Nie wierze, że ten prostak to zrobił! Nie mogłam już z nim wytrzymać, jak on mógł sobie pomyśleć, że jest mnie wart?! Nie dorasta mi do łap. Może co najwyżej wylizać mi końcówkę ogona, bo tylko do tego się nadaję. Co ja się będę oszukiwać?! Nie poznałam jeszcze osoby, która nie jest na tak niskim poziomie co ten nafaszerowany gównem debil. Widziałam wielu niedorozwiniętych pod kilkoma względami kocurów no ale on to wymyślił jakiś nowy rodzaj głupoty. Mam nadzieję, że nie doczekam się potomstwa z tą pomyłką. Nawet jeśli doczekam się młodych nie wiem co z nimi zrobić. Nie wrócę do ludzi, znowu zamkną mnie z tym zboczeńcem! Wiem też, że jeśli pójdę do innych mogą zacząć szukać moich właścicieli, zwłaszcza, że mam na szyi obroże. Tutaj w okolicy wszyscy się znają, tak mi się przynajmniej wydaję. Od pewnego kocura, który mieszkał kawałek dalej, dowiedziałam się, że w lesie mieszkają cztery klany zdziczałych kotów. Podobno polują na zwierzęta takie jak myszy, wróble i zaskrońce, które czasem widywałam w ogrodzie. Jednak nigdy bym zbliżyła się na taką bliską odległość. Te wszystkie leśne stwory są takie... nieprzewidywalne. Nawet gdybym była głodna, nie zjadłabym czegoś takiego, przecież to jeszcze chwile temu jeszcze żyło! Ten dziwny kot gadał też coś o jakiś Gwiezdnych i zmarłych wielkich kotach. Wspomniał o wojownikach, liderze i uczniach. Mieli oni dbać o dobre imię i całokształt klanu. Może nie jest to taki głupie? Nawet jeśli mnie przyjmą, szybko zauważą moje dość... skromne umiejętności jeśli chodzi o polowanie na wszelkie gryzonie czy te latające szczury. Może w tych całych "klanach" mogę się na coś przydać nawet jeśli nie umiem za wiele. Z tych przemyśleń wyrwał mnie smród samochodów, no tak, droga jest już za tamtą skarpą. Ziemia zadrżała pod moimi łapami, musiało przejechać coś większego, może uda mi się teraz przebiec na drugą stronę, tam zaczynają się podmokłe tereny, a za nimi jest las o którym wspominał kocur. Truchtem podbiegłam do drogi. Przed pyszczkiem przejechał mi rozpędzony samochód, śmierdzące powietrze uderzyła w moje nozdrza. Kiedy śmierdząca puszka na kółkach sobie pojechała szybko przebiegłam przed drogę. Wbiegłam za gąszcz paproci, a potem wskoczyłam na powalony pieniek, żeby nie musieć wchodzić do błota. Skacząc z gałęzi na gałąź zdążyłam już zauważyć, że nie jestem aż w takiej dobrej formie jak myślałam. Przynajmniej nie jestem tłusta jak ten zidiociały karzeł. Zeskoczyłam z niskiej gałęzi zgrabnie upadając na ziemie. Poczułam dziwny zapach, pachniało kotem, ale ten zapach był zmieszany z wonią drzew. Czyżby to jeden z tych dzikusów.
<Mała Łapa? Tak dla informacji, Casi będzie chamska ale i jednocześnie zaciekawiona klanami.>
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkęW Klanie Klifu
Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.W Klanie Nocy
doszło do ataku na książęta, podczas którego Sterletowa Łapa utracił jedną z kończyn. Od tamtej pory między samotnikami a Klanem Nocy, trwa zawzięta walka. Zgodnie z zeznaniami przesłuchiwanych kotów, atakujący ich klan samotnicy nie są zwykłymi włóczęgami, a zorganizowaną grupą, która za cel obrała sobie sam ród władców. Wojownicy dzień w dzień wyruszają na nieznane tereny, przeszukując je z nadzieją znalezienia wskazówek, które doprowadzą ich do swych przeciwników. Spieniona Gwiazda, która władzę objęła po swej niedawno zmarłej matce, pracuje ciężko każdego wschodu słońca, wraz z zastępczyniami analizując dostarczane im wieści z granicy.Niestety, w ostatnich spotkaniach uczestniczyć mogła jedynie jedna z jej zastępczyń - Mandarynkowe Pióro, która tymczasowo przejęła obowiązki po swej siostrze, aktualnie zajmującej się odchowaniem kociąt zrodzonych z sojuszu Klanu Nocy oraz Klanu Wilka.
W Klanie Wilka
Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.W Owocowym Lesie
Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz