BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

04 lutego 2020

Od Jesionka CD Aroniowego Podmuchu

To było dla niego coś niezwykłego. Słuchał z uwagą opowiadanej historii, a jego podziw do wujka rósł z każdą chwilą. Był dla niego bohaterem, kimś kto równa się Klanowi Gwiazd. Jego zachwyt rósł, a oczy lśniły. Gdy wspomniał o tym, że pomagała mu Porzeczkowa Łapa zdziwił się. Nie wiedział kim była ta osobniczka, ale jeśli wujek mówił o niej z taką dumą, to musiała również być bohaterką! Chciał zadać tyle pytań, ale zapytał o kilka najważniejszych dla niego aspektów, w tym kim była Porzeczkowa Łapa. Reakcja wojownika go zdziwiła. Już zauważył, że koty nie lubią gadać o kimś, kto odszedł do Klanu Gwiazd. W końcu jego tata nie chciał mówić nic o swojej mamie i miał podobną minę do Aronii. Postanowił wybadać sprawę tak, aby nie urazić kocura. Najlepszym informatorem, który wpadł mu do głowy była jego mama.
- Dziękuję wujku za opowieść. Teraz jak obiecałem, dam ci spokój - Pożegnał się, dostrzegając ulgę na pysku wielkiego wojownika. Wbiegł szybko do żłobka i wpadł od razu na mamę, zaczynając badać całą sprawę.
- Mamo? Kim jest Porzeczkowa Łapa?
Oblodzona Sadzawka spojrzała na kocię.
- Gdzie ty byłeś?
- U wujka Aronii. Opowiadał historie jak Klan Klifu na nas napadł.
Kotka pokiwała głową.
- Lepiej zapytaj o to Ognisty Krok. Jest mamą Aroniowego Podmuchu i najlepiej ci wszystko wyjaśni. Jest tam - Wskazała ogonem na kotkę wygrzewającą się w słońcu.
Jesionek nie czekał i kilkoma susami znalazł się obok starszej kocicy.
- Hej! - zawołał do niebieskiej szylkret calico.
- Witaj! Jesteś tym kociakiem Oblodzonej Sadzawki? - Nim zdążył odpowiedzieć ta kontynuowała dalej - Jestem Ognisty Krok, a ty?
- Ja... - Starał się przedstawić, ale kotka szybko mu przerwała.
- Co cie do mnie sprowadza?
- Chciałem zapytać o Porzeczkową Łapę.
Oczy kotki zrobiły się smutne. Wyglądała jakby była gdzieś daleko, wspominając dawne czasy. Miał nadzieję, że Ognisty Krok coś mu powie, bo naprawdę... jak można robić tajemnice z jednej kotki! Na dodatek, która była również odważna jak sam Aronia!
- To moja córka. Siostra Aroniowego Podmuchu. Niestety nie ma już jej z nami.
Chciał zapytać co się stało, ale widząc żałosną minę starszej powstrzymał się od komentarza.
- Była bohaterką. - wspomniał tylko.
Ognisty Krok uśmiechnęła się.
- Aronia ci o niej opowiedział?
Pokręcił łepkiem.
- Wspomniał tylko. Walczyli razem przeciwko Klifiakom!
- Och tak... pamiętam to.
Nie chcąc zasmucać starszej wojowniczki przez ciągnięcie tematu, pożegnał się z nią i wrócił do żłobka. Zastanawiał się długo nad tym co opowiedział mu wujek. Rozwiązał zagadkę Porzeczkowej Łapy. To była jego siostra. Nic dziwnego, że był smutny. On również by był gdyby jego rodzeństwo umarło. Przez liście dostrzegł jak Aronia wraca z polowania. Trzymał tłustą rybę, która rzucił niedbale na skład zwierzyny. Zaświtała mu pewna myśl. Skoro wujek był taki silny, pokonał Klan Klifu i dał popalić Lisiej Gwieździe, to czemu nie został przywódcą? Zapytał się o to mamy. Ta wybuchła śmiechem. Naburmuszył się. Czemu się z niego śmiała. Przecież to prawda! Wujek jest wielkim wojownikiem! Zasłużył na bycie liderem! Oblodzona szybko wyjaśniła mu, że Aronia to łgarz. Jesionek nie mógł w to uwierzyć. Wujek nigdy by nie kłamał w takich sprawach! Doszedł do wniosku, że koty są po prostu zazdrosne o to co osiągnął. Same chciałyby być na jego miejscu. Sam fakt, że miały gdzieś wojownika utwierdził go w tym. Wujek został niedoceniony przez zwykłą zawiść. Otrzepał się i pobiegł do Aronii z wyrazem oburzenia na pyszczku.
- Wujku! Powinieneś pokazać Klanowi Gwiazd, że jesteś godny bycia liderem. - tupnął łapką. - Jesteś najsilniejszym kotem, którego boją się nasi wrogowie. Ocaliłeś kocięta i dałeś popalić Lisiej Gwieździe! Należy ci się szacunek, a widzę, że nikt Ci się nawet nie kłania. Powinieneś coś z tym zrobić!

<Aroniowy Podmuchu? >
Posted by
.

1 komentarz:

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)