BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Sprawa znikających kotów w klanie nadal oficjalnie nie została wyjaśniona. Zaginął jeden ze starszych, Tropiący Szlak, natomiast Piaszczysta Zamieć prawdopodobnie został napadnięty przez samotników. Chodzą plotki, że mogą być oni połączeni z niedawno wygnanym Czarną Łapą. Również główny medyk, przez niewyjaśnioną sprawę został oddalony od swoich obowiązków, większość spraw powierzając w łapy swojej uczennicy. Gdyby tego było mało, w tych napiętych czasach do obozu została przyprowadzona zdezorientowana i dość pokiereszowana pieszczoszka, a przynajmniej tak została przedstawiona klanowi. Czy jej pojawienie się w klanie, nie wzmocni już i tak od dawna panującego w nim napięcia?

W Klanie Klifu

Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.

W Klanie Nocy

Srocza Gwiazda wprowadza władzę dziedziczną, a także "rodzinę królewską". Po ciężkim porodzie córki i śmierci jednej z nowonarodzonych wnuczek, Srocza Gwiazda znika na całą noc, wracając dopiero następnego poranka, wraz z kontrowersyjnymi wieściami. Aby zabezpieczyć przyszłe kocięta przed podzieleniem losu Łabędź, ogłasza rolę Piastunki, a zaszczytu otrzymania tego miana dostępuje Kotewkowa Łapa, obecnie zwana Kotewkowym Powiewem. Podczas tego samego zebrania ogłasza także, że każdy kolejny lider Klanu Nocy będzie musiał pochodzić z jej rodu, przeprowadza ceremonię, podczas której ona i jej rodzina otrzymują krwisty symbol kwitnącej lilii wodnej na czole - znak władzy i odrodzenia.
Nie wszystkim jednak ta decyzja się spodobała, a to, jakie efekty to przyniesie, Klan Nocy może się dowiedzieć szybciej niż ktokolwiek by tego chciał.
Zaginęły dwie kotki - Cedrowa Rozwaga, a jakiś czas później Kaczy Krok. Patrole nadal często odwiedzają okolice, gdzie ostatnio były widziane, jednak bezskutecznie

W Klanie Wilka

klan znalazł się w wyjątkowo ciężkiej sytuacji niespodziewanie tracąc liderkę, Szakalą Gwiazdę. Jej śmierć pociągnęła za sobą również losy Gęsiego Wrzasku jak i kilku innych wojowników i uczniów Klanu Wilka, a jej zastępca, Błękitna Gwiazda, intensywnie stara się obmyślić nowa strategię działania i sposobu na odbudowanie świetności klanu. Niestety, nie wszyscy są zadowoleni z wyboru nowego zastępcy, którym została Wieczorna Mara.
Oskarżona o niedopełnienie swoich obowiązków i przyczynienie się do śmierci kociąt samego lidera, Wilczej Łapy i Cisowej Łapy, Kunia Norka stała się więzieniem własnego klanu.

W Owocowym Lesie

Zapanował chaos. Rozpoczął się wraz ze zniknęciem jednej z córek lidera, co poskutkowało jego nerwową reakcją i wyżywaniem się na swoich podwładnych. Sprawy jednak wymknęły się spod całkowitej kontroli dopiero w momencie, w którym… zniknął sam przywódca! Nikt nie wie co się stało ani gdzie aktualnie przebywa. Nie znaleziono żadnego tropu.
Sytuację pogarsza fakt, że obaj zastępcy zupełnie nie mogą się dogadać w kwestii tego, kto powinien teraz rządzić, spierając się ze sobą w niemal każdym aspekcie. Część Owocniaków twierdzi, że nowy lider powinien zostać wybrany poprzez głosowanie, inni stanowczo potępiają takie pomysły, zwracając uwagę na to, że taka procedura może dopiero nastąpić po bezdyskusyjnej rezygnacji poprzedniego lidera lub jego śmierci. Plotki na temat możliwej przyczyny jego zniknięcia z każdym dniem tylko przybierają na sile. Napiętą atmosferę można wręcz wyczuć w powietrzu.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)

Nowa zakładka z maściami została wzbogacona o kolejną już aktualizację! | Zmiana pory roku już 18 maja, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

30 października 2022

Od Nastroszonej Łapy cd Paskudnej Łapy

Ugh, naprawdę? Przecież wystarczyłoby, gdyby przybliżyła ten pysk bliżej i go polizała! Skoro potrafiła wylizywać go z brudu, to nie widział w tym nadzwyczajnego, by i dała mu całusa! Bała się, a może nie chciała? Nie rozumiał dlaczego. Byli teraz razem! W sumie nie dał jej jakiegoś większego wyboru, ale miał to gdzieś. Liczyło się to, by podporządkować sobie uczennice bardziej. 
- Umiesz - miauknął. - Wystaw język i poliż. Już. Daj swojemu partnerowi buziaka - zachęcał ją, mając nadzieję, że to pomoże przemóc się czekoladowej. 
Kotka wystawiła język i szybko polizała go w pysk, prawie go nie dotykając. Nim się cofnęła, przysunął się bliżej, czując dotyk jej języka na futerku, który był naprawdę miły. 
- Może być - stwierdził, a ta widząc co zrobił, odsunęła się od niego, lekko dygocząc. 
No naprawdę było aż tak źle? No nic... Przyzwyczai się. 
- Cz-czyli j-już k-koniec? - zapytała. 
- Tak. Koniec - potwierdził, rozciągając się zadowolony. 
Uwielbiał droczyć się z tą wronią strawą. Ten niepokój w jej oczach, był tego wszystkiego wart. 
Paskudna Łapa odsunęła się od niego jak najbardziej mogła i położyła w innym miejscu. Pozwolił jej na to. Była w końcu grzeczna i spełniała jego rozkazy. Mogła nieco odpocząć. Głupi uśmieszek towarzyszył mu przez długi czas, nim zasnął

***

Wrócił z treningu w parszywym nastroju. Głupie Echo! Nienawidził jej całym sercem. Marzyło mu się, aby zdechła gdzieś pod krzakiem, a lider w końcu się ogarnął, że jego siostra to beztalencie, które nie zasługuję na żadnego ucznia! Przecież w tym tempie nie uda mu się niczego się nauczyć! Czuł jak frustracja się z niego wylewała. 
Wszedł do legowiska uczniów, a widząc Paskudę podszedł do niej, kładąc się obok.
- Głupia baba - syknął pod nosem.
- J-ja?- powiedziała cicho zdziwiona. 
Ah, no tak! Zapomniał, że powiedział to na głos. Jeszcze mu brakowało ryczącej czekoladowej, bo weźmie sobie do serca słowa, które należały się Obsranemu Echo.
- Nie ty. - Machnął łapą. - Moja mentorka.
- Oh...- westchnęła cicho.- C-co ona z-zrobiła?
- Ryczała i nie chciała mnie dalej uczyć. Ale co się dziwić... Kotki są słabe w przekazywaniu innym wiedzy. Zanikające Echo na niczym się nie zna! Jest jak taka kula u łapy, przez co ja muszę ją pilnować i zgrywać mentora! 
Zwiesiła łeb.
- W-współczuję ci- miauknęła na odwal, odwracając się do niego plecami.
Strzepnął uchem, ignorując jej ton głosu. No tak, jej to nie obchodziło. Miała pewnie swoje problemy. Lubił jednak się wygadać, bo robiło się tak od razu lżej na sercu, gdy można było pojechać osobę, której się nienawidziło całym sercem. 
- A jak tam twoje postępy? - zapytał, przysuwając się i kładąc łeb na jej grzbiecie. - Pomyślałem, że dzisiaj dzień idealny na spędzenie czasu razem. We dwoje... na randce nad rzeką, co ty na to? - zaproponował, chcąc nieco poprawić sobie humor. Randka brzmiała dobrze. Będą tylko oni, we dwoje. Zapomni o tym wszystkim i nieco się zabawi. 
Poczuł jak ta zadrżała lekko.
- T-trening j-jest ciężki... I-i... N-nie wiem... J-jak chcesz... T-to m-możemy iść...
Nie odmówiła mu? No to był miło zaskoczony. Sądził, że zacznie kręcić łbem, cofać się, a potem się rozryczy. Czyli brała na poważnie ich związek? To... dobry znak. Bardzo dobry. 
- Chcę. Muszę się zrelaksować - westchnął, wstając na łapy. - Chodź za mną. 
Wstała z głuchym stęknięciem i powoli ruszyła za nim. Pogoda była w miarę ładna, nie padało, więc nie zastanie ich deszcz. Kiedy przekroczyli granicę obozu i zostali już naprawdę sami, otarł się o nią zadowolony. 
- To niedaleko. - powiedział, kierując ich ku rzece.
- D-dobrze...- wymamrotała, dalej idąc za nim ze zwieszonym łbem.
Woda była spokojna, a promienie słońca odbijały się ładnie w jej tafli. No lepszego miejsca na randkę nie mogli sobie wymarzyć. Miał nadzieję, że i jej się tu spodoba. 
Usiadł niedaleko brzegu, obserwując horyzont. Zaprosił ją łapą, by ta zajęła miejsce obok niego.
- Zapraszam, Paskudo.

<Paskudo?>

[przyznano 5%]

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz