- Ciemna Mordko, Srebrna Gwiazda chciała się z tobą widzieć - mruknął duży, puchaty kocur, zaglądając do żłobka. Nie pojawiał się tu często. Mimo to, Drozd wiedział, że jest bardzo szanowany w klanie. Wydawał się niezwykle potężny, ale to może przez długą sierść. Kocięta zobaczyły już tylko blask jego szarych oczu, bo znikł, tak szybko, jak się pojawił. Karmicielka dźwignęła się na łapy. Pouczyła kocięta, by się nie oddalały, po czym prędko pognała do legowiska przywódczyni. Zapanowała cisza. Rodzeństwo popatrzyło na siebie ze zdziwieniem. Matka nie często je zostawiała. Drozd nie był zadowolony z sytuacji. Skulił się w brzegu legowiska, podkulając łapki. Siostry wręcz przeciwnie, wydawały się podekscytowane. Ciemna Mordka czasami tylko wychodziła z kociętami i oprowadzała je po obozie. Teraz nadarzyła się okazja, żeby samemu trochę pozwiedzać. Uradowana Sroka niczym błyskawica wyskoczyła na zewnątrz. Słoneczko dumnym krokiem ruszyła za nią.
- Mama kazała nam zostać - wydukał wystraszony Drozd.
- Nie bądź tchórzem! - parsknęła Kora i sama również wybiegła na zewnątrz. Brata zaskoczyło zachowanie sióstr. Wydawało mu się, że są bardziej posłuszne poleceniom matki.
Słowa Kory odbijały się echem w jego umyśle. Kocurek nie mógł tak tego zostawić! Z resztą, jeśli mama wróci, będzie na niego zła, że nie zainterweniował. Musi coś zrobić. Pośpiesznie opuścił legowisko. Nieco niepewnym krokiem wyszedł z nory. Było chłodno, zaczynała się Pora Opadających Liści, tak mówili na nią dorośli. Wszystko przybierało inne barwy. Zielone barwy przeistaczały się w pomarańczowe i czerwone. Nawet trzciny i krzewy otaczające obóz pożółkły. Kociak nie zdążył przyjrzeć się dokładniej, bo coś zaciągnęło go w bok. Słoneczko. Patrzyła poddenerwowana w jego błękitne oczy. Jej ogon drgał niespokojnie. Zaraz odwróciła się i wyjrzała z zaciekawieniem zza brzegu żłobka. Wskazała rodzeństwu, by szło za nią. Skierowali się tym razem za norę wojowników. Drozd szedł na końcu grupki, czuł się źle. Miał zatrzymać siostry i wrócić, ale nic z tego wyszło, bo nie miał w sobie tyle odwagi, żeby się postawić. Pozostało mu tylko posłusznie podążać za nimi.
Schowali się ponownie w wysokich trzcinach. Wszyscy przywarli do ziemi, starając się pozostać niezauważonym. Kremowy kocur zastanawiał się, dokąd zmierzają. W końcu, Słoneczko miewała różne pomysły.
Nagle coś z tyłu trzasnęło. Siostry odwróciły się gwałtownie. Patrzyły na niego, albo raczej to, co stało za nim. Drozd zadrżał.
- Co tu robicie? - usłyszał melodyjny głos, bez wątpienia należący do kotki. Przekręcił powoli łeb. Tuż za nim stała Mysi Nos. Nie znał jej dobrze, rzadko odwiedzała żłobek. Wiedział, że jest mentorką Jałowcowej Łapy. Miała ładną sierść, dłuższą na piersi i ogonie. Była wysoka, znacznie wyższa od Ciemnej Mordki. Drozd skulił się. W gardle młodego powstała narastająca gula. Zaczął mruczeć coś niewyraźnie, starając się wytłumaczyć sytuację. Żółte oczy wojowniczki zabłysły, gdy pochyliła się nad kocurkiem. Ku jego ogromnemu dziwieniu nie wyglądała na złą.
<Mysi Nos?>
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.W Klanie Klifu
Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.W Klanie Nocy
Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.W Klanie Wilka
Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.W Owocowym Lesie
Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz