***
Mogła pójść do legowiska przywódcy, to znaczy pewnie nie mogła, ale chciała. Ruszyła w kierunku jaskini i dotknęła łapkami dwóch stalaktytów wiszących z góry, wślizgnęła się do środka. Jaskinia była przestrzenna, mogłoby tutaj rozmawiać kilka kotów. Posłanie nie było tak miękkie i ciepłe jak w żłobku, ale można z nim było wytrzymać. Usłyszała kroki. Nie! Nie mogą mnie tu zobaczyć w legowisku Grzybowej Gwiazdy. Przycisnęła się do ściany jaskini, uważnie nasłuchując. Kroki skręciły i nie weszły do legowiska. Listek wystawiła główkę na zewnątrz, rozejrzała się i pospiesznie wyturlała z jaskini. Wolała już sobie w spokoju pójść do żłobka. Napotkała przy wejściu kotkę. Małą, drobną kotkę. Miała krótkie szaro-białe pręgowane futerko i pomarańczowe oczy. Do tego jej przednie łapy były…krótsze? Co jej się stało? – Pomyślała Listek. Podeszła do niej nieśmiało. Może mogłybyśmy się zaprzyjaźnić?
- Cześć, jestem Listek, niedawno się urodziłam. – Pisnęła cichutko.
- Cześć, ja jestem Skoczek. – Miauknęła kotka przyjaźnie. – Jesteś jednym z kociaków Aksamitnej Chmurki, mam rację?
- Tak. – Miauknęła nieśmiało. – A kto jest twoją mamą i twoim tatą?
- Moim tatą jest Niedźwiedzi Pazur.
- A mamą?
- Moja mama zmarła przy porodzie.
- To przykre. – Miauknęła zasmucona Listek. Może nie powinna była się o to pytać? Mogła sprawić przykrość nowej przyjaciółce. Choć nie do końca jeszcze wiedziała, czy są przyjaciółkami. Ale miała nadzieję, że Skoczek ją lubi. Nadal nie wiedziała, co się stało z jej łapami, a ciekawość gnębiła ją pod futrem.
- Co Ci się stało z przednimi łapkami? – Miauknęła w końcu.
< Skoczek? >
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz