła się od odejścia Jarząb, z czasem tylko przybierając na prędkości. W wymiarze ducha znalazła się niedługo później główna medyczka, Witka, tym samym przekazując rolę dbania o zdrowie społeczności Murmur i jej uczniowi Porankowi. Po tygodniach spokoju, kolejna osoba straciła życie, tym razem w drastyczny sposób. Podczas patrolu granicznego napotkano na spuszczonego psa, który od razu rzucił się w pogoń za grupą. Każdy członek zwiadu zdążył w porę wskoczyć na drzewa, jednak przez pośpiech Skrzyp poślizgnął się i spadł z wysokości, tym samym łamiąc sobie łapy. Wojownik nie miał szans w starciu ze szczękami agresora. Obecność kłusowników także boleśnie dała się we znaki, gdy jeden z nich postrzelił zastępczynię na oczach Daglezjowowej Igły. Sadzawka niestety nie wygrała ciężkiej walki o życie. Rozpaczona śmiercią przyjaciółki liderka wybuchła, najpierw wyżywając się medyczce, a później także na reszcie społeczności. Na samym końcu w szale oskarżyła Lśniącą Tęczę o zamach, dzięki Wszechmatce powstrzymana i z pozoru uspokojona przez Świergot. Wieści o nowym zastępcy nadal na razie nie słychać...

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Nocy?
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Nowe mutacje w zakładce "Cechy Specjalne i Mutacje"! | Zmiana pory roku już 22 września, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

31 lipca 2014

ZAĆMIONA ŁAPA

Autor grafiki: k1rko [Discord]
OGÓLNE
ZAĆMIONA ŁAPA
*Poprzednie imiona: Zaćmienie
Płeć: Kotka
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Klan Klifu
Ranga: Uczeń medyka

- - - -

Właściciel: k1rko [Discord]
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Zaćmienie, to kotka o ciekawym i jednocześnie wyjątkowym wyglądzie. Budowa kotki jest drobna i delikatna, ciało smukłe jednocześnie delikatnie umięśnione, nadając jej urokliwego wyglądu, podczas gdy jej ciało pokrywa futro średniej długości, będące idealne zarówno na porę zielonych liści jak i porę nagich drzew. Jedną z licznych cech wyglądu kotki są jej łapy, które są długie oraz silne, a ogon jeszcze dłuższy, który potrafi idealnie wykorzystywać do utrzymania równowagi na wysokościach. Najbardziej charakterystyczną rzeczą w kotce mimo wszystko nie jest jej budowa ciała, a jej umaszczenie, które przypomina dwa koty złączone w jedno. Lewa "połówka" kotki jest ruda, pokryta licznymi pręgami wzdłuż jej ciała, a prawa - czarna, przypominając nocne niebo. Oczy kotki są zaś żółte, przypominające dwie gwiazdki na niebie bądź księżyc - do którego nawiązuje jej imię. Ostatnią cechą jej wyglądu jest fakt, że kotka ma często zaplątane pnącza bluszczu w futro, których z nieznanego powodu nie chce wyciągać.
Cechy szczególne - Jedną z cech wyglądu kotki, dzięki któremu można ją łatwo rozpoznać jest jej ciekawe umaszczenie, przypominające kota przeciętego na pół. Najbardziej jest to widoczne na jej pysku.
Kolor sierści - Czarna calico z pręgowaniem klasycznym
Długość sierści - Półdługa
Kolor oczu - Żółte
Stałe skutki chorób - ///

CHARAKTER

Zaćmienie, to kotka o ciekawym charakterze. Na co dzień prezentuje się jako "ideał". Zawsze z uśmiechem na pysku, pełna energii, roześmiana. Większość kotów, które ją widzi w obozie postrzega ją jako lubianą i szanowaną. Jest ona bardzo uprzejma, zawsze znajduje czas, aby udzielić komuś pomocy lub zwyczajnie spędzić z nim czas, aby ten się lepiej poczuł. Na pierwszy rzut oka jej gesty są przepełnione serdecznością i szczerością, a koty często widzą ją jako przyjaciela. Zaćmienie jest również delikatną kotką, zawsze poruszającą się z gracją i elegancją, a jej słowa brzmią jak muzyka, której nie chce się przestać słuchać. Zaćmienie jest również bardzo skromna. Nigdy się nie przechwala, oraz zawsze stara się pomóc innym w doskonaleniu swoich umiejętności, co tylko dodaje tej wyjątkowej kotce uroku. Kotka nie przepada za byciem w centrum uwagi, oraz zawsze stara się podkreślać zasługi innych, aby Ci nie czuli się gorsi bądź zdemotywowani postępami kotki z Klanu Klifu. Jej przyjacielska natura, którą można wyczuć z drugiego końca obozu przyciąga koty jak ćmy światło, a jej pozytywne podejście do życia sprawia że z łatwością poznaje nowe koty. Zaćmienie zawsze potrafi znaleźć czas dla swoich przyjaciół lub tych w potrzebie, co czyni ją idealnym wsparciem. Optymizmu, entuzjazmu oraz radości w koteczce również nie brakuje, gdyż każdy w jej otoczeniu również zaczyna odczuwać szczęście, a uśmiech się wkrada na ich pysk zwyczajnie od przebywania blisko kotki. Mimo swojej energiczności, ta potrafi również zachować odpowiednie maniery w chwilach, gdy jest to potrzebne. Nie będzie się uśmiechać i śmiać podczas ceremonii - zamiast tego zachowa kamienny wyraz pyska, delikatnie kiwając głową jako oznakę szacunku. Oczywiście jak to na kota przystało, ciekawości jej nie brakuje. Nigdy nie wystarczy jej wiedza jaką już posiada, a ta zawsze będzie starała się nauczyć jak najwięcej. Zaćmienie jest również wyrozumiała i cierpliwa, nie raz pokazując obie z tych cech. Zawsze stara się zrozumieć cierpienie drugiego kota, lub dać mu tyle czasu ile potrzebuje na otworzenie się. Jednak koty, które zaszły jej za skórę spotka inny los. W takiej sytuacji charakter Zaćmienia zmienia się o 180 stopni, a uprzejma kotka z wiecznym uśmiechem na pysku całkowicie znika. Potrafi być wtedy arogancka, wścibska, oraz nie będzie się przejmować uczuciami innych. Gdy ktoś ją zrani ta będzie się mścić na danym kocie, nie zawsze to pokazując. Jej formy "zemsty" na początku będą ledwo co zauważalne, przykładowo przyniesienie najmniejszej zwierzyny ze stosu, lub odmawianie pomocy. Dopiero po czasie jej zemsta będzie się przemieniała w coś bardziej widocznego, mianowicie umyślne spowodowanie bólu kotu psychicznego i fizycznego, a z czasem i próby ataku. Oczywiście, gdy ktoś się ją o to zapyta, ta wszystkiemu zaprzeczy mieszając kotu w głowie. Zazdrość, to kolejna z negatywnych cech którą kotka posiada. Mimo, że często jej nie pokazuje od czasu do czasu można wyczuć w jej głosie nutkę sarkazmu bądź zazdrości, gdy jej towarzysz opowiada o swoich osiągnięciach. Zaćmienie potrafi być równie co uparta jak mściwa. Gdy kotka postawi na swoim, ciężko doprowadzić do zmiany jej zdania, nawet w tak drobnych kwestiach jak miejsce w którym koty spacerują. Jednak jedną z najbardziej szkodzących jej cech, jest jej impulsywność. Sprawia ona, że kotka podejmuje często nagłe decyzje, o których nie pomyśli co nie raz wpakuje ją w kłopoty, bądź przyczyni się do nie jednej tragedi w jej życiu. Jej reakcje bywają gwałtowne i nieprzewidywalne, a problem z okazywaniem szczerej empatii sprawiają, że ta staje się bezwzględna jeśli chodzi o cierpienie innych. W takich momentach kotka potrafi momentami być agresywna i kłamliwa, jedynie aby osiągnąć swój cel. Podczas kłótni kotka nie będzie ukrywała tego, że cierpienie innych sprawia jej przyjemność, a ona sama będzie wykorzystywała wszystkie znane jej słabości drugiego kota, aby go dobić pod względem psychicznym, a czasami i fizycznym. Egoizm kotki i deficyt w jej moralności nie raz przyczynia się do takich sytuacji, które nie mają aż tak przyjemnego zakończenia. Kotka będzie manipulować innymi bez skrupułów, a następnie wyprze się wszystkiego tłumacząc swoje zachowanie zwyczajnym nieporozumieniem. Kotka również nie dostrzega własnych błędów, przez co wyrzuty sumienia bardzo rzadko zawitają w głowie kotki, przez co ta momentami staje się niebezpieczeństwem dla kotów dookoła niej, gdyż ta nie widzi tego, że jej działania szkodzą innym. Mimo swojego codziennego uroczego charakteru, Zaćmienie jest definicją wilka w owczej skórze.

MORALNOŚĆ

Jak już było wspomniane w charakterze Zaćmienia, na co dzień prezentuje się jako ideał. Jest ona uczciwa, skromna, dobra, i zawsze gotowa pomagać tym, którzy tego najbardziej potrzebują. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że kieruje się ona zasadami sprawiedliwości o dobroci, co tylko może świadczyć o jej wysokich moralach. Jest postrzegana jako wzór do naśladowania przez wiele kotów, a koty widzą jako kogoś kto zawsze wybiera to co słuszne i sprawiedliwe. Uprzejmość kotki, która zapadła jej w nawyku świadczy o głębokim poczuciu moralności, a koty które spędzają czas w jej towarzystwie wierzą, że tak jest. Jednakże, gdy druga, ta bardziej ukryta strona jej charakteru zaczyna przemawiać, wszystkie jej morale zanikają. Kieruje się ona swoimi egoistycznymi pragnieniami i destrukcyjnymi zasadami. Nie liczy się ona wtedy z uczuciami innych co tylko świadczy o jej braku empatii. Kotka nigdy nie zapomni o wcześniej wyrządzonych jej krzywdach, nawet gdy stały się one przypadkiem. Będzie ona pragnęła zemsty za wszelką cenę, działając pod wpływem zazdrości, która zmieszana z jej impulsywnością i nagłym podejmowaniem decyzji przyczyni się do nie jednego wypadku w klanie. Fakt, że czerpie ona przyjemność z cierpienia innych oraz deficyt jaki posiada w jej moralach jest traktowany jako oliwa, którą ktoś dolewa do ognia. Zaćmienie nie waha się wykorzystywać słabości innych na swoją korzyść, a manipulacje i wymyślanie kłamstw na zawołanie opanowała można by wręcz powiedzieć, że do perfekcji. Zaćmienie jest niczym a jedną wielką zagadką, która na co dzień prezentuje się jako moralnie nieskazitelna kotka, jednak gdy sytuacja zaczyna jej się nie podobać, jej moralność zaczyna zanikać przyczyniając się do wielu "wypadków".

CIEKAWOSTKI

- Gdyby kotka nie miała pożywienia przez długi czas, ta by się nie wahała przed zjedzeniem innego kota. Martwy czy żywy, co za różnica?
- Zaćmienie wzięła powiedzenie “po trupach do celu” bardzo do serca, nie raz działając tak jak powyższe powiedzenie mówi.
- Jej charakter nie powstał w wyniku żadnej traumy, ona zwyczajnie taka się urodziła.
- Kotka ma bardzo często wplątane pnącza bluszczu w jej futro, którego nie chce wyciągać.
.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: ///
Słabe strony:  
- Kotka nie jest aż tak silna pod względem fizycznym, preferuje ona taktyki i strategie aby wygrać.
- Trudność w walce z kotem, który znajduje się wyżej od niej.
- Za wysokie ambicje, które nie raz jej zaszkodziły
Mocne strony:  
- Wymyślanie strategii i taktyk na zawołanie.
- Manipulacja innymi kotami oraz wymyślanie kłamstw i wymówek, aby nic jej nie zaszkodziło.
- Utrzymywanie równowagi na wysokich miejscach takie jak drzewa.

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Konewka - Zaćmienie nigdy nie miała okazji go poznać, bądź dowiedzieć się kim on był.
Matka - Bożodrzewny Kaprys - Kotka o średnim futrze, które jest białe jak śnieg. Oczy kotki są w jasnym odcieniu brązu, nadając im cudowny kolor.
Zielone Wzgórze - Cudowna kotka o krótkiej czarnej sierści z białym brzuszkiem, łapami oraz końcówką ogona. Oczy kotki są w kolorze intensywnej zieleni.
Rodzeństwo - Promyczek, Pełnia - Jest to umięśniony kocur o krótkiej białej sierści pokrywająca całe ciało kota. Oczy kocura są w odcieniach brązu., Księżyc - Kotka o cudownej srebrnej sierści pokrytej licznymi pręgami po całym ciele.
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

///

SZKOLENIE

Mentor - Liściaste Futro
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Zaćmienie urodziła się w miocie Zielonego Wzgórza i Bożodrzewnego Kaprysu, z innymi trzema kociakami - kocurkiem Promyczkiem, kocurkiem Pełnią, i kotką Księżycem. Miot urodził się za czasów panowania Srokoszowej Gwiazdy.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz