— Hej. — przywitała się z kociakiem. Próbowała nawiązać z nim jakiś kontakt i może je wesprzeć. Co jak co, ale tak malutki kociak nie wywołał tej wojny. — Jak się nazywasz mały wojowniku?
< Gruszko? >
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.W Klanie Klifu
Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.W Klanie Nocy
Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.W Klanie Wilka
Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.W Owocowym Lesie
Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.MIOTY
09 marca 2020
Od Cyprysowej Szyszki CD. Gruszki
Wojna. Jak miała się nie bać, gdy należało to do jej największych koszmarów? Koszmarów, które widziała przed oczami zasypiając każdego dnia? Wciąż pamiętała to okropne bicie serca, gdy Lisia Gwiazda wymówił jej imię, z jej rodziny na wojnę nie zostali wybrani tylko Żmijowa Łapa i Nocona Łapa. Na szczęście. Wystarczył jej strach o rodzinę, która na tę wojnę wyruszała. Teraz było już po wojnie. Zabiła kota i w sumie to była z tego nawet zadowolona. To wcale nie było tak straszne jak się jej wydawało. Tym bardziej, że kot ten dziwnie pachniał ziołami i zadawał słabe ciosy. Cyprysowa Szyszka nie pomyślała, że jest to medyczka albo jej asystentka. Udowodniła tym ojcu, że się nadaje. Udowodniła, że jest silna i potrafi zrobić komuś krzywdę. Teraz nie mogła polować ani patrolować z powodu ran, które odniosła w czasie ataku. Na początku bardzo piekło i bolało, teraz niespecjalnie, choć wciąż czasem budziła się w nocy z powodu bólu. Po niektórych mogły zostać jej blizny. Na pewno jej to nie cieszyło. Oszpecona na całe życie. Na prawdę wystarczył jej ten okropny ślad na uchu. Oni porwali kociaki Klanu Nocy, a Klan Nocy ich. Ofiarami zostały kociaki Płaczącej porwane do obozu, nie wiedziała kiedy wrócą, a miała taka nadzieję na zostanie mentorem jednego z nich... No cóż, pewnie i tak była jeszcze za młoda, może uda jej się zostać kiedyś czyimś mentorem, gdy już będzie w odpowiednim wieku. Matka uprowadzonych kociąt odniosła zbyt wielkie rany przez co odeszła. Zmarł jeszcze Kozia Nóżka, Orzechowa Łupina, Martwy Cień i Żurawinowe Bagno. Żaden z tych kotów nie był jej bliski. Na szczęście. Nie wytrzymałaby straty kogoś z rodziny lub przyjaciół. Tego dnia opuściła legowisko medyków w celu krótkiego spaceru do żłóbka. Mogła zobaczyć kociaki, które zostały porwane. Podczas drogi strasznie bolała ją prawa tylna łapa, na którą kulała. Po wejściu do kociarni w oczy rzuciła jej się smukła, niebieska kotka z ciemniejszym pasem na grzbiecie i pręgami na głowie, łapach i ogonie. Spokojnie spała. Obok drzemał też niebiesko-biały pręgowany kocurek i czarno-biały kocur. Tylko jedno z kociąt nie spało. Och jakie ono miało piękne umaszczenie! Czekoladowe z bielą, przejaśnieniami i tym samym co miała wspomniana wcześniej kotka. Jego niebieskie oczy wpatrywały się w jakiś punkt widoczny tylko dla niego.
— Hej. — przywitała się z kociakiem. Próbowała nawiązać z nim jakiś kontakt i może je wesprzeć. Co jak co, ale tak malutki kociak nie wywołał tej wojny. — Jak się nazywasz mały wojowniku?
— Hej. — przywitała się z kociakiem. Próbowała nawiązać z nim jakiś kontakt i może je wesprzeć. Co jak co, ale tak malutki kociak nie wywołał tej wojny. — Jak się nazywasz mały wojowniku?
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz