BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

02 lipca 2019

Od Liliowej Sadzawki

Była wrakiem poprzedniej siebie. Wystarczyło, że delikatnie pociągnęła za skórę, by jej sierść wypadała wielkimi kępkami. Nie ruszało jej to. Już nie.
- Jak myślisz, kiedy skończę trening? - podekscytowany głos Żurawinowej Łapy wyrwał ją z rozmyślań. 
Liliowa Sadzawka machnęła ogonem, nie siląc się na uśmiech. Zawiodła go... i przy okazji siebie.
- Nie wiem, skarbie - mruknęła, spuszczając wzrok. - Jesteś świetny. Porozmawiam z Lisią Gwiazdą, on zdecyduje, kiedy zostaniesz wojownikiem... - urwała, nie widząc sensu, by kontynuować. - Ale rozumiem, że się niecierpliwisz. Zdaje się, że... twoje rodzeństwo już było mianowane, co nie?
- Siostry - uściślił kocur. - Sroczy Żar i Zimorodkowa Pieśń .
- Tak... w sensie... pewnie masz rację - Lilia oblizała spierzchnięte wargi. - Nie będziemy dzisiaj walczyć.
Nie miała na to siły. Na nic nie miała siły. Uniosła głowę i przez moment obserwowała sójkę, która czyściła pióra. 
- Upoluj ją - rzuciła do terminatora, który zdążył już przybrać pozycję łowiecką.  Żurawinowa Łapa podkradł się do ptaka, kryjąc swoje ciało między trawami.  Obserwowała jego ruchy i zazdrościła mu szerokiego uśmiechu na pyszczku. Wystarczyło kilka uderzeń serca, by podekscytowany kocur rzucił się do przodu. Sójka uniknęła pierwszego ciosu, jednak nie zdążyła poderwać się do lotu. Zamarła z szeroko rozłożonymi skrzydłami, gdy kocur zacisnął szczęki na jej gardle. Ptak upadł, z szeroko otwartymi, pustymi oczyma. Czy tak wyglądał Makowy Pazur i Wietrzna Łapa, gdy umierali? Liliowa Sadzawka zacisnęła zęby i odwróciła wzrok. Jej serce pulsowało boleśnie. Żurawinek wstał, strzepując pióra z wąsów.
- O czym myślisz?
"Nie twój interes" pomyślała wojowniczka i uniosła wyżej głowę, zmuszając się do beznamiętnego uśmiechu. Och, ile by dała, by jak Wschodząca Fala wylądować w kociarni na resztę życia! Żadnych problemów, bitw, tylko opieka nad jakimiś niewyrośniętymi kurduplami. Lilia podziwiała swoją mamę za tak odważny krok. Równocześnie sama wiedziała, że nigdy się na coś takiego nie zdecyduje. 
- O niczym ważnym - odpowiedziała uczniowi - wracaj do obozu. Zanieś piszczkę starszyźnie.
Żurawinowa Łapa uniósł na nią spojrzenie.
- A ty?
Znajdowali się blisko Wielkiego Drzewa. Córka Potokowej Gwiazdy zwróciła głowę w jego kierunku.
- J-ja... ja przyjdę później - wstała i ruszyła w kierunku miejsca zgromadzeń. Kocur wzruszył ramionami i również odszedł w swoją stronę. Lilia usiadła na ziemi i przymknęła oczy. Nie myślała o niczym konkretnym. A raczej o wszystkim. Zaniedbanym treningu Żurawinowej Łapy, nowym liderze Klanu Klifu, o tym, że chciała zabić medyczkę wrogiego klanu, i co o tym pomyślą Gwiezdni. A wreszcie o utracie tylu ważnych dla siebie kotów. A co jeżeli opuści ją również ta garstka, których wciąż kochała? Wierzbowe Serce, Jodła i Cyprys, Sokole Skrzydło, mama. Przyjaciele i rodzina. Jeżeli ona, Liliowa Sadzawka zostanie absolutnie sama? Zacisnęła zęby.
Nie przeżyjesz tego - usłyszała cichy głosik w swojej głowie. Usiłowała nie zwracać na niego uwagi, ale oczywiście stawał się coraz bardziej natarczywy. Wojowniczka gwałtownie uchyliła powieki, gdy doleciał do niej cichy szelest.

<Wiem, że gniot, ale może ktoś odpisze? Obojętnie kto, może być spoza KK>
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)