Słodka Łapa z zapałem analizowała jej opowieści, wpatrując się w starą kotkę z podziwem, dlatego że, pomimo iż słabo uczestniczy w życiu klanowym, ze względu na członkostwo w Starszyźnie, to i tak jest na bieżąco z aktualnymi wydarzeniami.
- Powiadają nawet, że straciła parę żyć w obronie swoich pobratymców! – Dodała.
- Żwirowa Gwiazda!? Zginęła kilka razy w imię klanu? – Słodka z niedowierzaniem rzekła.
- Mhm, ale to tylko plotki. Nie można wierzyć we wszystko, o czym mówią koty! Liczy się jedynie rzetelne źródło informacji terminatorze. – Była Wojowniczka dumnie podniosła łeb. Starała się wychowywać innych jak najlepiej swoimi metodami, jednakże sama nie zdawała sobie sprawy, że jej aktualne życie właśnie składało się z plotek. – À propos twojej nowej koleżanki, która niedawno do nas dołączyła Słodka Łapo. Przyprowadź tutaj jeszcze raz ze sobą Jemiołę, to taka miła kotka! Chętnie poopowiadam wam jeszcze co nieco.
Jemioła? Hodowlana całkowicie nie wiedziała kim, była owa postać, która rzekomo niedawno zagościła w klanowych terenach. Fakt, ostatnio w legowisku pachniało nieco inaczej niż zwykle, ale to już czasami się zdarzało! Idealnym przykładem była Wronia Łapa. Jednakże… Czy naprawdę istniała możliwość, jako iż perska przeoczyłaby nową, a zarazem jedyną samiczkę!? Może i ostatnimi czasy pracowała intensywnie, czy to z Pstrągowym Pyskiem lub Żmijowym Językiem, wracając przeraźliwie późnymi godzinami, ale to… Ogarnął ją wstyd, ale nie zamierzała się do tego przyznać. Lubiła Rybcię i nie chciała, by ta uznała ją za myślącą o niebieskich migdałach.
- Oczywiście Rybi Ogonie… Oczywiście, że ją przyprowadzę! – Oznajmiła jej trochę niepewnie, ale poczuła znajomy napływ determinacji, jakby powierzono jej w końcu jakieś zadanie… Tylko najpierw wypadałoby się w ogóle zapoznać! Och, czyż to ekscytacja?
Słodka Łapa powędrowała wzdłuż kolcolistu aż, znalazła się przy wyjściu z legowiska Starszyzny. Podreptała trochę dalej i znalazła się przy stosie zwierzyny, lecz… Nie była sama! Nieopodal siedziała usadowiona na kruchej ziemi, całkiem pulchna, niebieska kotka.
- Ach, a więc to zapewne ty nazywasz się Jemioła! – Miauknęła samiczka z heterochromią. W jej oczach można było dojrzeć błysk ciekawości. Przybrała pozycję podobną do ustawienia Jemioły, po czym zaczęła się czyścić, muskając językiem futerko na łapce. Zmrużyła przy tym oczy, przez co ledwo można było dojrzeć jej różne od siebie tęczówki.
- Tak słodziutka, to ja! Maniu… To znaczy Jemioła! – Znowu ta sama wpadka, pręgowana obawiała się, co pomyślą sobie inni. Musi się bardziej pilnować. - Jestem tutaj od kilku dni, ale najbliżej jutro mam mianowanie, więc przebywam już w waszej miejscówce. Tak bardzo chciałam z Tobą porozmawiać, jednak chyba byłaś za bardzo zajęta, prawie w ogóle nie bywałaś w legowisku… - Trafiła w czuły punkt swojej rozmówczyni, ta jednak odpowiedziała jej niezręcznym uśmiechem i parsknięciem w stylu „Tak, właśnie”. Jednak chwilka. Słodziutka? Czy Jemioła znała jej imię? Słodka Łapa wydawała się tym nie przejmować, pewnie chodziło po prostu o coś przyjaznego.
- Więc to tak! – Wycedziła przez zęby, nie przerywając codziennej toalety, jednak w pewnej chwili zerwała się na równe nogi. – Powiedz! Skąd się wzięłaś! Co tutaj robisz!? Czy Maniusia to twoje poprzednie imię? O, nie czekaj! Nic nie mów! Nic, nic, sama zgadnę! Zapewne również pochodzisz od Dwunożnych, prawda? Pachniesz inaczej, bo wiesz, ja też miałam inne imię, zanim tutaj trafiłam. Niby jestem Słodką Łapą, ale wciąż bardziej podoba mnie się Lukrecja! Jednak nie chcę sprawić przykrości Żwirowej Gwieździe, to ona wymyśliła moje nowe imię, powinnam to uszanować, tak? – Czarna po raz kolejny popadła w swój okropny trans… Ciągnęła i ciągnęła jak katarynka, nawet pewnie nie wiedziała o czym. Wydawało się to nawet za dużo, jak dla zwykle gadatliwej i miłej Jemiołki.
- Haha, bo wiesz kochana, trochę tego dużo. – Imienniczka miłosnej roślinki zrobiła na twarzy banana, tak aby nie wprawić karłowatą w zakłopotanie, wystarczyło już, że ona w nim była.
- To nie szkodzi! Może chciałabyś wyrwać się po kryjomu na spacer? Opowiedziałabyś mi na spokojnie o wszystkim ze szczegółami, jestem bardzo ciekawa. Ponadto ja również mogę opowiedzieć ci co nieco o sobie, no bo wiesz, prawdopodobnie mamy dużo wspólnego. To jak? Będzie miło, zobaczysz, uwielbiam spacery przy zachodzie słońca! – Słodka Łapa zachowywała się jak całkiem inna osoba. Przynajmniej nie jak normalna wersja siebie, jej alter ego i chaotyczne zachowanie dało o sobie znać ze zdwojoną siłą. Może to dlatego, iż z całej siły szukała przez ten czas jakiejś koleżanki, a teraz jedna jest prawie pod jej nosem?
- Przyprowadziła cię tutaj Pstrągowy Pysk? Rybi Ogon mi mówiła. Wydaje się straszna, ale jest jednak miła, nieprawdaż? – Uczennica trochę ochłonęła.
<Jemioło (Owcza Łapo)?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz