BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja eventu Secret Santa! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 15 grudnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

15 marca 2018

Od Milczącej Gwiazdy C.D Pierzastej Gwiazdy

AKCJA DZIEJE SIĘ PODCZAS PORY OPADAJĄCYCH LIŚCI
 
"Rozmowę trzeba było dobrze rozegrać, bo inaczej Pierzasta Gwiazda poszczuje mnie i mojego zastępcę swoimi wojownikami." — zamruczała w myślach niebieska kocica, schludnie owijając swój wątły ogon wokół przednich łap. Ugniatała pazurkami mech pod swoimi łapkami, bacznie lustrując przeszywającym spojrzeniem leże liderki Klanu Nocy. W powietrzu unosił się charakterystyczny dla Nocnych zapach i smród ryb, na który Milcząca Gwiazda niezauważalnie zmarszczyła nosek. Legowisko Pierzastej Gwiazdy znajdowało się w pniu, dokładniej w jego wgłębieniu, w dodatku, żeby było stabilniej, wsparte było kamieniami. Jeszcze raz rozejrzała się po wnętrzu i zaczęła:
—  Pierzasta Gwiazdo, chciałabym cię poprosić o to, abyś nie zawierała ani nie proponowała pomocy Klanowi Burzy. — powiedziała spokojne, starając się rozluźnić.
Czarnobiała kocica zmrużyła swe żółte ślepia w szparki, a lekko zaokrąglona końcówka jej ogona zadrgała niepokojąco. Myślała, że to propozycja sojuszu, a Milcząca Gwiazda nic nie powiedziała na temat Klanu Wilka. Jagodowe Futro ukazał bukiet śnieżnobiałych kłów. Wpił pazury w glebę i syknął wrogo:
— Kim jesteśmy, żebyś nam rozkazywała, Milcząca Gwiazdo? — wyglądał, jakby chciał rzucić się na przywódczynię i pointa, który jej towarzyszył.
Natomiast Borsuczy Goniec siedział niczym kamienny posąg, ale Milcząca Gwiazda znała go zbyt dobrze. Stresował się, ponieważ wiedział, że będą musieli sobie wywalczyć drogę do wyjścia. Nie zabrał głosu, tylko zlustrował spojrzeniem Jagodowe Futro, gotów na samoobronę.
— Jagodowe Futro — zaczęła Pierzasta Gwiazda, uciszając swojego agresywnego zastępcę. — Wątpię, żeby Milcząca Gwiazda skończyła i jestem gotowa wysłuchać do końca jej propozycji.
Niebieskawa kocica z wdzięcznością skinęła jej niewielkim łebkiem, natomiast szczupły kocur niewyraźnie prychnął i wlepił spojrzenie w Borsuczego Gońca. Błękitnooki point odwrócił łeb w prawo, jakby nie mając ochoty na walkę na spojrzenia. Natomiast Milcząca Gwiazda kontynuowała:
— Proponuję również pomoc. Niekoniecznie w walkach, ale myślę, że rozumiesz o co mi chodzi.
Pierzasta Gwiazda oblizała kształtny pyszczek, a potem wlepiła w liderkę Klanu Wilka przeszywające spojrzenie swych żółtych ślepi. Wyglądała, jakby zastanawiała się nad swoim położeniem i nagle coś niepokojącego błysnęło w jej oczach. Zachmurzyła się natychmiastowo, po czym szepnęła coś do drżącego ucha swojego zastępcy. Jagodowe Futro niechętnie skinął jej łbem.
— Czego Klan Nocy może oczekiwać od Klanu Wilka? — odparła, nie zdradzając żadnych emocji.
Tym razem, za pozwoleniem Milczącej Gwiazdy, zabrał głos Borsuczy Goniec. Wypiął dumnie klatkę piersiową i uniósł ku górze podbródek. Wyglądał bardzo majestatycznie, a niebieskawa kocica poczuła wszechogarniającą ją dumę. Będzie z niego dobry lider.
— Od Klanu Wilka również możecie oczekiwać pomocy i zwracać się do niego, kiedy będziecie w potrzebie. Zawsze wyciągniemy do was łapę — spróbował jakoś rozluźnić atmosferę, aczkolwiek widząc kamienne pyski liderki i jej zastępcy, zachmurzył się.
Pierzasta Gwiazda ponownie oddała się rozmyślaniom, tak samo jak jej zastępca. Milczenie trwało wiele uderzeń serca, a następnie czarnobiała kocica zawyrokowała:
— Sojusz został przyjęty — miauknęła. — Jagodowe Futro i moi wojownicy odprowadzą was do granicy.

- - -
 
Wracali powoli, spacerkiem, jakby nie śpiesząc się i ciesząc jesiennymi promykami słońca. Same słońce nieśmiało spoglądało na koty zza gałęzi, na których trzymały się już ostatnie listki. Borsuczy Goniec zwrócił pyszczek ku słońcu i mruczał z radością, natomiast Milcząca Gwiazda szła blisko niego, że ich boki się dotykały. Cieszyła się z tej bliskości, tej chwili szczęścia.
Nagle do jej uszu dotarł głos zastępcy.
 
 
<< Borsuczy Gońco? >>

Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)