Moja siostra była fajna! Oczywiście nie tak świetna jak ja..ale nadal dobra. Rzuciła mi psotne spojrzenie, miała jakiś plan. Nasz braciszek jest strasznie strachliwy..wygląda jakby go przeżuł jakiś potwór a później wypluł. Mogliśmy się trochę pobawić. Skoczyłem zaraz do brata i przygniotłem go do ziemi. Zacząłem się z nim siłować. Szary kotek tylko miauczał niezadowolony i szarpał się. Rozpaczliwie wołał o pomoc. Nagle mama złapała mnie za kark i odciągnęła od szarego. Postawiła mnie obok siebie i przygniotła łapką tak bym nie uciekał.
- Słoneczne Kocię! Nie można tak atakować rodzeństwa! Widmowe Kocię...jest inne niż ty, nie możesz się na niego tak rzucać!- warknęła do mnie. Czułem, że nie chce powiedzieć iż ,,młody jest słaby". Mruknąłem tylko coś pod noskiem. Nagle usłyszałem śmiech, to Lisie Kocię perfidnie ze mnie szydziła. Zacząłem syczeć i wyrwałem się z uścisku mamy i pobiegłem do siostry uderzając ją łapką. Nie wysunąłem pazurków, wolałem pokazać jaki jestem litościwy. Kotka odskoczyła i miauknęła. Ruszyła na mnie galopem i przewróciła na grzbiet. Zaczęliśmy się kotłować i gryźć po łapkach. Walczyliśmy tak trochę aż w końcu oboje opadliśmy z sił.
- Pf...za słaba jesteś na mnie!- wysapałem. Kotka poruszyła wąsami.
- I kto to mówi, kot który dyszy jakby co najmniej biegł przez cały las!- zaśmiała się Lisie Kocię. Naburmuszyłem się i odwróciłem łepek. Nie lubiłem jej już! Była głupia! Wstałem i usiadłem obok mamy, która leżała na brzuchu wpatrując się w ścianę norki. Na jej grzbiecie leżał Widmowe Kocię z ciekawskim błyskiem w oku.
- Dobrze walczycie- mruknął do mnie- chciałbym tak umieć.
- Ależ umiesz! Masz krew wojowników!- wypaliłem nagle i wskoczyłem na grzbiet matki, która tylko poruszyła się lekko.
-I co z tego? Jestem nikim, tylko zwykłą kupą sierści- szepnął wręcz do siebie. Zrobiło mi się go żal, nie każdy może być tak wspaniały jak ja, to pewne! Jednak chciałem jakoś mu pomóc, to w końcu mój brat! I jest o wiele lepszy niż nasza głupia siostra co mnie wyzywa. Nagle na grzbiet matki wgramoliła się Lisie Kocię. Siadła między nami i uśmiechnęła się.
- No to co? Zaczynamy naukę Widmowego Kocięta?- zaśmiała się. Prychnąłem na nią i zepchnąłem ją z mamy. Później pokazałem jej język.
- Nie potrzebuje twojej pomocy! Jestem wspaniały i sam dam sobie radę go nauczyć.
Kotka wybuchła śmiechem i ponownie wskoczyła na grzbiet.
- Czyżbym obraziła twój majestat i teraz mnie nie lubisz? No coś ty, brat!- szturchnęła mnie łapką i uśmiechnęła się. No dobra, lubiłem ją.
- Może, a teraz, Widmowe Kocię, bracie mój jesteś gotowy na trening?- spytałem go z podniesionym łebkiem. Mały kotek skulił się i kiwnął łebkiem.
- Wspaniale! Skoro tak, to musimy nadać sobie imiona...ja będę... Słoneczną Gwiazdą! A ty możesz zostać moim zastępcą.
- To nie fair! Dlaczego ja mam być zastępcą- krzyczała Lisie Kocię.
- Ponieważ ja wymyśliłem trening Widmowego Kocięta!- zobaczyłam jak siostra posyła mi mordercze spojrzenie- no dobrze...też możesz być Lisią Gwiazdą.
<<Widmowe Kocię?>>
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.W Klanie Klifu
Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.W Klanie Nocy
Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.W Klanie Wilka
Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.W Owocowym Lesie
Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz