Jak na zwolnionym filmie Lilia ruszyła do przodu. Za nią na lekko drżących łapach podążył Okopcona Łapa, wymachując ogonem i powtarzając w kółko „przepraszam”. Skrzydełko dopiero teraz zorientował się, co właśnie podziwiał. Wstał ostrożnie z niepokojem w oczach, wpatrując się w brata i kuzynki. Lilia jednak tego nie zauważyła. Myśl, że coś mogłoby się stać jej ukochanej siostrzyczce była nie do zniesienia.
- Lilia? – Pszczółka uniosła na nią lekko otumaniony wzrok.
Była cała, a przynajmniej tak zdawało się młodszej szylkretce. Przytuliła bok do boku siostry, mrucząc uspokajająco. Okopcona Łapa pognał do medyczki. Zielonooka odprowadziła go wzrokiem, po czym zajęła się wylizywaniem siostry.
- Mógłbyś iść po naszą mamę? – spytała niepewnie Skrzydlatego. Ten kiwnął głową i odbiegł, w poszukiwaniu Wschodzącej Fali.
Oprócz niewielkiej ranki na klatce piersiowej Pszczółka wydawała się cała i zdrowa. Lilia uparcie zlizywała z jej futerka krople krwi. Starsza powoli wychodziła z szoku. Przewróciła się na bok, usiłując wstać. Powstrzymała ją przed tym Lilia, delikatnie, aczkolwiek stanowczo popychając siostrę na trawę.
- Lilia daj spokój- parsknęła Pszczółka. – Przecież nic takiego się nie stało!
- Leż – upomniała ją siostra. – Nielot poleciał po mamę, a Kopeć po medyczkę… to znaczy nie chciałam powiedzieć Nielot! Tylko Skrzydełko! Zresztą… nieważne.
Umilkła wyraźnie zapeszona własną wypowiedzią. Na szczęście dla niej, w tym momencie wrócił Kopeć z Różanym Kwiatem i Skrzydełko z mamą.
***
Lilia miała rację, Pszczółka odniosła tylko niewielkie obrażenia i już po dwóch wschodach słońca spędzonych w legowisku medyczki wróciła do żłobka.
***
Dla każdego urodzonego w klanie kociaka nadchodzi ten niesamowity dzień. Lilia, Pszczółka i Mak opuścili żłobek, by zamieszkać w legowisku wojowników. Po mianowaniu obie siostry zasiadły w kącie, by omówić to niezwykłe wydarzenie. Przegadały całą noc, tak że rano ciężko było im wstać na trening.
- Fajnie, że już jesteśmy uczennicami co? – wróciła do tematu Pszczółka, unosząc się znad swojego legowiska.
Lilia kiwnęła głową. Dopiero wtedy zauważyła, jak bardzo się różniły. Były praktycznie nierozłączne, a jednak… inne. Pszczółka już od dawna wyczekiwała mianowania. Potrafiła godzinami siedzieć pod legowiskiem taty i wsłuchiwać się w ciszę, w nadziei, że powie coś o mentorach dla nowych uczniów Klanu Klifu. Lilia dostała Wierzbowe Serce i była z tego niesamowicie wręcz zadowolona. Najukochańsza ciocia (poza Żądlącym Językiem), siostra tatusia i dawna mentorka mamusi. Jeżeli będzie uważnie wykonywać jej polecenia, to wkrótce z całą pewnością stanie się wojowniczką! Z zamyślenia wyrwał ją głos Pszczółki.
- Idziesz, czy masz zamiar opuścić pierwsze szkolenie?
- Nie! Oczywiście, że nie! – zapowietrzyła się szylkretka, dołączając do rodzeństwa. – Tylko co jeśli…
- Jeśli co? – zapytała Pszczółka.
Mak ruszył już do przodu. Zostały same.
- Jeżeli nie podołam szkoleniu? Jeśli tata zdecyduje, że jestem balastem dla klanu? Że jestem kompletną fajtłapą i nie nadaję się na wojowniczkę? Nigdy nie chciałabym się stać balastem dla klanu Pszczółko. Nigdy.
<Pszczółeczko^^? Sorry, że tak długo nie odpisywałam>
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.W Klanie Klifu
Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.W Klanie Nocy
Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.W Klanie Wilka
Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.W Owocowym Lesie
Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.MIOTY
Mioty
Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)
Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)
Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz