Autor grafiki: fryzia
Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kotka
Orientacja: Homoromantyczna i aseksualna
OGÓLNEGAŁĄZKA
Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kotka
Orientacja: Homoromantyczna i aseksualna
Przynależność: Pieszczochy > Samotnicy
Ranga: Samotniczka
- - - -
Właściciel: fryzia
APARYCJA
Ranga: Samotniczka
- - - -
Właściciel: fryzia
CHARAKTERYSTYKA
APARYCJA
Opis ogólny - Imię kotki nawiązuje do jej wyglądu – Gałązka jest chuda i długa. Ma smukłe ciało, długie łapy i wychudzoną sylwetkę. Jej futro jest czekoladowe, pokryte rozetkami i uzupełnione bielą, która widoczna jest na dwóch przednich łapach, końcówce ogona, brzuszku, częściowo na piersi oraz na pyszczku. Sierść jest krótka, choć ogon bywa często nastroszony. Oczy kotki przypominają świeżo skoszoną trawę – są intensywnie zielone. Charakterystyczne dla niej są zawsze cofnięte lub opuszczone uszy. Widać jej żebra, a wzrok ma smutny, niczym zbity szczeniak. Jej futro ozdabiają pomarańczowe liście, a na uchu nosi pajęczynę.
Cechy szczególne - Zwykle położone po sobie uszy, widoczne żebra, smutne oczka, pajęczyna na lewym uchu
Kolor sierści - Czekoladowa pręgowana rozetkowo z bielą
Długość sierści - Krótka
Kolor oczu - Zielone
Problemy zdrowotne - Brak
CHARAKTER
Gałązka jest delikatna niczym skrzydło motyla – łatwo ją zranić, choć nie pokazuje tego po sobie. Nie ufa obcym, jest bardzo ostrożna i długo zastanawia się nad każdym swoim krokiem. Obce koty, a nawet przedmioty, omija szerokim łukiem i potrafi to trwać miesiącami. Lęka się każdej zmiany w swoim otoczeniu – wszystko musi mieć ułożone perfekcyjnie i niezmiennie, inaczej czuje się nieswojo. Nie jest otwarta na inne opinie czy spojrzenia na świat i nie potrafi dogadać się z kimś, kto ma zupełnie odmienne poglądy. Gdy jednak się otworzy, okazuje się kotką dość zaborczą i upartą, ale jednocześnie bardzo troskliwą. Dba nawet o najmniejszą roślinę w swoim otoczeniu. Jej ruchy są delikatne i starannie zaplanowane z wyprzedzeniem. Obawia się nagłych sytuacji oraz zmian w ustalonym porządku. Nawet przesunięcie planu o godzinę sprawia, że musi wszystko poukładać od nowa. Jest kotką żyjącą w ciągłym napięciu i rzadko bywa w pełni rozluźniona.
MORALNOŚĆ
Nie wierzy ani w Klan Gwiazd ani w Mroczną Puszczę, ponieważ jej rodzice również nie byli wierzący. Mimo to uważa, że po śmierci dusze kotów trafiają w jakieś miejsce, skąd mogą obserwować żywych, a czasem nawet odwiedzać ich w świecie materialnym. Boi się walk i unika ich – nie toleruje nawet zabawy polegającej na udawanym ataku. Jest przekonana, że każde życie jest ważne i zasługuje na ochronę. Po złapaniu zwierzyny czy zerwaniu ziela zawsze dziękuje za jego istnienie.
CIEKAWOSTKI
⸰ Nie jest rasowym bengalem, ale posiada domieszkę rasowej krwi po ojcu.
⸰ Gdyby znała drogę, wróciłaby do swojego domu, niestety nie wie, dokąd iść.
⸰ Lubi kopać dziury i woli żyć w tunelach.
⸰ Często przesiaduje na drzewach, szczególnie jesienią – tylko wtedy można zobaczyć ją w miarę zrelaksowaną.
⸰ Nie potrafi polować, dlatego żywi się głównie padliną lub osłabioną zwierzyną, która sama wpada jej w łapy.
⸰ Z powodu ciągłego stresu nie zawsze jest wyspana.
⸰ Dość często doświadcza ataków paniki, które pojawiają się, gdy granica jej stresu zostaje przekroczona, nawet przez drobną błahostkę.
⸰ Choć przemierzała tereny Owocowego Lasu, nie ma pojęcia o istnieniu klanów, a zapach wielu kotów jedynie ją przeraził.
⸰ Została wyrzucona na śmietnisko znajdujące się na terenach Owocowego Lasu.
⸰ Marzy o posiadaniu kociąt, ale uważa, że nie nadaje się na matkę.
⸰ Przez ciągłe chodzenie w skulonej pozycji wydaje się znacznie mniejsza, niż jest w rzeczywistości.
⸰ Voice claim > Susannah Joffe – Die Your Daughter (Official Audio)
UMIEJĘTNOŚCI
Poziom medyczny: IV
Poziom wojownika: ///
Słabe strony: Sprawność fizyczna (Gałązka należy do tych istot, które nigdy nie błyszczałyby na lekcjach wychowania fizycznego. Wszystko, co wiąże się z aktywnością fizyczną — szybkością, zwinnością czy siłą — nie jest jej mocną stroną)
Walka (kotce trudno jest kogokolwiek zaatakować, ponieważ ma bardzo słabe pazury. Nie potrafi ani unikać, ani atakować, nawet instynktownie. Jedyne, co robi w sytuacji zagrożenia, to kuli się lub ucieka)
Nabieranie masy (ma problemy z przybieraniem na wadze — wygląda tak, jakby jadła raz dziennie lub wcale. Ma widoczne kości i często musi odpoczywać, by odzyskać siły)
Walka (kotce trudno jest kogokolwiek zaatakować, ponieważ ma bardzo słabe pazury. Nie potrafi ani unikać, ani atakować, nawet instynktownie. Jedyne, co robi w sytuacji zagrożenia, to kuli się lub ucieka)
Nabieranie masy (ma problemy z przybieraniem na wadze — wygląda tak, jakby jadła raz dziennie lub wcale. Ma widoczne kości i często musi odpoczywać, by odzyskać siły)
Mocne strony: Ostrożność (jest bardzo ostrożna, dzięki czemu szybko dostrzega możliwe zagrożenia. Nie pcha się w niebezpieczne sytuacje i nie wykazuje kociej ciekawości typowej dla innych. Dzięki temu można czuć się przy niej stosunkowo bezpiecznie)
Planowanie (planuje każdy, nawet najmniejszy krok — swój i cudzy. Czasami przygotowuje kilka punktów i alternatywnych scenariuszy. Dzięki temu zawsze wie, jak wyjść z trudnej sytuacji bez walki i bez ran)
Delikatność (ma niezwykle delikatny dotyk — tak subtelny, że jest ledwo wyczuwalny. Bez problemu może dotykać ran lub roślin, nie powodując żadnych szkód. Stąpa tak lekko, że niemal nie pozostawia śladów)
Planowanie (planuje każdy, nawet najmniejszy krok — swój i cudzy. Czasami przygotowuje kilka punktów i alternatywnych scenariuszy. Dzięki temu zawsze wie, jak wyjść z trudnej sytuacji bez walki i bez ran)
Delikatność (ma niezwykle delikatny dotyk — tak subtelny, że jest ledwo wyczuwalny. Bez problemu może dotykać ran lub roślin, nie powodując żadnych szkód. Stąpa tak lekko, że niemal nie pozostawia śladów)
RELACJE
RODZINA
Ojciec - Książe (Gałązka pamięta swojego ojca jako kochającego i opiekuńczego kocura. Tęskni za nim każdego dnia i często powtarza jego metody pielęgnacji futra, chcąc zachować cząstkę jego obecności)
Matka - Niezapominajka (z wielką miłością wspomina swoją matkę — jej ciepły dotyk, głos i opowiadane historie. To właśnie od niej nauczyła się wszystkiego o ziołach i o tym, jak należy je sadzić i pielęgnować)
Rodzeństwo - ///
Partner - ///
Potomstwo - ///
INNE
Kokardka (srebrnoruda koteczka z sąsiedztwa, rasy devon rex. Obie były najlepszymi przyjaciółkami, a przez chwilę może nawet czymś więcej. Niestety, Kokardka wyprowadziła się, gdy obie kotki skończyły dwa lata)Beza (starsza suczka rasy maltańczyk, która mieszkała w tym samym domu co Kokardka. Choć nie mówiła po kociemu, ona i Gałązka często wspólnie oglądały kwiaty, a Beza z uwagą słuchała historii młodszej kotki. Niestety, odeszła, zanim Gałązka skończyła rok)
SZKOLENIE
Mentor - Niezapominajka
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA
Gałązka urodziła się jako jedyne dziecko ze związku Niezapominajki i Księcia. Jej matka była dachowcem, mieszkającym u starszej kobiety, która miała piękny ogród pełen kwiatów, warzyw i owoców. Książę natomiast był rasowym bengalem — niezbyt zainteresowanym kotkami swojej rasy. Niezapominajka zaimponowała mu swoją muskularną sylwetką i charyzmą. Gałązka przyszła na świat na poddaszu małej szopy na narzędzia. Było tam bezpiecznie, ciepło i spokojnie — otoczona sianem oraz workami pełnymi ziemi, rosła w poczuciu bezpieczeństwa. Matka od najmłodszych lat uczyła ją o ziołach: do czego służą, jak je sadzić i pielęgnować. Gdy tylko Gałązka nauczyła się chodzić i stała się bardziej samodzielna, Niezapominajka zapoznała ją z właścicielką szopy — starszą kobietą. Babcia z radością przyjęła nowego kota pod swój dach, choć Gałązka zaglądała do jej domu tylko od czasu do czasu. Wkrótce kotka zaprzyjaźniła się z Kokardką — rówieśniczką z sąsiedztwa, srebrnorudą kotką rasy devon rex. Była spokojna, delikatna i bardzo dbała o swoje futerko. Obie szybko stały się najlepszymi przyjaciółkami, a przez chwilę może nawet czymś więcej. Gałązka, mająca trudności z nawiązywaniem relacji, nie chciała zbliżać się do innych kociaków z okolicy, lecz przyjaźń z Bezą — starszym maltańczykiem, mieszkającym w tym samym domu, co Kokardka — przychodziła jej z łatwością. Choć Beza nie mówiła po kociemu, często spędzały razem czas, oglądając kwiaty. Niestety, suczka odeszła, zanim Gałązka skończyła rok, co głęboko zapadło kotce w pamięć. W wieku nastoletnim przyszły także pierwsze uczucia romantyczne. Gałązka podzieliła się nimi z Kokardką, a obie postanowiły spróbować być razem. Związek jednak nie trwał długo — szybko się rozpadł, choć uczucie i wspomnienia pozostały. Gdy kotki skończyły dwa lata, Kokardka wraz z rodziną wyprowadziła się do innego miasta. Od tamtej pory Gałązka została zupełnie sama. Czas spędzała głównie z rodzicami — ucząc się od matki ziół i zasad życia, a od ojca słuchając opowieści o wystawach i specjalnych szamponach do pielęgnacji futra. Matka natomiast uczyła ją, jak dbać o ogród i o samą siebie. Wszystko wydawało się spokojne i idealne — Gałązka chciałaby, żeby ten czas trwał wiecznie. Niestety, nic nie trwa wiecznie. Starsza kobieta, która się nimi opiekowała, zachorowała i musiała trafić do szpitala. Koty zostały więc oddane pod opiekę obcych ludzi. Nowi opiekunowie nie byli jednak zadowoleni z ich obecności — koty denerwowały młodego psa, a same nie chciały być głaskane przez dzieci. Pewnego dnia, gdy Gałązka odpowiedziała pazurami na zaczepkę jednego z dzieci, dorośli uznali, że jest chora z powodu swojej chudej postury i mogą zarazić się od niej. Złapali ją więc do transportera i wywieźli daleko — aż na śmietnisko. Pozostawiona sama sobie, Gałązka długo nie wychodziła z transportera. Dopiero głód zmusił ją do działania. Nigdy wcześniej nie polowała — zawsze była karmiona mięsem na czystym talerzyku. Kiedy po raz pierwszy udało jej się znaleźć świeżo upolowaną mysz, szybko ją pochłonęła. Wtedy jednak wyczuła w powietrzu obcy zapach — kilka innych kotów. Z przerażeniem wróciła do transportera, lecz ku swojemu przerażeniu zobaczyła, że para szopów już go zajęła. Uciekła więc w stronę Drogi Grzmotów. Pod osłoną nocy przebiegła na drugą stronę, tam, gdzie nie czuła już zapachu innych. Bycie samej okazało się jednak bardzo trudne. Z początku żywiła się padliną lub zwierzętami, które i tak były na skraju śmierci. Z czasem nauczyła się występowania zioła na tych terenach, choć wciąż nie radziła sobie z polowaniem. Mimo strachu i samotności, Gałązka nie poddaje się. Próbując przetrwać, wciąż stara się doskonalić swoje umiejętności, choć sama wie, że może nie przetrwać długo.
