Zatrzymała się w bezruchu i spojrzała na niego z wyższością.
— No i jak, randeczka się udała? — wymruczała, uśmiechając się szeroko. — Nie wiedziałam w ogóle, że zmieniłeś imię. Od kiedy dokładnie wołają na ciebie "homosiu"? Nietypowe, ale skoro to lubisz, to nie mnie oceniać. Moim zdaniem Niechciany o wiele bardziej pasuje do twojej osoby... — rzekła z rozbawieniem.
Zamarł słysząc te słowa. Nie. Musiał się przesłyszeć. Wmurowało go totalnie w ziemie. Posłał jej pełen wściekłości wzrok, który jasno mówił kotce, że zaraz skończy jako rozszarpana, kocia breja. Skąd ona w ogóle o tym wiedziała?! Szyszek się wygadał czy może Echo? Był skończony. Przez tą wywłokę. Nastroszył sierść.
— Nie jestem żadnym homosiem, a tym bardziej nie byłem na żadnej randce — syknął, drżąc z furii. — To głupie plotki, które rozpowiada moja świrnięta mentorka. — Zapłaci za to... Oj zapłaci. — Nie szczerz się głupio, bo nic ci to nie da — złajał ją, unosząc wyżej łeb. — Rozpowiadając te bzdury udowadniasz każdemu, że jesteś płytka i głupia jak każda kotka. W głowach wam tylko plotki i oczernianie innych. Zajmij się lepiej swoim życiem i zdradzieckim tatusiem.
Telepało nim ze złości. To była ostatnia osoba, którą chciał dzisiaj spotkać i słyszeć od niej takie słowa.
— Każdemu? To widzisz tu kogoś innego, poza sobą? Jeśli to już ten stan, w którym masz zwidy, to źle z tobą — odparła spokojnie, starając się utrzymać emocje na wodzach. — Od kiedy tak się mną przejmujesz? Niesamowite, dziękuję za troskę, ale jest ona zbędna, moje życie i moje sprawy mają się dobrze.
Warknął pod nosem, machając ogonem. Ważne, że nie kontynuowała tego tematu. Niech skupi się na sobie, a nie na nim, wronia strawa.
— Jestem pewny, że już rozpowiedziałaś tym swoim psiapsiółką. Chodzicie jak taka chmara owadów. Słyszę tylko chichy, haha, jak byście były jakieś upośledzone. I nie martw się. Nie przejmuję się tobą, a tym bardziej nie obchodzi mnie twoje szczęście — syknął dosadnie.
— Zazdrościsz? — Widząc jak zaciska zęby, jej uśmiech tylko się poszerzy. — Ojej, biedny Niechciany. Nadal nie masz przyjaciół, co? Nie ciekawiło cię dlaczego?
Zaraz ją tu ubije na miejscu. Wcale jej nie zazdrościł, że otaczała się chmarą kotek... No dobra. Nie będzie siebie oszukiwał. Żyłka mu pulsowała, gdy ją widział z nimi. To on powinien być na jej miejscu. One powinny lgnąć do niego. Kocica ukradła mu przyszłe adoratorki i teraz mógł tylko obejść się smakiem.
— Zamknij się — zasyczał. — Daj mi spokój psycholko — Odwrócił się i odszedł nabuzowany, zostawiając tą paskudę samą.
Jego godność cierpiała, a słowa Zajęczej Łapy wciąż obijały się w jego głowie. Rzeczywiście był sam. Nie miał nikogo z kim mógł pogadać. Siostra go nie rozumiała, matka tym bardziej. Nikogo więcej z rodziny nie znał lub też nie przyznawali się, że są z nim spokrewnieni. To przez świrniętą Tulipan i jej przesadną wiarę w jakieś magiczne duszki.
Wszedł do legowiska uczniów, chowając pysk w mchu, mordując wzrokiem roślinę. Coraz bardziej nienawidził tego miejsca.
***
Klan Gwiazdy, Klan Gwiazdy i wciąż tylko w głowie obijał mu się Klan Gwiazdy. Matka naprawdę starała się zrobić mu jakieś pranie mózgu, skoro wciąż i wciąż słyszał te słowa. Właśnie skończył poranną modlitwę z kocicą i miał zabrać swojego ucznia na trening, gdy natknął się na Zajęczą Troskę. Zamarł, wbijając w nią przestraszony wzrok, który szybko zmienił się w pełen irytacji. Po laniu jakie sprawiła mu z Sroczym Lotem, starał się unikać ich dwójki. Byli jednak w obozie, więc kocica nic mu nie zrobi. Mimo to... niepokój w nim pozostawał. Była nienormalna... Dokładnie tak samo jak jej ojciec.
— Przyszedłeś po powtórkę? — zapytała z czystym rozbawieniem w głosie. — Aż tak się stęskniłeś za moim towarzystwem? To trochę żałosne, nie uważasz?
Położył po sobie uszy i zrobił krok do tyłu. No chyba ona oszalała! Nie przyszedł do niej, tylko napatoczyła mu się pod łapy, gdy kierował się do legowiska uczniów!
— Nie chcę powtórki, a tym bardziej nie tęskniłem za kimś takim jak ty — Skrzywił się. — Idę po ucznia. Nie dopowiadaj sobie nie wiadomo czego — prychnął, chcąc ją ominąć.
<Zając?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz