Tak, była w ciąży.
Tak, małe kluseczki w środku niej już mogły kopać w brzuch, nie zdając sobie sprawy, jak bardzo to było bolesne.
Ale Jelonka cierpiała.
Wiedziała, że wkrótce się urodzą. Ale nosić w sobie takie małe kuleczki to takie urocze! Takie ciekawe i... Świetne! Czuć ich ciche oddechy w nocy, słyszeć stuki ich małych serduszek podczas leżenia w żłobku wśród kociąt zastępczyni.
Medyk powiedział, że będzie ich troje i że już zaraz się urodzą. Jeden wschód słońca i wysuną się z ciepłego miejsca w brzuszku do okrutnego świata. W sumie, Jelonce było ich trochę szkoda. Sama wiedziała, że takie narodziny, które następują gwałtownie, nie były najlepszym momentem w życiu Miętowego Listka. Ale jak się zobaczy te kluseczki, te puchate stworzonka to od razu się aż chce śmiać od radości.
A więc, powróćmy do Jelonki.
Zwichnięta łapa czuła się, ponoć, dobrze. Trochę szczypała, ale to nie niszczyło radosnych uczuć przyszłej matki. Podczas kolejnego bandażowania pajęczyną kotka była cała uśmiechnięta. Widmowy Wilk pytająco się na nią spojrzał, jednak później domyślił się, o co chodzi liderce.
Jej uśmiech był przywołany rozmową ze Smutnym Śpiewem. Przychodził w ten dzień trochę wcześcniej, niż pozwano Jelonkę do legowiska medyka. Klonowa Łapa powiedział, że przywódczyni chce porozmawiać z szarakiem, co i nastąpiło - puszysty kocur siedział przed leżącą na boku liderką, czekając na początek rozmowy.
Zaczęła tak:
– Smutny Śpiewie, p-pewnie wiesz, że będziemy mieli... Kocięta. – zauważając jego wzrok na wielkim brzuchu zaśmiała się niczym dzwoneczek. – Trzy. B-Będzie ich trojga.
– Och, to świetnie! – kocur się uśmiechnął promiennie i szybko się położył, przybliżając mordkę do jej mordki. Dotknęli się noskami, polizali się nawzajem, tacy uśmiechnięci!
Gdy Jelenia Gwiazda wyszła, poczuła ostre ukłucie w brzuchu. Pewnie jeden z maluchów znowu kopnął swoimi łapkami, ale to nie było już taki bolesne. Mimo, iż poród tuż-tuż, to łapki nie dotknęły tak mocno wnętrze brzucha. Jelonka, ucieszona, pobiegła do żłobka i się położyła. Była już gotowa od dawna. Posłanie dla kociąt, zrobione z mchu i różnych traw, było bardzo mięciutkie i ciepłe.
***Wschód słońca później***
...
Gdy Jelenia Gwiazda wyszła, poczuła ostre ukłucie w brzuchu. Pewnie jeden z maluchów znowu kopnął swoimi łapkami, ale to nie było już taki bolesne. Mimo, iż poród tuż-tuż, to łapki nie dotknęły tak mocno wnętrze brzucha. Jelonka, ucieszona, pobiegła do żłobka i się położyła. Była już gotowa od dawna. Posłanie dla kociąt, zrobione z mchu i różnych traw, było bardzo mięciutkie i ciepłe.
***Wschód słońca później***
...
<Smutny Śpiewie?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz