BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Sprawa znikających kotów w klanie nadal oficjalnie nie została wyjaśniona. Zaginął jeden ze starszych, Tropiący Szlak, natomiast Piaszczysta Zamieć prawdopodobnie został napadnięty przez samotników. Chodzą plotki, że mogą być oni połączeni z niedawno wygnanym Czarną Łapą. Również główny medyk, przez niewyjaśnioną sprawę został oddalony od swoich obowiązków, większość spraw powierzając w łapy swojej uczennicy. Gdyby tego było mało, w tych napiętych czasach do obozu została przyprowadzona zdezorientowana i dość pokiereszowana pieszczoszka, a przynajmniej tak została przedstawiona klanowi. Czy jej pojawienie się w klanie, nie wzmocni już i tak od dawna panującego w nim napięcia?

W Klanie Klifu

Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.

W Klanie Nocy

Srocza Gwiazda wprowadza władzę dziedziczną, a także "rodzinę królewską". Po ciężkim porodzie córki i śmierci jednej z nowonarodzonych wnuczek, Srocza Gwiazda znika na całą noc, wracając dopiero następnego poranka, wraz z kontrowersyjnymi wieściami. Aby zabezpieczyć przyszłe kocięta przed podzieleniem losu Łabędź, ogłasza rolę Piastunki, a zaszczytu otrzymania tego miana dostępuje Kotewkowa Łapa, obecnie zwana Kotewkowym Powiewem. Podczas tego samego zebrania ogłasza także, że każdy kolejny lider Klanu Nocy będzie musiał pochodzić z jej rodu, przeprowadza ceremonię, podczas której ona i jej rodzina otrzymują krwisty symbol kwitnącej lilii wodnej na czole - znak władzy i odrodzenia.
Nie wszystkim jednak ta decyzja się spodobała, a to, jakie efekty to przyniesie, Klan Nocy może się dowiedzieć szybciej niż ktokolwiek by tego chciał.
Zaginęły dwie kotki - Cedrowa Rozwaga, a jakiś czas później Kaczy Krok. Patrole nadal często odwiedzają okolice, gdzie ostatnio były widziane, jednak bezskutecznie

W Klanie Wilka

klan znalazł się w wyjątkowo ciężkiej sytuacji niespodziewanie tracąc liderkę, Szakalą Gwiazdę. Jej śmierć pociągnęła za sobą również losy Gęsiego Wrzasku jak i kilku innych wojowników i uczniów Klanu Wilka, a jej zastępca, Błękitna Gwiazda, intensywnie stara się obmyślić nowa strategię działania i sposobu na odbudowanie świetności klanu. Niestety, nie wszyscy są zadowoleni z wyboru nowego zastępcy, którym została Wieczorna Mara.
Oskarżona o niedopełnienie swoich obowiązków i przyczynienie się do śmierci kociąt samego lidera, Wilczej Łapy i Cisowej Łapy, Kunia Norka stała się więzieniem własnego klanu.

W Owocowym Lesie

Zapanował chaos. Rozpoczął się wraz ze zniknęciem jednej z córek lidera, co poskutkowało jego nerwową reakcją i wyżywaniem się na swoich podwładnych. Sprawy jednak wymknęły się spod całkowitej kontroli dopiero w momencie, w którym… zniknął sam przywódca! Nikt nie wie co się stało ani gdzie aktualnie przebywa. Nie znaleziono żadnego tropu.
Sytuację pogarsza fakt, że obaj zastępcy zupełnie nie mogą się dogadać w kwestii tego, kto powinien teraz rządzić, spierając się ze sobą w niemal każdym aspekcie. Część Owocniaków twierdzi, że nowy lider powinien zostać wybrany poprzez głosowanie, inni stanowczo potępiają takie pomysły, zwracając uwagę na to, że taka procedura może dopiero nastąpić po bezdyskusyjnej rezygnacji poprzedniego lidera lub jego śmierci. Plotki na temat możliwej przyczyny jego zniknięcia z każdym dniem tylko przybierają na sile. Napiętą atmosferę można wręcz wyczuć w powietrzu.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)

Nowa zakładka z maściami została wzbogacona o kolejną już aktualizację! | Zmiana pory roku już 18 maja, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

26 grudnia 2016

Od Czarnego Piórka C.D Wilczej Duszy

Czarna kocica zaczęła mnie podtapiać. Pomimo tej szarpaniny ona ciągle mnie trzymała pod wodą. Nagle, ni stąd ni zowąd, coś odciągnęło wrogą samicę ode mnie. Wynurzyłam głowę i łapczywie zaczerpnęłam parę głębokich wdechów. Podpłynęłam do brzegu, rozglądając się. Z ciemnymi samotnikami właśnie walczyli Paskudny Upadek, Złota Łuska oraz Gepardzie Futro. Przeciwnicy widząc to, iż nie wygrają tego pojedynku, uciekli w hen daleko. Wyszłam z wody, strzepując pojedyncze krople z czarnego futra. Pręgowana kotka podbiegła do mnie.
- Nic ci nie jest? - zapytała troskliwie.
Pokręciłam przecząco głową. Niby oberwałam w paru miejscach, ale nie były to raczej jakieś poważne obrażenia. Podziękowałam patrolowi za pomoc i ruszyłam w stronę obozu. W zamiarze miałam upolowanie czegoś. Wytężyłam zmysł węchu. Po kilkunastu krokach do mojego nosa wdarł się zapach myszy. Poczłapałam w miarę cicho w jej stronę. Znajdowała się parę długości ogona ode mnie. Zrobiłam parę kroków do przodu, zbliżając się do mojej ofiary. Gryzoń rzucił się do ucieczki, lecz na próżno, gdyż przygniotłam go łapami. Parę bić serca później nie dawał już żadnych oznak życia. Chwyciłam zwierzę w pysk i powędrowałam do obozu.
   Odłożyłam zdobycz na stos, po czym rozejrzałam się. Większość kotów wyruszyła na polowanie. Nie ma powodów do zdziwienia - jest Pora Nowych Liści, co oznacza, że zwierząt jest coraz więcej, a co najlepsze nie są tak wychudzone jak w Porze Nagich Drzew. Pomyślałam, że dobrym pomysłem byłoby powiedzenie o całym zajściu Malinowej Gwieździe. Powinna wiedzieć o tym, iż na terenach jej klanu grasują agresywni samotnicy. Skierowałam więc swoje kroki do leżącego drzewa. Weszłam do dziury pod nim. Szara kotka powitała mnie z lekkim uśmiechem. Skinęłam głową w akcie szacunku.
- Malinowa Gwiazdo, chciałam cię tylko ostrzec przed dwoma samotnikami grasującymi na terenach Klanu Nocy. Zaatakowali mnie dzisiaj nad rzeką - była to kotka i kocur, oboje czarni. - powiedziałam spokojnie.
Na tą wiadomość liderka lekko spochmurniała. W jej oczach widniało również zdziwienie oraz niepewność.
- Rozumiem. Przekażę Płomiennej Prędze aby zadbał o bardziej szczegółowe patrole. Dziękuję ci za powiadomienie mnie o tym. - odparła, siadając.
Ponownie skinęłam głową, tym razem w znaku pożegnania. Wyszłam z legowiska liderki, kierując się do własnego. Wszedłszy do liściastej kotliny, położyłam się na kawałku mchu, pierw go dwa razy okrążając. Następnie ucięłam sobie drzemkę.
   Blask księżyca oświetlał mój pysk. Otworzyłam oczy. Większość wojowników była w trakcie spoczynku. Ja już wypoczęłam. Nie miałam zamiaru dalej spać. Wyszłam z legowiska. Od razu poczułam zimne dreszcze na grzbiecie. Noc była wyjątkowo chłodna. Ujrzałam na środku polany rudego kocura wpatrującego się w gwiazdy. Powoli zbliżyłam się do niego. On tylko westchnął.
- Czemu większość kotów wątpi w zdolności Malinowego Futer... Malinowej Gwiazdy? - szybko poprawił się.
- Weź pod uwagę to, że Malinowa Gwiazda jest pierwszą liderką Klanu Nocy. Pozostali przywódcy byli kocurami. Może o to chodzi? - odparłam z dozą niepewności.
- A co to ma za znaczenie? - podniósł swój ton głosu. - Kocur czy kotka - bez różnicy! - dodał lekko poddenerwowany.
Skuliłam uszy. Nie lubiłam czyjegoś krzyku - szczególnie najbliższych.
- Wiesz... Ja jednak uważam, że kocury mają lepszą reputację na stanowisku lidera. Z reguły samce są większe i silniejsze, co automatycznie wyprzedza samice. - odpowiedziałam.
Pomiędzy nami nastała cisza. Nie czułam już bliskości z Płomienną Pręgą. Dawniej było inaczej. Nie było tej jego "Malinki". Teraz skupiał się na niej. Nawet Nakrapianego Kwiatu nie odwiedza tak często jak kiedyś, ale ja sama lepsza nie jestem. Już dawno z nią nie rozmawiałam. Nie umiem. Może to we mnie jest jakiś problem? Może to ja temu wszystkiemu zawiniłam? Na prawdę nie mam pojęcia. Niestety nikt mi na te pytania raczej nie odpowie.
   Przedzierałam się przez kępki mchu. Drogę oświetlał mi blady księżyc przysłonięty częściowo czarnymi chmurami. Chciałam zapomnieć o problemach, dlatego całkowicie pochłonęłam się swojemu instynktowi łowieckiemu. Do mojego nosa dotarł zapach młodej nornicy. Skierowałam się w jej kierunku. Po kilkudziesięciu biciach serca ujrzałam jej norkę. Jak się okazało, była tam matka z młodymi. Zrobiłam parę kroków w przód. Następnie wsadziłam łapę w dziurę. Zahaczyłam pazurami o coś włochatego. Powtórzyłam to parę razy dla pewności. Na koniec wyjęłam kilka zdobyczy. Dwie, małe nornice były totalnie rozmemłane. No cóż, mówi się trudno. Zgarnęłam w pysk to co zostało i zakopałam. Poczłapałam dalej.
   Znalazłam się mniej więcej na granicy Klanu Nocy z Klanem Klifu. Z tego co mi wiadomo znajdowało się tu mnóstwo ptactwa. U nas na stosie zwierzyny raczej za często nie widywano tych stworzeń, więc ciekawą odmianą byłoby upolowanie paru z nich. Spojrzałam szybko w górę. Księżyc właśnie górował. Poczęłam węszyć. Postawiłam parę kroków. Wtem usłyszałam szelest liści. Rozejrzałam się nerwowo, po czym zatrzymałam. Kto to mógłby być? Czyżby patrol? Nagle ujrzałam przed sobą sylwetkę rudego kocura. Jego futro można było praktycznie uznać za czerwone.
- Kim jesteś? - powiedziałam szorstko.

<Pokrzywowe Serce?>

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz